Έχοντας φτάσει στα άκρα αρκετές φορές, πίσω το 2005 ο Ζοσέ Μουρίνιο «κρύφτηκε» στην κυριολεξία από την UEFA και νίκησε, αποκτώντας μια φοβία.
Τον Μάιο του 1996 η Μπαρτσελόνα στράφηκε σε μία δοκιμασμένη συνταγή για να ξορκίσει μία καταραμένη διετία, στην οποία σημείωσε τις δύο χαμηλότερες θέσεις της δεκαετίας του ’90. Η πρόσληψη του Μπόμπι Ρόμπσον σήμανε την έβδομη «δοκιμή» Άγγλου τεχνικού στην ιστορία της, με τον πολύπειρο Σερ να έχει εντυπωσιάσει την Ιβηρική Χερσόνησο στον πάγκο της Πόρτο κατακτώντας δύο πρωταθλήματα κι ένα κύπελλο σε κάτι περισσότερο από δύο χρόνια.
Οι Καταλανοί τα είχαν βρει σε όλα μαζί του και μάλιστα στις διαπραγματεύσεις του είχαν παρουσιάσει και τον «τέλειο» βοηθό, ρόλο που είχαν τάξει στον σπουδαίο Χοσέ Ραμόν Αλεξάνκο των 14 τίτλων και 274 συμμετοχών με την ομάδα. Ο Ρόμπσον δεν μπορούσε παρά να αποδεχθεί τον Ισπανό δίπλα του, όμως απαίτησε με την σειρά του να φέρει και τον δικό του Πορτογάλο βοηθό, έστω κι αν δεν θα ήταν ο επίσημος «δεύτερος» προπονητής.
Όντας στα χαρτιά πρώτα μεταφραστής και έπειτα κανονικός βοηθός, ο Ζοσέ Μουρίνιο κατέφθασε στη Βαρκελώνη ως άγνωστος μεταξύ αγνώστων, όμως γρήγορα απέκτησε τη φήμη του θαραλλέου και φιλόδοξου ποδοσφαιρανθρώπου. Δεν δίστασε να τα βάλει με τον «τρομακτικό» Λουίς Φερνάντεζ σε ένα ντέρμπι μίσους απέναντι στην Αθλέτικ Μπιλμπάο μέσα στο Σαν Μαμές, υπερασπίστηκε πολλάκις τον Ρόμπσον στις συνεντεύξεις τύπου κατά τις οποίες βρισκόταν εκεί μόνο για να μεταφράζει και φυσικά, όπως έχει γίνει γνωστό, πρόσθετε στις οδηγίες του ανωτέρου του προς τους ποδοσφαιριστές μπόλικες δικές του ιδέες και οδηγίες, αφήνοντας άφωνους τους γνώστες αγγλικών, που όμως δεν τολμούσαν να τον «καρφώσουν»!
Στην τετράχρονη παρουσία του στο Καμπ Νου (έμεινε και ως βοηθός του Λουίς φαν Χάαλ) η ομάδα όχι απλά βελτιώθηκε, αλλά κατέκτησε δύο πρωταθλήματα και δύο κύπελλα, παίζοντας μάλιστα κομβικό ρόλο στην καθιέρωση των Βραζιλιάνων Ρονάλντο και Ριβάλντο ως αστέρες πρώτου μεγέθους. Παρ’ όλες τις διακρίσεις ο «Special One» δεν δημιούργησε κάποιον ιδιαίτερο δεσμό με την Μπαρτσελόνα, φτάνοντας να στραφεί με… μίσος εναντίον της μόλις πέντε χρόνια αργότερα.
Ως τότε είχε ήδη εξελιχθεί από μεταφραστής-βοηθός σε πρώτο προπονητή, κατακτητή δύο πρωταθλημάτων, δύο ευρωπαϊκών τροπαίων και το επόμενο καυτό όνομα των πάγκων. Τυχερή και ικανή να τον αποκτήσει η νεόπλουτη Τσέλσι του Ρομάν Αμπράμοβιτς, που στην πρώτη τους απόπειρα μαζί θα φτάσει πανηγυρικά στους «16» του Τσάμπιονς Λιγκ. Αντίπαλος όπως καταλάβατε κι από την εισαγωγή η «πρώην» του Μπαρτσελόνα, στο πρώτο σοβαρό τέστ για τις φερόμενες μεγαλειώδεις ικανότητες του.
