Πριν μερικά χρόνια, όταν μας συστήθηκε στο Merseyside, θεωρούταν ένα σπάνιο «διαμαντάκι». Πλέον, έπειτα από πολλαπλές κακουχίες, ο Jordon Ibe, βρίσκεται σε σημείο μηδέν, τόσο αγωνιστικά, όσο και προσωπικά.
Δυστυχώς, ούτε ο πρώτος αλλά και ούτε ο τελευταίος είναι. Καθημερινά, μετράμε «θύματα» και πολύ συχνά, τα εντοπίζουμε στον χώρο του αθλητισμού. Μπορεί να καταλάβει κανείς τον λόγο. Η αυξημένη πίεση, η φήμη, η γενική έκθεση στον κόσμο, αλλά και οι πολλές προσδοκίες από εκατομμύρια φιλάθλους, πολλές φορές είναι «κατακάθια», τα οποία δεν μπορούν να απορροφηθούν από μία ανθρώπινη ψυχή.
Οι αθλητές δεν είναι ρομπότ, δεν είναι μηχανήματα, είναι απλοί άνθρωποι σαν όλους μας, όσο και αν τους βλέπουμε σαν σύγχρονους «Θεούς». Πόσες φορές έχεις ακούσει το αμίμητο, «καλά, τι ανάγκη έχει αυτός; έχει ότι θέλει στην ζωή του;». Επειδή ένας γνωστός ποδοσφαιριστής έχει άπλετη φήμη, δόξα και αρκετά χρήματα, στην συνείδηση του κόσμου έχει «σφηνώσει» πως, αυτός ο άνθρωπος είναι χαρούμενος και δεν του λείπει τίποτα. Όπως η ιστορία συνεχίζει να μας διδάσκει, κάτι τέτοιο είναι τελείως άτοπο.
Ο Jordon Ibe είναι η τελευταία περίπτωση γνωστού ποδοσφαιριστή στο «Νησί», που έρχεται να ενισχύσει το ιατρικό πόρισμα της σύγχρονης γενιάς μας. Ο πρώην άσσος της Liverpool, είναι το τελευταίο γνωστό «θύμα» της ύπουλης ασθένειας που ακούει στο όνομα «κατάθλιψη». Και μετά από αυτή την δημόσια παραδοχή του 25χρονου γύρω από το πρόβλημα του, λύθηκαν οι όποιες απορίες και ερωτηματικά βασάνιζαν τον φίλαθλο κόσμο, αναφορικά με την τεράστια κατρακύλα που έχει επέλθει στην καριέρα του.
Φυσικά, αυτή απλά είναι η τελευταία γνωστή περίπτωση, μέχρι την επόμενη. Τα παραδείγματα είναι πολυάριθμα (βλέπε Sterling και Danny Rose) και δυστυχώς, πληθαίνουν επικίνδυνα, με έναν ρυθμό τρελά αυξανόμενο. Μόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο, εβδομαδιαίως, 125 άνθρωποι αφαιρούν την ίδια τους την ζωή, εξού και ο λόγος που ο ιατρικός κόσμος συνηθίζει να αποκαλεί την κατάθλιψη, ως «τη νόσο της σύγχρονης εποχής».
Σαν να μην έφταναν τα όποια προβλήματα είχε ο κάθε άνθρωπος, ήρθε να προστεθεί και η «τρέλα» της πανδημίας, που τραυματίζει ακόμα περισσότερο την ανθρώπινη ψυχή και έτσι, οι καταστάσεις έγιναν αρκετά επίπονες. Σ’αυτό αναφέρθηκε αρχικά ο Ibe, τονίζοντας πως η γενικότερη επικρατούσα κατάσταση, είναι αρκετά δύσκολη για τον ίδιο. Δηλαδή, η κατάθλιψη μπορεί να είχε ήδη «χτυπήσει την πόρτα του», αλλά πλέον, εξαιτίας αυτής της «τρέλας» γύρω από τον ιό, τα πράγματα έγιναν πολύ πιο «σκοτεινά».
