Ο James Garner, αν και δεν έχει καταφέρει να δείξει αρκετές πτυχές του ταλέντου του με την ιστορική κόκκινη φανέλα, λογίζεται από πολλούς ως ο νέος Michael Carrick, κάτι που αφήνει πολλές υποσχέσεις στο εγγύς μέλλον.
Στην παραπάνω παραδοχή δεν κατέληξα εγώ, κάποιος άλλος οπαδός ή κάποιος τυχαίος, αλλά ο ίδιος ο Ole Gunnar Solskajer. Στη παρθενική συμμετοχή του νεαρού ποδοσφαιριστή με τους «Μπέμπηδες», τον Φεβρουάριο του 2019 στην νικηφόρα αναμέτρηση κόντρα στη Crystal Palace, ο Νορβηγός φάνηκε να συναρπάζεται από τον αγωνιστικό τρόπο παιχνιδιού του Garner και να εντοπίζει πολλά κοινά χαρακτηριστικά με εκείνα του βοηθού του στον πάγκο.
Δύο χρόνια μετά, και αφού ο 20χρονος κεντρικός μέσος αγωνίστηκε για άλλη μία χρονιά στη Championship, άνθρωποι της ομάδας, όπως ο Roy Keane, δεν δίστασαν να αμφιβάλλουν την συμβατότητα και την αξιοπιστία των McTominay και Fred για τον άξονα της United. Μία ήττα με 2-4 από την μισητή Liverpool στο Old Trafford έκανε τον Ιρλανδό παλαίμαχο θρύλο να δηλώσει τα παρακάτω, μιλώντας «έξω από τα δόντια», όπως και συνηθίζει:
«Όσο στο κέντρο της ομάδας υπάρχουν αυτοί οι δύο (McTominay-Fred) δεν πρόκειται να κερδίσουν κάποιο τρόπαιο. Δεν μπορώ να πιστέψω το πως μίκρυνε η Manchester United».
Πάντα καυστικός και αντιδραστικός, όμως τα λόγια του Roy Keane ήταν ένα «καμπανάκι» και δεν μπορούμε να τα χαρακτηρίσουμε αβάσιμα. Ακόμα και αν το καλοκαίρι η ομάδα ενισχυθεί στον άξονα, το όνομα του James Garner μπορεί να βρίσκεται στη λίστα των ποδοσφαιριστών της πρώτης ομάδας για την προσεχή χρονιά. Και δικαίως θα τονίσουμε, μετά τα δύο πετυχημένα περάσματα του σε Watford και Nottingham Forest αντίστοιχα.
ΕΝΑΣ LIVERPOOLDIAN ΣΤΟ CARRINGTON
Γεννημένος στο Birkenhead, μία περιοχή του Merseyside, δεκαπέντε μόλις λεπτά μακριά από το Anfield, ο Garner μεγάλωσε σε μία οικογένεια όπου όλοι τους ήταν υποστηρικτές της Liverpool, παρακολουθώντας όλους τους αγώνες στο πλάι του πατέρα του. Το ποδοσφαιρικό του είδωλο δεν θα μπορούσε να ήταν άλλος από τον Steven Gerrard, φορώντας μάλιστα τα ίδια παπούτσια με τον ίδιο ακόμα και σήμερα.
Πριν συμπληρώσει τα εννιά του, ο James βρέθηκε στις ακαδημίες των «Κόκκινων Διαβόλων», ξεκινώντας ως κεντρικός αμυντικός. Αρκετά ντροπαλός και συγκροτημένος χαρακτήρας, στα 15 του έμελλε να αλλάξει θέση και εν τέλει να σταθεροποιηθεί σ’αυτή που του άρμοζε περισσότερο, του κεντρικού μέσου. Το ντροπαλό αγόρι είχε πλέον ωριμάσει και ετοιμαζόταν για το προσωπικό του άλμα.
