Πόσες φορές σας έχει τύχει να πέσετε σε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα και να «κολλήσετε» με έναν άσημο κατά τ’ άλλα παίκτη; Ώρα να σας πω πως έγινε… πουλέν μου ο Λι Ντέσμοντ!
Ας ξεκινήσουμε την αφήγηση από την αρχή. Λίγες ημέρες μετά την έλευση του πρώτου μου παιδιού και κατά τη διάρκεια ενός… κλασικού ξενυχτιού, προσπαθούσα να βρω έναν τρόπο να μην με πάρει ο ύπνος, υπό τον «λευκό ήχο» του απορροφητήρα. Η διαδικασία γνωστή. Άνοιγμα γνωστής πλατφόρμας ενημέρωσης για παιχνίδια που διεξάγονται την τρέχουσα ώρα, «κλικ» στο εικονίδιο της τηλεόρασης, μέχρι να βρούμε κάτι εύκολα και άμεσα προσβάσιμο. Δεν περνάνε περισσότερα από τέσσερα λεπτά. Μπίνγκο. 29η αγωνιστική της USL Championship, ήτοι δηλαδή την δεύτερη τη τάξει κατηγορία ποδοσφαίρου των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής.
Για καλή μου τύχη το YouTube, μέσα από το κανάλι της λίγκας, μετέδιδε ζωντανά τον αγώνα. Μετά από λιγοστό ψάξιμο, καταλήγουμε και στον αγώνα παρακολούθησης. Σακραμέντο Ρεπάμπλικ εναντίον Νιου Μέξικο Γιουνάιτεντ. Καθόλου άσχημα λέω. Ένας αγώνας ανάμεσα σε μια ομάδα που παλεύει μανιωδώς να δημιουργήσει franchise και να εισέλθει στους «κόλπους» του MLS, απέναντι σε μια ομάδα με τον υψηλότερο μέσο όρο εισιτηρίων στην κατηγορία, σε ένα πρωτάθλημα με 2,74 γκολ ανά αγώνα. Προϋποθέσεις για θέαμα υπάρχουν. Προϋποθέσεις για ωραία γηπεδική ατμόσφαιρα επίσης. Τι μπορεί να πάει στραβά;
Κι όμως η λήξη του αγώνα βρήκε το σκορ στην «λευκή» ισοπαλία. Ούτε το Σακραμέντο με τον πρώτο του σκόρερ, Ράφαελ Σισερόνε, κατάφερε να βρει τον δρόμο προς τα δίχτυα, ούτε και το Νέο Μεξικό κατάφερε να παραβιάσει την εστία του Ντάνι Βιτιέλο, ενός εκ των κορυφαίων τερματοφυλάκων της κατηγορίας. Φάσεις υπήρξαν αρκετές, ο αγώνας ήταν διασκεδαστικός, ωστόσο λίγο η δυστοκία των επιθετικών του Σακραμέντο, λίγο η εξαιρετική αμυντική λειτουργία του συλλόγου και η ύπαρξη του Βιτιέλο κάτω από τα δοκάρια των «Ορτυκιών», απέφερε αυτό το άχρωμο 0-0.
Ένας από τους αμυντικούς του, γεννημένου στο Γουλβερχάμπτον, προπονητή της Ρεπάμπλικ, ήταν καθοριστικός για την διασφάλιση ενός ακόμη βαθμού, που έφερνε την ομάδα του στην κορυφή της Δυτικής Περιφέρειας του πρωταθλήματος. Το όνομά του; Λί Ντέσμοντ. Ιρλανδός, 28 ετών, γεννημένος στα περίχωρα του Δουβλίνου, βγαλμένος από τις ακαδημίες της Σέλμπουρν και ποδοσφαιρικά αναθρεμμένος στο Ρίτσμοντ Παρκ της Σεντ Πάτρικς Αθλέτικ, από ένα πρωτάθλημα που η δυναμικότητά του δεν ξεπερνάει αυτή των δυο τελευταίων επαγγελματικών κατηγοριών της Αγγλίας, αλλά πάντα βρίσκει τρόπο να «τροφοδοτεί» με εξαιρετικούς ποδοσφαιριστές τις ακαδημίες, αλλά και τις -πρώτες- ομάδες του Ηνωμένου Βασιλείου.
Ο Ντέσμοντ δοκίμασε την τύχη του στην Αγγλία σε πολύ μικρή ηλικία. Ήταν δεν ήταν 16 ετών, όταν αποφάσισε να διαβεί το «κατώφλι» των ακαδημιών της Νιουκάστλ. Τον εντόπισαν τα «λαγωνικά» του συλλόγου όταν ακόμη αγωνιζόταν στην άσημη Τσέρι Όρτσαρντ, μιας ομάδας που αγωνιζόταν στα τοπικά πρωταθλήματα της επαρχίας του Λένστερ. Παρά το γεγονός ότι αγωνιζόταν τακτικά με την ασπρόμαυρη φανέλα στα αναπτυξιακά πρωταθλήματα, ποτέ δεν είχε το potential να διαβεί τις «πύλες» της πρώτης ομάδας.