Η ομάδα του Φρανκ Ράικαρντ κάθε άλλο παρά βατή μπορούσε να χαρακτηριστεί, έχοντας στο ρόστερ της παίκτες όπως οι Πουγιόλ, Τσάβι, Ινιέστα, Ροναλντίνιο, Ντέκο κι Ετό. Γνωρίζοντας άριστα τον τρόπο παιχνιδιού της και εντοπίζοντας τις επιθετικές της αρετές ο Μουρίνιο έστησε άψογα τους «Μπλε» και στο 33′ χτύπησε στην αντεπίθεση με τους Λάμπαρντ και Νταφ, αναγκάζοντας τον Μπελέτι να πετύχει αυτογκόλ και να τους δώσει ένα σπουδαίο εφόδιο μέσα στο Καμπ Νου.
Όλα κυλούσαν επιμελώς ικανοποιητικά μέχρι που στο 56′ ο Ντρογκμπά αποβλήθηκε με δεύτερη -αυστηρή- κίτρινη, κάτι που οδήγησε σε τεράστιο εκνευρισμό και τελικώς στην ανατροπή από την μεριά της Μπαρτσελόνα χάρη στην μαγική εμφάνιση του Μάξι Λόπεζ, που με ένα γκολ και μια ασίστ έδωσε σαφές προβάδισμα πρόκρισης στους Καταλανούς.
Η απάντηση του Μουρίνιο; «Μας συγχωρείτε αλλά κανείς παίκτης ή μέλος του τεχνικού επιτελειού της Τσέλσι δεν θα μιλήσει μετά τον αγώνα, καθώς θα υποβάλουμε επίσημη αναφορά στην UEFA για ένα περιστατικό που συνέβη στο ημίχρονο». Όπως καταλάβατε ο «Special One» δεν κατέβηκε στις προγραμματισμένες post-match δηλώσεις, με την παραπάνω τοποθέτηση να ανήκει σε αξιωματούχο της ομάδας, αφού ο Πορτογάλος κατά την ανάπαυλα είδε τον Ολλανδό ομόλογό του να εισέρχεται στα αποδυτήρια του διαιτητή Άντερς Φρισκ.
Χωρίς ιδιαίτερες αμφιβολίες ο Μουρίνιο έφτασε στο συμπέρασμα ότι ο Ράικαρντ επηρέασε τον Σουηδό, με αποτέλεσμα να τιμωρήσει με περισσή ευκολία τον Ντρογκμπά και γενικά να επηρεάσει κατάφωρα το αποτέλεσμα του αγώνα. Αυτή η επίσημη καταγγελία δεν ήταν απλό ζήτημα. Η ομοσπονδία θεώρησε πως δέχεται επίθεση και αμφισβητείται η αξιοπιστία της, ο Φρισκ σε ζωντανή μετάδοση τόνισε πως ο προπονητής της Μπαρτσελόνα απευθύνθηκε στον βοηθό του για την καθαρότητα του γκολ της Τσέλσι και ο ίδιος τον έδιωξε κακήν κακώς από τα αποδυτήρια, ενώ το κλίμα έγινε ιδιαιτέρως πύρινο ενόψει του επαναληπτικού με τους οπαδούς των «Μπλε» να στέλνουν μέχρι και γράμματα με απειλές κατά της ζωής του εμπειρότατου διαιτητή, που οδηγήθηκε σε πρόωρη απόσυρση!
Συνέπεια όλων αυτών ήταν στον αγώνα του Λονδίνου η UEFA να στείλει τον πλέον ικανό και άφοβο αξιωματούχο στο «οπλοστάσιό» της, τον Πιερλουίτζι Κολίνα, προαναγγέλοντας πως την επομένη του αγώνα θα ανακοινωθεί η τιμωρία του προπονητή της Τσέλσι, με τον Βόλκερ Ροθ να τον αποκαλεί «εχθρό του ποδοσφαίρου». Ο Πορτογάλος είχε καταφέρει να στρέψει πάνω του όλη την προσοχή, δίνοντας χρόνο και ησυχία στους παίκτες του να προετοιμαστούν για μια μεγάλη αγωνιστική πρόκληση.