Ο τότε προπονητής του, Steve, Nick Cox, θυμάται τον James και τις ομοιότητες που παρουσίαζε στο παιχνίδι του με τον Michael Carrick. Η άψογη τεχνική κατάρτιση, η οξυδέρκεια και η σωστή μεταβίβαση αποτελούσαν παιδιόθεν γνωρίσματα στο gameplay του, κάτι που έχει γίνει πλέον γνωστό στα γήπεδα της Championship. Αν και αισθάνεται καλύτερα όταν αγωνίζεται σαν καθαρός αμυντικός μέσος, το λεγόμενο «εξάρι», στόχος του Garner είναι να μετατραπεί σε έναν ολοκληρωμένο box-to-box κεντρικό, ικανό να πατάει αντίπαλη περιοχή.
Μπορεί ο κυρίως ο ρόλος του να έχει οργανωτικό χαρακτήρα, όμως δεν περιορίζεται εκεί. Του αρέσει εξίσου να συνεισφέρει και στο αμυντικό κομμάτι, ενώ πολλές φορές ξεκινάει το «χτίσιμο» της επίθεσης, παραλαμβάνοντας την μπάλα από την άμυνα. Την χρονιά 2019/20, όντας μέλος της Manchester United U-23, ο Garner κατάφερε να σκοράρει οχτώ φορές σε μόλις δέκα αναμετρήσεις στην Premier League 2, αποδεικνύοντας και την εκτελεστική του δεινότητα. Εκείνη τη περίοδο προπονούταν ως επί των πλείστων με την μεγάλη ομάδα, ενώ ο Solskjaer του έδωσε την ευκαιρία να πάρει κάποια αγωνιστικά λεπτά.
ΕΠΙΔΕΙΞΗ ΩΡΙΜΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ CHAMPIONSHIP
Το ταλέντο του δεν αμφισβητήθηκε από κανέναν στο Carrington, απλά όλοι θεώρησαν πως το προτιμότερο για τον ίδιο και την καριέρα του, θα ήταν ένας δανεισμός. Είχε πολλές προτάσεις στα χέρια του, αλλά κατέληξε στη Watford, με την οποία έμελλε να αγωνιστεί 20 φορές στη Championship. Υπό τις οδηγίες του Vladimir Ivic, ο ρόλος του δεν ήταν τόσο ανασταλτικός, αλλά αγωνιζόταν σαν προωθημένος κεντρικός, σαν «δεκάρι», κάτι που τον εμπόδισε να πιάσει υψηλά στάνταρ απόδοσης. Μετά την φυγή του Σέρβου και με την άφιξη του Xisco Munoz, o αγωνιστικός του χρόνος περιορίστηκε σημαντικά. Τελικά σταμάτησε στις 20 συμμετοχές με τις «Σφήκες», εκ των οποίων τις 12 ήρθε από τον πάγκο.
Μπορεί εκείνη η χρονιά να φάνταζε χαμένη στα μάτια πολλών, παρόλα αυτά τα οφέλη που αποκόμισε ήταν σημαντικά. Ο νεαρός κεντρικός πήρε αρκετά παιχνίδια στα πόδια του, εκ των οποίων πολλά όφειλε να παίξει κάτω από υψηλή πίεση. Έζησε μία αλλαγή προπονητή και το πως επηρεάζει την ομάδα, κατάλαβε το πως μπορούν τα πράγματα να αλλάξουν από την μία ημέρα στην άλλη, ενώ τέλος, η έλλειψη του από τη βασική ενδεκάδα τον έκανε να δουλέψει ακόμα περισσότερο.
Ενώ ο περσινός του δανεισμός στη Watford ήταν μία πρόκληση ανόδου στη μεγάλη κατηγορία, τη φετινή χρονιά, οι άνθρωποι της Manchester United αποφάσισαν να θέσουν κάτι διαφορετικό στη καριέρα και εξέλιξή του. Η Nottingham Forest του χτύπησε την πόρτα, συμφώνησε να τον βάζει να αγωνίζεται σε διαφορετικό ρόλο απ’ότι αγωνιζόταν στο Vicarage Road και παραπάνω αγωνιστικά λεπτά, σε ένα όχι και τόσο ποιοτικό και πλουσιοπάροχο roster όσο και της περσινής Watford.
