Μια χιλιοειπωμένη ιστορία με συνεχή update κάθε χρόνο για μια non-league, που στην Αγγλία έχει μπει στο μικροσκόπιο κάθε τμήματος scouting κάθε επαγγελματικής ομάδας. Αγορές για «ψίχουλα» που δεν αποκλείεται να φτάσουν μέχρι τα «σαλόνια» της Premier League.
Με αφορμή το ντεμπούτο και το γκολ του Callum Wilson με την Εθνική Αγγλίας, ενός παίκτη που είχε δύο (!) γκολ σε 20 συμμετοχές σε Kettering και Tamworth πριν εκτοξευθεί στην Coventry (22 τέρματα σε 49 εμφανίσεις) και πάει στην Bournemouth, καταρτίσαμε μια ιδιαίτερη λίστα δέκα παντελώς άσημων ποδοσφαιριστών της non-league, που έχουν ήδη γραφτεί σε πολλά μπλοκάκια ομάδων τόσο της Football όσο και της Premier League. Για να μην πολυλογήσουμε και να εκπλήξουμε ακόμα και τους λάτρεις των μικρών κατηγοριών και του Football Manager, θέσαμε απλά την προϋπόθεση να μην έχουν αγωνιστεί με κανένα ηλικιακό τμήμα (Κ-15 και άνω) συλλόγου μεγαλύτερου της National League!
Μικρότερος ηλικιακά και πιο άγνωστος κι από εσένα που παίζεις τοπικό για την ομάδα του χωριού σου είναι ο Luis dos Santos της Chatham Town. Με πορτογαλικές ρίζες και πληθωρικό ταλέντο, ο γεννημένος τον Αύγουστο του 2002 αριστεροπόδαρος μεσοεπιθετικός, έκανε ντεμπούτο λίγο πριν κλείσει τα 15 και φέτος καθιερώθηκε στην ενδεκάδα του συλλόγου του στην ένατη κατηγορία της Αγγλίας, έχοντας κι αυτός μερίδιο στην εντυπωσιακή επιθετική της παρουσία (δεύτερη καλύτερη στο πρωτάθλημα) και στην αξιοπρεπή της θέση στην βαθμολογία (έκτη) παρά το γεγονός πως είναι νεοφώτιστη.
Ίσως ένας 16χρονος να μην κάνει πια τόσο γκελ, αφού στην ηλικία του άλλοι ντεμπουτάρουν στις μεγάλες κατηγορίες, όμως στα «χωράφια» της non-league, που κυριαρχεί η δύναμη και η σκληράδα, μοιάζει πιο δύσκολο να ξεπεταχτείς και να επιβιώσεις. Αγώνες του έχουν ήδη παρακολουθήσει οι Fulham και Crystal Palace, όμως αυτήν την στιγμή ο πρώτος λόγος ανήκει στην Colchester, που τον περνά από δοκιμή έξι εβδομάδων. Οι προοπτικές εκεί μοιάζουν ιδανικές με την ομάδα να είναι τέταρτη τώρα στην League Two και να συγκαταλέγεται στα φαβορί για την άνοδο, ενώ μόλις πέρυσι «τάισε» μεγάλες κατηγορίες με τους Murray (Vejle), Wright (St Johnstone) και Walker (Reading).
Παρόμοια περίπτωση τόσο ηλικιακά (24/07/2001) όσο και σε θέμα καταγωγής (Πορτογαλία) είναι ο Ricky Aguiar της Worthing. Παρά τα 17 του χρόνια έχει ήδη παίξει σε τρεις ομάδες της non-league «πηδώντας» τις κατηγορίες δύο-δύο. Σε Shoreham και Lewes ξεχώριζε σαν την «μύγα μες στο γάλα» και το ίδιο συμβαίνει και στην έβδομη κατηγορία με τον νυν σύλλογό του. Στο καλοκαιρινό φιλικό απέναντι στην Gillingham πέτυχε το νικητήριο γκολ και έκτοτε δεν έχει βγει από το μυαλό του Steve Lovell, ενώ με την Worthing έχει τέσσερα γκολ και δύο ασίστ σε 19 συμμετοχές.
