Ο «μαραθώνιος» της Championship οδεύει προς το τέλος του, η Premier League ετοιμάζεται να υποδεχθεί το τελευταίο μέλος της παρέας και «Χωριάτες» και «Κριάρια» θα «χυθούν» στην «αρένα» του Wembley για την τελική δοκιμασία.
Άλλη μία συναρπαστική χρονιά, άλλη μία σπουδαία season, γεμάτη συγκινήσεις, εκπλήξεις και ανατροπές στο πλέον αμφίρροπο πρωτάθλημα της Ευρώπης. Η Championship, η δεύτερη κατηγορία του αγγλικού ποδοσφαίρου, δεν απογοητεύει ποτέ, αλλά, ίσα-ίσα, κερδίζει όλο και μεγαλύτερη εκτίμηση από τον φίλαθλο κόσμο, μιας και αποτελεί την πιο «τρελή κούρσα», όχι μόνο στο «Νησί», αλλά στο ποδοσφαιρικό στερέωμα.
Από που να πρώτο ξεκινήσει κάποιος; Από το γεγονός που η Norwich City αναδείχθηκε, δικαίως, η κορυφαία ομάδα; Από το ότι η «μικρή», σύμφωνα με το ποδοσφαιρικό «χρηματιστήριο», Sheffield United, κατέρριψε όλα τα προγνωστικά και θα την δούμε στα μεγάλα «σαλόνια»; Ή από το ότι η Leeds United, έπειτα από μία εξαιρετικά ποιοτική season, δεν άντεξε και λύγισε λίγο πριν το τέλος; Αν ψάχνεις μία Λίγκα που η λογική «πάει περίπατο» και τα προγνωστικά μοιάζουν «δώρο άδωρον», τότε είσαι στο σωστό μέρος.
ΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΤΗΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΗΣ «ΤΡΕΛΑΣ»
Ο αδιάκοπος «μαραθώνιος» της Championship κόπασε και βρήκε τις Norwich City, παρέα με την Sheffield United, χέρι-χέρι, στην Premier League. Έτσι, μένοντας ένα ακόμα «μαγικό χαρτάκι», οι Leeds United, Aston Villa, West Bromwich Albion και Derby County, ορκίστηκαν να δώσουν τα πάντα για να φτάσουν στο επιβλητικό Wembley και να «παλέψουν» μέχρις εσχάτων για την άνοδο.
Το πρώτο κομμάτι της διαδρομής πέρασε, με την αρμάδα του Marcelo Bielsa και τον σύλλογο των West Midlands να μην καταφέρνουν να το προσπεράσουν. Τα εμπόδια των Derby County και Aston Villa αντιστοίχως, φάνηκαν υψηλότερα από τα «μέτρα» τους και έτσι, το μεγάλο φαβορί (Leeds United) και μία πρόσφατη παραδοσιακή ομάδα της μεγάλης κατηγορίας (WBA) θα αναγκαστούν να δουν τον μεγάλο τελικό από τον καναπέ τους.
Ένας μεγάλος τελικός που αναμένεται, με μεγάλη προσμονή και αγωνία, από όλους τους ποδοσφαιρόφιλους. Ένα Wembley που αναμένεται να γεμίσει, μην «πέφτοντας καρφίτσα», δύο σπουδαίες ιστορικές ομάδες στο τερέν αυτού και 22 ταλαντούχοι και εξαιρετικά ικανοί ποδοσφαιριστές, έτοιμοι να «ματώσουν» την φανέλα. Όλα μοιάζουν ισορροπημένα, όλα φαίνονται αμφίρροπα, όμως, στο αγωνιστικό κομμάτι, υπάρχει μία τεράστια διαφορά.