Είδε συμπαίκτες όπως ο Τζέιμς Τάβερνιερ και ο Λιούμπομιρ Σάτκα να γίνονται επαγγελματίες, είδε συμπαίκτες του να αποχωρούν και να βρίσκουν «καταφύγιο» σε ομάδες της non-league, τέθηκε αντιμέτωπος με αστέρες όπως ο Τζακ Γκρίλις, ωστόσο για τον Ιρλανδό, το μέλλον του βρισκόταν μακρυά από τη Νιουκάστλ και ήταν προμελετημένο – θα επέστρεφε στα «αλώνια» της Ιρλανδικής Πρέμιερ Ντιβίζιον, με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα καταφέρει να φορέσει την φανέλα των «μεγάλων». Για να επιτύχει όμως, έπρεπε να «φτύσει αίμα».
Ο πρώτος -εκτός Νιουκάστλ- σταθμός ήταν η Σέλμπουρν. Η ιστορική ομάδα από την περιοχή Ντραμκόντρα του Δουβλίνου, η οποία είχε υποβιβαστεί στην δεύτερη τη τάξει κατηγορία της χώρας. Στην αρχή ο Ντέσμοντ συμμετείχε στους αγώνες της Κ-19, όμως γρήγορα ανέβηκε στην πρώτη ομάδα για να ενισχύσει τον σύλλογο στην προσπάθεια του να επιστρέψει στα μεγάλα «σαλόνια». Έχοντας πια ενηλικιωθεί, καθιερώνεται από τις πρώτες του κιόλας εμφανίσεις στην βασική ενδεκάδα. Η Σέλμπουρν πραγματοποιεί πορεία πρωταθλητισμού, ωστόσο στο τέλος της σεζόν χάνει την απευθείας άνοδο από την Λόνγκφορντ.
Όσο και αν τα πλέι-οφ της ανόδου, αναζωπύρωσαν τις ελπίδες του συλλόγου για μια δεύτερη ευκαιρία, αυτές έσβησαν ολοσχερώς μετά τον αποκλεισμό από την Γκάλγουει. Η αποτυχία της επιστροφής στην Πρέμιερ Ντιβίζιον τον αφήνει ανεπηρέαστο. Ανακηρύσσεται Παίκτης της Χρονιάς από τους οπαδούς του συλλόγου, κεντρίζει τα βλέμματα τον ομάδων της πρώτης κατηγορίας και μοιραία αφήνει το Τόλκα Πάρκ για μια ομάδα που έμελλε να γίνει η «Ιθάκη» του για τα επόμενα επτά έτη!
Η Σεντ Πάτρικς Αθλέτικ κερδίζει την «μάχη» για την υπογραφή του παίκτη. Οι «Άγιοι» του Δουβλίνου, είχαν μόλις κατακτήσει το Κύπελλο Ιρλανδίας. Συνεπώς, πέρα από πρωταγωνιστικό ρόλο στο πρωτάθλημα, ο Ντέσμοντ είχε «κερδίσει» την ευκαιρία να αγωνιστεί για πρώτη φορά και σε ευρωπαϊκή διοργάνωση. Ήδη από το ξεκίνημα, κερδίζει απευθείας θέση στο κέντρο της άμυνας, άλλες φορές δίπλα στον Σον Χορ και άλλες δίπλα στον Κένι Μπράουν.
Με την πάροδο του χρόνου, ο Ντέσμοντ έγινε για τον σύλλογο κάτι σαν «σημείο αναφοράς» της ομάδας του Λίαμ Μπάκλι. Παρ’ όλα αυτά όσο κι αν «πάλιωνε» με τα χρόνια στον σύλλογο, ποτέ δεν έγινε ο αρχηγός του. Μονίμως ζούσε είτε υπό την «σκία» του Ίαν Μπέρμιγχαμ, ο οποίος παρέμεινε στον σύλλογο για 13 ολόκληρα χρόνια, είτε υπό αυτήν του αστέρα Κρις Φόρεστερ, ο οποίος το 2019 επέστρεψε στο Ρίτσμοντ Πάρκ μετά την τετραετής «περιπλάνησή» του σε Πιτέρμπορο και Αμπερντίν.