Γιατί παίζει ακόμα σε τόσο χαμηλό επίπεδο; Επειδή είναι αριστούχος του Worthing College, αναδείχθηκε κορυφαίος του ενδοκολλεγιακού πρωταθλήματος στην Αγγλία και φέτος είναι μέλος της Εθνικής όλων των σχολείων της χώρας. Αγωνίζεται ως δεκάρι και αφού η μόρφωσή του αποτελεί προτεραιότητα, μάλλον τα σπουδαία γι’ αυτόν θα έρθουν με το νέο έτος, όταν θα έχει αποφοιτήσει. Θα είναι η Gillingham η τυχερή που θα τον κάνει δικό της ή θα μπει κάποιος άλλος σύλλογος σφήνα; Ο χρόνος θα δείξει.
Τελευταίο μέλος της πορτογαλικής αποικίας, που όμως την έχει ως επίσημη εθνικότητα και όχι μόνο σαν χώρα καταγωγής, είναι ο Elliot Simoes, που αγωνίζεται ως επιθετικός στην FC United of Manchester της National League North. Όντας ακόμα 18 ετών (θα κλείσει τα 19 σε έναν μήνα) μετακόμισε πριν ενάμισι χρόνο στην Αγγλία με τους δικούς του στην αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής, ενώ ήδη αγωνιζόταν στα τοπικά της χώρας του με την Alcanenense στα 16 του. Φέτος έχει δύο γκολ σε 15 εμφανίσεις και μπορεί να περηφανεύεται για την παρουσία του στην κορυφαία ενδεκάδα της non-league ήδη δύο φορές ως τώρα.
Για χάρη του ο σύλλογος του έφτιαξε ένα βιντεάκι με highlights από τον αγώνα απέναντι στην Blyth Spartans, όπου έκανε ότι ήθελε τους αντιπάλους και τα καλύτερα έρχονται. Φυσικά παρακολουθείται στενά από τις δύο ομάδες του Μάντσεστερ, με την United όμως να έχει το προβάδισμα, αφού προσωπικός του φίλος και παράδειγμα προς μίμηση είναι ο νεαρός αστέρας των «Κόκκινων Διαβόλων», Angel Gomes!
Ένας ακόμα πιτσιρικάς με προσωπική σχέση με διάσημο -σχετικά- ποδοσφαιριστή είναι ο Ted Nelson της Whitstable, που είναι αδερφός του Sid Nelson, που έχει παίξει σε Championship και League One με την Millwall και φέτος αγωνίζεται ως δανεικός στην Swindon. Γεννημένος τον Οκτώβριο του 2000, παίζει στην ίδια θέση με τον αδερφό του (κεντρικός αμυντικός) και συνέβαλε στην περυσινή άνοδο της ομάδας του στην όγδοη κατηγορία, κερδίζοντας παράλληλα το βραβείο του κορυφαίου νέου παίκτη του πρωταθλήματος.
Έχοντας ήδη κάνει ντεμπούτο από τα 16, φέτος είναι αναντικατάστατος στο κέντρο της άμυνας και έχει ήδη σκοράρει στο FA Cup στην πρόκριση επί της Hounslow στον δεύτερο προκριματικό γύρο. Μετά τις εντυπωσιακές του εμφανίσεις στην αρχή της σεζόν η Colchester τον κάλεσε για δοκιμή, όμως ο ίδιος θέλει να διαπραγματευτεί το μέλλον του μετά το τέλος της σεζόν, έχοντας ως πρώτερο στόχο να οδηγήσει σε μια ακόμη άνοδο την Whitstable, που αυτήν την στιγμή βρίσκεται τρεις βαθμούς μακρυά από τα play-offs και διαθέτει την τέταρτη καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος.