Πριν καν την συμπλήρωση του 20λεπτου οι «Μπλε», χωρίς τους καθοριστικούς Ντρογκμπά και Ρόμπεν στην σύνθεσή τους, προηγούνταν ήδη 3-0 και δεν έδιναν το παραμικρό δικαίωμα στους αντιπάλους τους να αμφισβητήσουν την κυριαρχία τους. Δυστυχώς απέναντί τους είχαν έναν από τους πιο χαρισματικούς παίκτες στην ιστορία του αθλήματος, με τον Ροναλντίνιο να μειώνει πρώτα με πέναλτι και στην συνέχεια να δίνει σκορ πρόκρισης στην ομάδα του με ένα αριστούργημα, που θα μείνει στην αιωνιότητα ως το «σβήσιμο του τσιγάρου».
Με το εισιτήριο για τα προημιτελικά να «ακροβατεί» μεταξύ των δύο αντιζήλων, η τακτική επιμονή του Μουρίνιο επέφερε το κρίσιμο τέρμα του Τζον Τέρι στο 76′, με το σκορ να μην αλλάζει ως το τέλος και να δίνει στην Τσέλσι μία επική πρόκριση. Τα όσα διαδραματίστηκαν μετά το τελευταίο σφύριγμα θα μπορούσαν να είναι μία ιστορία από μόνα τους. Ο «Special One» να πανηγυρίζει εκστατικά μπροστά στους πεσμένους αντιπάλους και να αγνοεί παντελώς τον Ράικαρντ, οι οπαδοί να προπηλακίζουν τους Ισπανούς και ο Ετό να δέχεται ρατσιστική επίθεση και στην συνέχεια να φτύνει και να σπρώχνει έναν σεκιουριτά. Το αντίτιμο όλων αυτών η προαναγγελθείσα ποινή της UEFA, που απαγόρευε την παρουσία του Μουρίνιο στην φυσούνα, στον πάγκο ή στα αποδυτήρια για τους προημιτελικούς απέναντι στην Μπάγερν Μονάχου!
Με την ομάδα να βρίσκεται σε πρωτόγνωρα ευρωπαϊκά ύψη ο Πορτογάλος δεν μπορούσε να διανοηθεί πως θα άφηνε τους παίκτες του μόνους σε μία τόσο σημαντική μονομαχία. Η «στενή επαφή» ήταν απαραίτητη και στο μυαλό του είχε ήδη γεννηθεί η ιδέα να αγνοήσει κάθε απαγόρευση, έστω κι αν αυτό σήμαινε πως θα έμπαινε ολόκληρη η καριέρα του σε κίνδυνο.
«Δεν σας πιέζω να νικήσετε. Δεν θέλω να σας ασκήσω τέτοια πίεση, αλλά δεν γίνεται να χάσουμε. Δεν θα χάσουμε!», θα πει στους παίκτες του ο Μουρίνιο στην τελευταία προπόνηση, χωρίς να τους φανερώσει πως σκοπεύει να τους συναντήσει και κατά την διάρκεια του αγώνα. Το σχέδιο του ήταν καθ’ όλα παράνομο και μόνοι του «συνεργοί» ήταν οι φύλακες του γηπέδου, ώστε κανένας που σχετίζεται άμεσα με την Τσέλσι να μην μπορεί να κατηγορηθεί. Εκτός φυσικά του ιδίου!
Νωρίς το πρωί μπήκε στο γήπεδο και κλειδώθηκε στα αποδυτήρια με μοναδική παρέα ένα ραδιόφωνο σχεδόν δέκα ώρες πριν την έναρξη του αγώνα, με το πλάνο να τον θέλει να φεύγει τα ξημερώματα όταν οι δρόμοι θα έχουν αδειάσει. Η UEFA, ίσως και επίτηδες, δεν του είχε αποκλείσει την είσοδο στα επίσημα των κερκίδων ώστε να μπορεί να τον ελέγξει και πριν το πρώτο σφύριγμα του παιχνιδιού οι κάμερες της τηλεοπτικής κάλυψης προσπάθησαν εναγωνίως να τον εντοπίσουν, χωρίς όμως να το καταφέρνουν.