Ο James Garner κατέφθασε στη Forest ενώ η ομάδα βρισκόταν μόλις τρεις βαθμούς μακριά από την επικίνδυνη ζώνη, μετρώντας μόλις 4 επιτυχίες στους 17 τελευταίους αγώνες. Ο Chris Hughton, προπονητής της ομάδας, τον προσάρμοσε σε έναν πιο ανασταλτικό ρόλο, κάτι που προαναφέραμε πως του αρμόζει, και τα αποτελέσματα ήταν άμεσα και εκκωφαντικά. Η ικανότητα του νεαρού στη μεταβίβαση της μπάλας και στο λεγόμενο «διάβασμα» του παιχνιδιού, έδωσαν στη Nottingham Forest πολύ περισσότερη ποιότητα και ώθηση στο επιθετικό κομμάτι. Αναδεικνύοντας σπουδαίες πτυχές του ταλέντου του όπως η άριστη μακρινή μπαλιά, δεν αρκέστηκε απλά στο να δημιουργεί, αλλά κατόρθωσε να γίνει και κίνδυνος για τις αντίπαλες άμυνες, σκοράροντας τέσσερις φορές.
Η συνεισφορά του ήταν κομβική και αποτέλεσε το «κλειδί» στην παραμονή της ομάδας στη Championship, μένοντας εννέα βαθμούς μακριά από τον υποβιβασμό. Ο Chris Hughton, σε μία ιδιαιτέρως δύσκολη χρονιά για τον ίδιο, δηλώνει πλέον μεγάλος θαυμαστής του Garner, τονίζοντας πως η Forest θα τον ήθελε για μία ακόμα χρονιά στο City Ground. Οι άνθρωποι της Nottingham Forest δεν μοιάζουν να θέλουν να χάσουν καιρό και ήδη προσπαθούν να διαπραγματευτούν με τους «Κόκκινους Διαβόλους» για το ενδεχόμενο ανανέωσης του δανεισμού.
Ο ΛΟΓΟΣ ΣΤΟΝ SOLSKJAER
Σε μία δικαιολογημένα σπουδαία χρονιά για τον νεαρό, θα εξεταστεί σοβαρά το ενδεχόμενο συμμετοχής του στη πρώτη ομάδα της Manchester United. Ο Ole Gunnar Solskjaer, ο οποίος εμφανίζεται αρκετά ικανοποιημένος από την εξέλιξη του 20χρονου, ψάχνει λύσεις για τον άξονα και ο Garner θα μπορούσε να βοηθήσει. Ήδη Norwich και Rangers μοιάζουν έτοιμες να χτυπήσουν την πόρτα των «Μπέμπηδων», με σκοπό να αρπάξουν δανεικό τον παίκτη, παρόλα αυτά, όλα θα κριθούν στην προετοιμασία, στο τι θα σκεφτεί ο Νορβηγός προπονητής και στο κατά πόσο έτοιμος θα είναι ο φέρελπις κεντρικός για το επίπεδο της Premier League.
Κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι μέλλει γενέσθαι, μιας και δεν βρισκόμαστε στο μυαλό του Solskajer, αλλά πιστεύω πως ο James Garner, ακόμα και τώρα, θα μπορούσε να συνεισφέρει στην Manchester United. Σύμφωνα με τις φετινές του εμφανίσεις στο City Ground, είδαμε έναν ποδοσφαιριστή με σπάνια ωριμότητα παρά το νεαρό της ηλικίας του, έναν εξαιρετικό οργανωτή με ιδιάζουσα ηρεμία και τεχνική κατάρτιση και το πιο σημαντικό, έναν νεαρό αθλητή που δουλεύει πολύ πάνω στις αδυναμίες του.
Τα δείγματα γραφής του είναι κάτι παραπάνω από ενθαρρυντικά. Δεδομένων των όσων είδαμε φέτος και τα όσα ειπώθηκαν για το όνομα του, ο James Garner θα αποτελέσει σημαντικό κεφάλαιο για τον άξονα των «Κόκκινων Διαβόλων». Το ταλέντο υπάρχει, η όρεξη για δουλειά υφίσταται, ο χαρακτήρας μοιάζει ο ιδανικός, κάτι που αποτελεί σημαντικό παράγοντα στην εξέλιξη, άρα μόνο ο χρόνος θα δείξει τι θα φέρει για τον ίδιο. Μήπως τελικά δούμε τον νέο Michael Carrick;