Ο έτερος αμυντικός της λίστας μας έχει ήδη κάνει το πρώτο βήμα προς την καταξίωση, αφού αγωνίζεται από την περυσινή σεζόν στην Boreham Wood. Το όνομά του είναι Kane Smith και μετά τα περάσματα από τις Biggleswade και Hitchin, απέδειξε με την πρώτη προσπάθεια για τι επίπεδο είναι φτιαγμένος φτάνοντας με την νυν ομάδα του μια ανάσα από την άνοδο στην Football League. Μάλιστα κανείς δεν ξέρει τι θα συνέβαινε αν αγωνιζόταν ο ίδιος στον τελικό των play-offs, αφού στον πρώτο ημιτελικό υπέστη ρήξη χιαστών και παραμένει εκτός γηπέδων μέχρι και σήμερα!
Έχοντας ήδη την φήμη του καλύτερου επιθετικού μπακ της non-league, έγραψε πέρυσι 43 συμμετοχές, επιβεβαιώνοντας πως οι αριθμοί (30 ασίστ σε δύο σεζόν!) έλεγαν την αλήθεια. Είναι ήδη μέλος της England C και αν δεν υπήρχε ο σοβαρός τραυματισμός του ίσως να είχε πάρει μεταγραφή από το Καλοκαίρι, αφού για χάρη του είχαν έρθει scouts από τις Sunderland, Charlton, Sheffield Wednesday, Coventry και Bristol City. Ευτυχώς είναι ακόμα μόλις 22 χρονών και η επάνοδός του αναμένεται από όλους με ανυπομονησία.
Ίδιας ηλικίας, με παρόμοιο βιογραφικό στις μικρότερες κατηγορίες και μέλος μιας ιστορικής ομάδας της National League είναι και ο Jack Barham της Barnet. Μια πραγματική μηχανή των γκολ, έστω και ως πλάγιος επιθετικός, στις Chelmsford, Tilbury, Phoenix Sports και Greenwich, ο νεαρός «εκμεταλλεύτηκε» τον υποβιβασμό του σπουδαίου συλλόγου που προπονεί ο John Still για να κάνει το μεγάλο βήμα και τα πάει περίφημα. Μετά τα 37 περυσινά γκολ με την Greenwich, φέτος έχει ήδη δύο γκολ και ισάριθμες ασίστ σε 12 συμμετοχές, παρά την πολυπρόσωπη επίθεση των «Μελισσών».
Το «σαφάρι» του Still στην non-league για αναγέννηση της ομάδας του έπιασε τόπο και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα γίνει με την πάρτη του, όταν η Barnet αρχίσει να βελτιώνεται στην κατηγορία, αφού προς το παρόν δεν έχει προσαρμοστεί και είναι μόλις δωδέκατη. Μέντορας του 22χρονου επιθετικού αποτελούσε μέχρι το Καλοκαίρι ο «φονιάς» της Football League, Gary Alexander, που είχε σε Championship, League One και League Two 140 τέρματα από το 2000 έως το 2012.
Ο γηραιότερος αυτής της λίστας έχει γεννηθεί τον Οκτώβριο του 1993 και παίζει κι αυτός στα πλάγια της επίθεσης, παίρνοντας φέτος για πρώτη φορά μεταγραφή σε ομάδα της Conference. O Jack Hindle της Barrow ποτέ δεν έμοιαζε αρκετά καλός, ώσπου πέρυσι στην Colwyn Bay άλλαξε θέση (εξτρέμ από αμυντικό χαφ) και σήμειωσε 13 γκολ μοιράζοντας παράλληλα 21 ασίστ! Φυσικά τράβηξε αμέσως τα βλέμματα, με την φιλόδοξη ομάδα της National League να τον κάνει ταχύτατα δικό της παράλληλα με τον κολλητό του στην Colwyn, Astley Mulholland.