«Θα είμαι εδώ και θα σας περιμένω. Αν το αποτέλεσμα στο ημίχρονο δεν είναι καλό θα είμαι εδώ να σας στηρίξω». Με αυτό το καλοσώρισμα θα υποδεχθεί ο «Special One» τους κατάπληκτους παίκτες του στα αποδυτήρια, που θα «γεννήσουν» φτερά στα πόδια τους αναλογιζόμενοι την «θυσία» του προπονητή τους. Μόλις στο 4′ οι «Μπλε» θα προηγηθούν με τον Κόουλ, όμως την ίδια στιγμή οι άνθρωποι της UEFA θα περνούν τη φυσούνα του Στάμφορντ Μπριτζ, υποψιασμένοι από την ύποπτη απουσία του από τις κερκίδες.
Πανικόβλητοι οι φύλακες θα ειδοποιήσουν ο ένας τον άλλον υπό άκρα μυστικότητα, με τον Μουρίνιο να ακούει τα βήματα και να μην έχει πολλές επιλογές στη διάθεσή του. Μοναδική λύση ήταν να μπει στο καλάθι των απλύτων, ώστε μάλιστα να μπορεί να μεταφερθεί στο πλυσταριό χωρίς να ενισχύσει την περιέργεια των επικείμενων «τιμωρών» του. Η σχολαστικότητα των αξιωματούχων στο ψάξιμο ενέντεινε την ανησυχία του φροντιστή αρκετά ώστε να παρθεί μία ακραία απόφαση: ο Πορτογάλος να τρυπώσει και να κλειδωθεί στο μεταλλικό κουτί για τα απορρυπαντικά κάτω από το καλάθι των απλύτων και να μεταφερθεί άμεσα μακρυά από τον χώρο ενδιαφέροντος!
«Στην αρχή δεν το συνειδητοποίησα, όμως ο φόβος με κυρίευσε. Μετά από λίγο άρχισαν να με μεταφέρουν στα πλυντήρια. Ήταν μία απόσταση δύο λεπτών, αλλά ένιωσα πως μας πήρε τρεις ώρες να φτάσουμε. Είναι απαίσιο συναίσθημα να είσαι κλειδωμένος σε ένα μεταλλικό κουτί. Έγινα κλειστοφοβικός μετά το συμβάν. Όταν βρίσκομαι σε στενούς χώρους το θυμάμαι και νιώθω πως θα πεθάνω!».
Το σχέδιο μπορεί να μην είχε λειτουργήσει στην εντέλεια, όμως είχε αποδειχθεί άκρως αποτελεσματικό. Ο «Special One» νίκησε στο… κρυφτό, οι παίκτες του νίκησαν στο γήπεδο (4-2) και μια από τις πιο επιτυχημένες Τσέλσι όλων των εποχών έφτασε ως τα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ, κατέκτησε την Πρέμιερ Λιγκ με μόλις μία ήττα όλη την σεζόν και πήρε εκδίκηση από την Λίβερπουλ στον τελικό του Λιγκ Καπ για τον αποκλεισμό από την ευρωπαϊκή συνέχεια.
«Η UEFA προσπάθησε πολύ, αλλά δεν κατάφερε να με βρει. Κερδίσαμε τον αγώνα, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα. Αυτό που έκανα σε εκείνον τον αγώνα, σε εκείνα τα αποδυτήρια, ήταν κάτι για το οποίο δεν είμαι περήφανος επειδή παραβίασα τους κανόνες. Αλλά είμαι περήφανος γι’ αυτό ως ηγέτης. Είμαι περήφανος ως φίλος των παικτών. Για την οικογένεια κάνεις τα πάντα, ακόμα και να ρισκάρεις την καριέρα σου ή την υγεία σου!».