Ναι, μιλάμε για δύο ιστορικούς συλλόγους. Συμφωνούμε πως αμφότεροι επιδιώκουν την επιστροφή τους σε μία κατηγορία που είναι γνώριμη τους. Είναι απολύτως λογικό πως οι οπαδικές τάξεις και των δύο «διψάνε» για διάκριση και «δίνουν την ψυχή» τους γι’αυτή την αναμέτρηση. Παρόλα αυτά, «Χωριάτες» και «Κριάρια» είναι τόσο διαφορετικοί ή μάλλον καλύτερα, η ποδοσφαιρική τους φιλοσοφία απέχει αρκετά. Και αν δεν με πιστεύετε, περιμένετε.
ΤΑ «ΛΙΟΝΤΑΡΙΑ» ΒΡΥΧΩΝΤΑΙ:
Εξαρχής, πριν καλά-καλά ξεκινήσει το πρωτάθλημα, η ομάδα από το Birmingham συγκαταλεγόταν στα μεγάλα φαβορί. Όχι άδικα, αν αναλογιστεί κανείς πως η Aston Villa διαθέτει ένα από τα πιο ακριβά και ποιοτικά roster της Championship. Βέβαια, αυτό από μόνο του δεν λέει πολλά, καθώς χωρίς τον κατάλληλο «μαέστρο», η «μπάντα» μοιάζει «ξεκούρδιστη». Οι «Χωριάτες» είχαν την τύχη να έχουν στην άκρη του πάγκου τους τον εξαιρετικά ταλαντούχο Dean Smith, που μετά από μία τριετία στο Brentford, αποφάσισε να «ανοίξει τα φτερά» του.
Η πρώτη υποψήφια της «μάχης» του Wembley είχε όλα τα φόντα να πρωταγωνιστήσει. Είχε τόσο την εμπειρία, όσο και το ταλέντο, εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων, ώστε να πραγματοποιήσει την πολυπόθητη επάνοδό της. Μία κλασσική βρετανική «συνταγή», με παίκτες «παλαιάς κοπής», ποδοσφαιριστές-στρατιώτες και παλαιούς θρύλους του αθλήματος στο τεχνικό της επιτελείο. Δεν γινόταν να μην «δέσει το γλυκό»!
Ο Dean Smith, «πρωτομάστορας» του club, πιστός στο αγωνιστικό κομμάτι και μη αναλώσιμος, κατάφερε να συντροφεύσει αρμονικά την «αλητεία» με το πάθος. Από την μία, η Aston Villa είχε την τύχη να διαθέτει στο roster της ένα μεγάλο ταλέντο του «Νησιού», έναν ποδοσφαιρικό «αλήτη» και από την άλλη, μέρος αυτής ήταν ο άνθρωπος που έσπασε όλα τα κοντέρ, όντας ο πρώτος σε λεπτά συμμετοχής στις επαγγελματικές κατηγορίες της χώρας.
Ο λόγος για τους Jack Grealish και James Chester, αμφότεροι στυλοβάτες της προσπάθειας, σε επιθετική και αμυντική γραμμή αντιστοίχως. Το «δεκάρι» της ομάδας έκλεισε τα αυτιά τους στους πειρασμούς και στις δελεαστικές «σειρήνες» της Premier League, αποφασίζοντας να ηγηθεί του ιστορικού σωματείου, με σκοπό να το επαναφέρει εκεί που το έχουμε συνηθίσει. Στα 23 του χρόνια, ο Grealish έχει αφήσει πίσω του τα «παιδιαρίσματα» και τις άσκοπες «κρεπάλες», εμφανιζόμενος πιο ώριμος από ποτέ για το μεγάλο βήμα.
Ο Grealish «σερβίρει» και ο Abraham «κερνάει»! Κάπως έτσι έχει γραφτεί το φετινό «παραμύθι» της ομάδας του Birmingham. Ο Tammy Abraham συνεχίζει να «ματώνει» τα αντίπαλα δίχτυα, δείχνοντας πόσο ικανός «δολοφόνος» είναι. Λίγοι διαθέτουν αυτό που κατέχει ο υψηλόσωμος striker των «Χωριατών», που πλέον, δεδομένων και των φετινών του εμφανίσεων, βάζει υποψηφιότητα να τον δούμε εκ νέου στην μεγάλη κατηγορία, είτε ως «Μπλε» (δανεικός από την Chelsea), είτε ως «Χωριάτη» (αν επιτευχθεί ο στόχος), είτε με άλλη φανέλα.