Ήταν μόλις 15 ετών, όταν άρχισε να εντυπωσιάζει στην Wycombe Wanderers. Ένας νεαρός, γεμάτος όρεξη για ποδόσφαιρο και άπλετο ταλέντο. Δεν άργησε να έρθει η μεγάλη πρόταση από την Liverpool και η επίτευξη ενός τεράστιου ονείρου, για κάθε νεαρό ποδοσφαιριστή. Το 2012, περνάει το κατώφλι του Melwood και γίνεται μέλος ενός εκ των πλέον ιστορικών συλλόγων, στο παγκόσμιο στερέωμα. Οι «Κόκκινοι» θεωρούν πως χτυπάν «φλέβα χρυσού», αποκτώντας τον φέρελπι ταχύτατο εξτρέμ και είναι έτοιμοι να επενδύσουν πολλά πάνω του, εμπιστευόμενοι το σπάνιο ταλέντο του.
Χρειάστηκαν να περάσουν τρία χρόνια, ώστε ο Jordon Ibe να αρχίσει να αποδεικνύει τον λόγο που ο σύλλογος του Merseyside τον «άρπαξε» από την Wycombe. Το 2015, ο Άγγλος άρχισε να κάνει αισθητή την παρουσία του στην ενδεκάδα της ομάδας και υπολογιζόταν ως σημαντικό μέλος του roster. Τον Μάιο του ιδίου χρόνου, υπογράφει μία πενταετή συμφωνία, σφραγίζοντας το μέλλον του στην ομάδα, ως επιβράβευση των εμφανίσεών του. Και εκεί που όλα φαινόντουσαν ειδυλλιακά για τον ίδιο και την καριέρα του, κάτι άλλαξε.
Η Bournemouth έφερε πρόταση 15 εκατομμυρίων λιρών στην Liverpool, η δεύτερη την δέχθηκε ευχαρίστως και εν τέλει, ο φέρελπις άλλοτε ποδοσφαιριστής βρέθηκε στον αγγλικό νότο και υπό τις οδηγίες του Eddie Howe, γινόμενος η πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία των «Κοκκινόμαυρων». Κάπου εκεί φαίνεται να είναι και το κομβικό σημείο στην υπόθεση της ιστορίας, το σημείο καμπής στην καριέρα του Άγγλου. Μετά από την μετακίνηση του στους «Cherries», ο Ibe δεν κατάφερε ποτέ ξανά να βρει τον εαυτό του. Βυθιζόμενος στην γενική μετριότητα, δεν κατόρθωσε να πραγματοποιήσει, παρά ελαχίστων περιπτώσεων, καλές εμφανίσεις στην Premier League και όλοι άρχισαν να μιλάνε για ένα ακόμα «wasted talent».
Τα τέσσερα χρόνια στο Dean Court πέρασαν άσχημα, με την τελευταία του χρονιά, να φέρνει τον ίδιο να «βουλιάζει» παρέα με την ομάδα του. Η Bournemouth είχε υποβιβαστεί στην Championship και το συμβόλαιο του Ibe έμελλε να λήξει στο τέλος του καλοκαιριού του 2020. Η ομάδα δεν είχε καμία όρεξη να μπει σε διαδικασίες ανανέωσης, και έτσι, ο άλλοτε άσσος της Liverpool, μοιραίως, βρέθηκε άνεργος. Έμεινε στο ταμείο ανεργίας για περίπου δύο μήνες, ώσπου η Derby County θα του έδινε μία ακόμα ευκαιρία, μπας και καταφέρει να αναστηλώσει την χαμένη του αυτοπεποίθηση.
Μέχρι και σήμερα, βρίσκεται στο roster των «Κριαριών», αλλά όχι μόνο δεν είναι πρωταγωνιστής, αλλά ούτε καλά-καλά κομπάρσος. Μόλις μία συμμετοχή και το απόλυτο τίποτα, είναι ο απολογισμός του Ibe στο Pride Park. Σαν ένα «φάντασμα», ο άλλοτε ελπιδοφόρος ποδοσφαιριστής, μοιάζει να είναι παλαίμαχος, όντας μόλις 25 ετών. Ο λόγος είναι προφανέστατος και το κείμενο αυτό, τον αντικατοπτρίζει περίτρανα. Η κατάθλιψη έχει παίξει άσχημο παιχνίδι στην καθημερινή ζωή του Άγγλου. Δεν γνωρίζουμε το πόσο καιρό, ο 25χρονος, παλεύει με τους προσωπικούς του «δαίμονες», αλλά μπορούμε να υποθέσουμε πως το τραύμα δεν είναι τόσο νωπό.