Όπως και να είχε η κατάσταση, ο Ντέσμοντ ήταν μεταξύ των αγαπημένων του κόσμου. Ένας απλός χαρακτήρας, που «μάτωνε» για την φανέλα ανά πάσα ώρα και στιγμή. Ανακηρύχθηκε Παίκτης της Χρονιάς το 2015 και το 2018, κατέκτησε δυο Λιγκ Καπ και ένα Κύπελλο, ωστόσο ποτέ δεν κατάφερε να «πλησιάσει» την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Ολοκλήρωσε την παρουσία του στον σύλλογο έπειτα από επτά χρόνια και πάνω από 220 συμμετοχές. Το ύστατο «αντίο» με την φανέλα του συλλόγου, ήταν στο γήπεδο Αβίβα, με περίπου 40.000 θεατές να αποθεώνουν τους «Αγίους» για την κατάκτηση του εγχώριου Κυπέλλου. Για τον ίδιο έμοιαζε αυτονόητο ότι δεν θα φορούσε τη φανέλα άλλης ομάδας στη χώρα κι έτσι η επόμενη κίνηση ήταν να ψαχτεί εκτός Ιρλανδίας.
Κάπως έτσι λλάζει μανατζερική στέγη και διαλέγει το γραφείο της First Wave, μιας νέας εταιρείας, η οποία ασχολείται κυρίως με παίκτες από την Βόρεια Αμερική και έχει διασυνδέσεις στους δυο φορείς επαγγελματικού ποδοσφαίρου των ΗΠΑ. Το MLS και το USL. Στην άλλη «όχθη» του Ατλαντικού Ωκεανού, η πόλη του Σακραμέντο έχει εκφράσει τις προθέσεις της να αγοράσει franchise και να εισέλθει στο MLS από το 2017. Το 2019, η λίγκα ανακοινώνει την αποδοχή του Σακραμέντο ως το μέλος υπ’ αριθμόν «29». Μέσα σε ένα γενικότερο κλίμα ασάφειας, το MLS, αποφασίζει να δώσει παράταση στο Σακραμέντο, λέγοντας ότι ο σύλλογος θα ξεκινήσει να αγωνίζεται στο πρωτάθλημα από το 2023 κι έπειτα.
Λίγο αργότερα και αυτή η χρονολογία πήγε «περίπατο» και άπαντες αναμένουν τις νεότερες εξελίξεις για το πότε τελικά θα είναι σε θέση να αγωνιστεί ο σύλλογος στο MLS. Τα όσα γίνονται εξωαγωνιστικά, μπορεί να μπερδεύουν το κοινό, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η πόλη θα μείνει χωρίς ποδόσφαιρο. Έτσι, η Σακραμέντο Ρεπάμπλικ, αγωνίζεται κανονικά υπό την αιγίδα της USL, στην Championship, στην οποία και μάλιστα έχει πρωταγωνιστικό ρόλο. Ο Άγγλος προπονητής του συλλόγου, Μαρκ Μπριγκς, έψαχνε έναν αμυντικό από τα… μέρη του, που θα έδινε μια παραπάνω ασφάλεια στα μετόπισθεν. Η First Wave στέλνει το βιογραφικό του Ντέσμοντ και μοιραία φτάνουμε σε «γάμο».
Από πέρυσι μέχρι και σήμερα, ο Ιρλανδός αμυντικός έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στην νέα του ομάδα. Μπορεί την περασμένη σεζόν να μην πήγαν τόσο καλά τα πράγματα στο πρωτάθλημα, όμως άπαντες «αποζημιώθηκαν» με το μαγικό ταξίδι του συλλόγου μέχρι και τον τελικό του US Open Cup, χάνοντας το τρόπαιο από την Ορλάντο Σίτι του MLS. Φέτος όλα είναι διαφορετικά. Τα «Ορτύκια» αποκλείστηκαν στους «32» του Κυπέλλου, πάλι από ομάδα του MLS, ωστόσο στο πρωτάθλημα, ήδη εξασφαλίστηκε η πρώτη θέση στον βαθμολογικό πίνακα της Δυτικής Περιφέρειας!
Την ώρα που ξεκίνησε να γράφεται αυτό το αφιέρωμα, το Σακραμέντο έπαιζε με το Μαϊάμι (όχι του Μέσι) για την τελευταία αγωνιστική της κανονικής διάρκειας. Τώρα, που φτάσαμε στην λήξη του αφιερώματος, η κανονική διάρκεια ολοκληρώθηκε. Οι 16 ομάδες που θα απαρτίσουν τα πλέι-οφ του τίτλου έχουν γίνει γνωστές και πλέον περιμένουμε τα διασταυρώματα, που θα δείξουν στον σημερινό μας ήρωα τον «δρόμο» για τον πρώτο πρωτάθλημα στην καριέρα του. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι ο Λι Ντέσμοντ δεν είναι απλά βασικός και σημαντικός, αλλά αυτό που δεν κατάφερε στη χώρα του: αρχηγός, «Captaen»…