Τα «Λιοντάρια» μοιάζουν διαφοροποιημένα, ώριμα και σοβαρά. Αυτό, όπως προείπαμε, πιστώνεται σε μεγάλο βαθμό στο Dean Smith, που κατορθώνει να δείξει την προπονητική του διάσταση σε όλο της το μεγαλείο, αλλά δεν θα μπορούσαμε να μην κάνουμε αναφορά και στην σημαντική επιρροή του John Terry, όντας μέλος του τεχνικού επιτελείου. Οι ιδιαίτερες συστάσεις περιττεύουν, όταν στην συζήτηση μπαίνουν «ιερά τέρατα» του αθλήματος και ο μεγάλος παλαίμαχος αρχηγός της Chelsea δείχνει, αυτή την φορά, τις ηγετικές του τάσεις εκτός των τεσσάρων γραμμών.
ΤΟ «ΜΑΓΙΚΟ ΡΑΒΔΑΚΙ» ΤΟΥ FRANKIE:
Εντάξει, ας το ομολογήσουμε. Όταν ξεκίνησε το πρωτάθλημα, ναι μεν η Derby County υπολογιζόταν ως μία καλή και υπολογίσιμη ομάδα, αλλά λίγοι ήταν αυτοί που πίστεψαν ότι θα μπορούσε να φτάσει μέχρι εδώ. Ειδικά, την στιγμή που μπροστά της θα έβρισκε την υπέροχη Leeds United του ακαταμάχητου Marcelo Bielsa. Και όμως, κύριοι! Τα «Κριάρια», αν και πέρασαν από «χίλια κύματα», δέχθηκαν δριμεία κριτική καθ’όλη την χρονιά, θα βρίσκονται στο Wembley, ώστε να διεκδικήσουν αυτό που λαχταρούν όσο τίποτα τα τελευταία έτη.
Η χρονιά άρχισε με μία σπουδαία έκπληξη στον πάγκο του συλλόγου. Ο αγαπημένος και θρυλικός Frank Lampard θα αναλάμβανε τα ηνία και την δύσκολη αποστολή διάκρισης στην απαιτητική «ζούγκλα» της Championship. Μην έχοντας την εμπειρία άλλων συναδέλφων του, αλλά διαθέτοντας αρκετή δίψα και γνώση, ο Frankie, βήμα-βήμα, μέρα με την ημέρα, κέρδιζε πόντους και την εκτίμηση. Από την σπουδαία πρόκριση κόντρα στην Manchester United, μέχρι και την είσοδο στα play-offs ανόδου.
Ο debutant Lampard αψήφισε τα όποια κακεντρεχή σχόλια τον συνόδευαν και αφοσιώθηκε στο έργο του. Το ολικό «λίφτινγκ» των «Κριαριών» είχε πάρει «σάρκα και οστά» και ο σύλλογος του Derbyshire έμοιαζε σαν μία φρέσκια και άκρως ταλαντούχα «μηχανή». Μία «μηχανή», που στον διάβα της «πήρε σβάρνα» τα «Παγόνια» από το Leeds και κατέπληξαν το φίλαθλο κοινό, πραγματοποιώντας την τεράστια έκπληξη.
Ο πρωτοεμφανιζόμενος Frankie, που λέτε, βασίστηκε στο ταλέντο και την λαχτάρα νεαρών ποδοσφαιριστών για διάκριση. Παρέλαβε σπουδαία ταλέντα από ακαδημίες του big-6 και κατάφερε να εναρμονίσει την ενδεκάδα. Οι Mason Mount και Harry Wilson αποτελούν τρανό παράδειγμα αυτού, «βγάζοντας μάτια», ενώ ακολουθεί στα «χνάρια» τους και ο εξίσου φέρελπις Fikayo Tomori. Τρεις βασικοί «πυλώνες», που προήλθαν από τις Chelsea (Mount και Tomori) και Liverpool (Wilson), για να προσδώσουν τσαχπινιά και ποιότητα.