«Θέλω να ζητήσω συγγνώμη στους οπαδούς σ’όλο τον κόσμο. Βρίσκομαι σε ένα σκοτεινό μέρος, καθώς πάσχω από κατάθλιψη. Δεν είναι απλά μία δήλωση για τα medias, ούτε για να συζητιέται το όνομα μου, απλά τα πράγματα είναι δύσκολα για εμένα. Εκτιμώ πολύ όλα τα μηνύματα και την αγάπη από όλους. Οι καιροί είναι δύσκολοι εξαιτίας της πανδημίας. Έχω την πλήρη στήριξη της ομάδας και της οικογένειάς μου. Θα φτιάξω την κατάσταση μου και τον εαυτό μου. Όχι μόνο για την οικογένειά μου, για τους φίλους ή για την κόρη μου, αλλά για εμένα», ανέφερε με σχετικό του post στον επίσημο λογαριασμό του στο instagram, ο Jordon Ibe.
Μετά απ’αυτή την δημόσια του παραδοχή, όπως ήταν αναμενόμενο άλλωστε, ο 25χρονος δέχθηκε μηνύματα στήριξης από πολλούς ανθρώπους του ποδοσφαίρου και πρώην συμπαίκτες του, όπως οι Daniel Sturridge, Dejan Lovren, Martin Skrtel, Emre Can και Adam Lallana. Συν τοις άλλοις, ο ποδοσφαιρικός κόσμος φέρεται να «αγκαλιάζει» το θάρρος και το κουράγιο του Ibe, περνώντας το ξεκάθαρο μήνυμα πως η κατάθλιψη δεν είναι ταμπού και ούτε θα πρέπει να αντιμετωπίζεται κατ’αυτόν τον τρόπο.
Ίσως άργησε να μιλήσει, αλλά το έκανε. Ο Jordon Ibe βρήκε το θάρρος και έπραξε το σωστό. Γι’αυτό, και εσείς, όσοι βρίσκεστε σε κακή ψυχολογική διάθεση, τολμήστε το. Μιλήστε σε φίλους σας, απευθυνθείτε σε έναν ειδικό, συζητήστε το με την οικογένειά σας. Η κατάθλιψη είναι ύπουλη, δεν είναι αστεία. Δεν θα ξεφύγεις εύκολα απ’αυτήν, αν δεν τολμήσεις. Πρέπει να παλέψεις και σ’αυτή την μάχη, δεν πρέπει να είσαι μονάχος. Όσοι περισσότεροι, τόσο ισχυρότερος είσαι. Μην την αφήσεις να σε νικήσει και να θυμάσαι, πως δεν είναι ντροπή και δεν είσαι «άρρωστος», εάν μάχεσαι με τους δαίμονές σου.
Ο Άγγλος, πλέον, προσπαθεί να βρει και πάλι τον εαυτό του και βρίσκεται στον σωστό δρόμο. Είναι μόλις 25 ετών και έχει όλη την ζωή μπροστά του. Ακόμα και η καριέρα του, που έχει πάρει την κατιούσα, μπορεί να αλλάξει ριζικά. Έχει όλα τα εχέγγυα να παίξει ξανά καλό και ποιοτικό ποδόσφαιρο, καθώς το ταλέντο υπάρχει και το κίνητρο θα επανέλθει, μόλις ο ίδιος βγει νικητής στον πιο σημαντικό αγώνα της ίδιας του της ζωής.
Ευχόμαστε τα καλύτερα στον συμπαθέστατο αθλητή και σύντομα στα γήπεδα, δυνατός και ενθουσιώδης, για να «σμπαραλιάσει» ξανά αντίπαλες άμυνες. Καλή δύναμη, Jordon, είμαστε μαζί σου!