Μιλώντας για χάρισμα και ταλέντο, από την συζήτηση δεν θα μπορούσε να λείπει ο Jayden Bogle. Αυτό το αμούστακο παλικάρι, με σπουδαία ποδοσφαιρικά προσόντα και με τεράστια προοπτική για το μέλλον. Μόλις στα 18 του χρόνια, κατέλαβε το δεξί άκρο της άμυνας, γινόμενος ένα από τα μεγαλύτερα wonderkids του παγκοσμίου στερεώματος.
Φυσικά, τα νιάτα από μόνα τους δεν θα μπορούσαν να προκαλέσουν πανικό, χωρίς την κατάλληλη καθοδήγηση των πιο έμπειρων. Η εμπειρία δεν λείπει από τις τάξεις των «Κριαριών», με τους Richard Keogh, Craig Bryson, David Nugent και Scott Carson, όντας «μπαρουτοκαπνισμένοι» στα «αλώνια» της κατηγορίας, να αποτελούν τους φυσικούς αρχηγούς στο playing style του συλλόγου. Αυτή η μίξη εμπειρίας-ταλέντου και το ρίσκο ένταξης ενός νέου προπονητικού μυαλού στην άκρη του πάγκου, έχουν οδηγήσει, μέχρι στιγμής, την ομάδα προς την δόξα.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΦΑΒΟΡΙ; ΜΑΛΛΟΝ ΘΑ ΑΣΤΕΙΕΥΕΣΑΙ!
Κύριοι, καταλάβετε το. Όταν μιλάμε για τελικό, όταν υπάρχει ένα τόσο μεγάλο διακύβευμα, όταν αναφερόμαστε στην Championship, τα όποια προγνωστικά μένουν στην άκρη. Η σιγουριά δεν υφίσταται, καθώς η τρέλα αντικαθίσταται της λογικής. Πολλοί ήταν εκείνοι που βιάστηκαν να προσθέσουν στις ομάδες της Premier League για την επερχόμενη χρονιά την Leeds United. Τελικά, η υποτιμημένη Derby County «άλωσε» το Elland Road και «έκλεισε στόματα».
Αυτό ήταν ένα καλό «μάθημα» για όλους μας. Έτσι, σ’αυτό τον τελικό, όχι, δεν υπάρχει φαβορί! Μην κάνετε το λάθος να χρίσετε την Aston Villa ως πιο έτοιμη και καλύτερη ομάδα. Μην ξεχνάτε πως στο αντίπαλο «στρατόπεδο», τα «Κριάρια» έρχονται με φόρα, μετά από έναν θρίαμβο και μετά από την επίδειξη πολλών ψυχικών αποθεμάτων στον ημιτελικό κόντρα στην Leeds United. Τα play-offs είναι άλλη «ιστορία». Μην τα συγχέεται με την κανονική ροή του πρωταθλήματος, δεν συμβαδίζουν με την λογική.
Άρα, καμία σιγουριά, καμία βεβαιότητα σ’αυτόν που θα «κόψει το νήμα». Το μόνο βέβαιο είναι πως το Wembley θα «βάλει τα καλά» του, εκατομμύρια τηλεθεατές θα απολαύσουν την ασυναγώνιστη ατμόσφαιρα που θα προσφέρουν οι φίλοι των δύο ομάδων και εμείς θα γευτούμε το special «πιάτο» του πιο συναρπαστικού πρωταθλήματος ανά τον κόσμο, της Championship.
Αύριο, ημέρα Δευτέρα, 27/05/2019, ώρα Ελλάδας 17:00. Ετοιμαστείτε για τα σπουδαία!