Τι κι αν ο δεύτερος έμοιαζε ασφαλέστερη επιλογή λόγω ηλικίας (30 ετών) και εμπειρίας (είχε παίξει στην κατηγορία με την Altrincham), τι κι αν μόλις έφθασε στην ομάδα υποχρεώθηκε να ακολουθήσει αυστηρή δίετα λόγω παραπανίσιων κιλών, τι κι αν έχει αλλάξει ξανά θέση έχοντας παίξει αρκετές φορές ως μοναδικός επιθετικός της ομάδας του. Ο 25χρονος έως τώρα τα «σπάει», έχει πετύχει εφτά τέρματα (5ος σκόρερ στο πρωτάθλημα), είναι ο σταρ της Barrow -την στιγμή που ο Mulholland μετρά μόλις 87 αγωνιστικά λεπτά- και ήδη φημολογείται πως ο Ιανουάριος θα τον βρει σε μεγαλύτερη κατηγορία.
Ελάχιστα νεότερος, αλλά με εντελώς διαφορετικό στυλ αν και αγωνίζεται κι αυτός ως επιθετικός, είναι ο καμερουνέζικης καταγωγής Mike Fondop της πρωτοπόρου της National League, Wrexham. O θηριώδης φορ έφτιαξε το όνομά του στα πρώτα χρόνια κυριαρχίας της νεόπλουτης Billericay στα «έγκατα» της non-league, πετυχαίνοντας 22 γκολ σε 38 εμφανίσεις στην έβδομη κατηγορία. Παρ’ όλα αυτά οι επιδόσεις του ποτέ δεν είχαν την ίδια αναλογία στις Whitehawk, Oxford City και Guiseley, που ακολούθησαν, με άπαντες να τον θεωρούν καλό μόνο για να κρατά την μπάλα μέσα στην αντίπαλη περιοχή.
Ευτυχώς ο περυσινός δανεισμός του στην Halifax (από την Guiseley) τους έπεισε για το αντίθετο και φέτος έχει ήδη πέντε τέρματα με τους «Δράκους» στο επικό ξεκίνημα της σεζόν, που φαίνεται να τους επαναφέρει στην Football League μετά από έντεκα χρόνια. Μάλιστα είναι εντυπωσιακή η εξέλιξη ενός 20χρονου -τότε- νέου που ήρθε από την Αφρική το 2013 για να σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο του Έσεξ και φέτος ευδοκιμεί σε μια ιστορική ομάδα, έχοντας να συναγωνιστεί για μια θέση στην επίθεση τους «διάσημους» Holroyd, Beavon, Pyke και Hinds.
Σε μια αντίστοιχη λίστα στην αρχή της σεζόν το Sky Sports έδωσε στο παρακάτω όνομα την δυνατότερη υποψηφιότητα για τον επόμενο Jamie Vardy και απ’ ότι φαίνεται δεν είχε άδικο. Ο Josh Kelly έχει ξεκινήσει την νέα σεζόν, όπως τελείωσε την προηγούμενη αν και αγωνίζεται τρεις κατηγορίες ψηλότερα. Γεννημένος τον Δεκέμβριο του 1998 και μέλος της Maidenhead από τα 12 του χρόνια, χρειάστηκε να περιμένει ως τον δανεισμό στην Walton Casuals για να κάνει το δικό του μπαμ. Εκεί σημείωσε 30 τέρματα σε 38 εμφανίσεις και πανηγύρισε την άνοδο στην έβδομη κατηγορία.
Δεν έμεινε όμως εκεί, αφού φέτος πήρε καθοριστικό ρόλο στην παραπαίουσα ομάδα του στην National League, έχοντας ήδη σκοράρει πέντε φορές και έχοντας δύο ασίστ σε 15 εμφανίσεις με τις συγκρίσεις με τον θρύλο της ομάδας, Dave Tarpey, να μην έχουν τελειωμό. Μετά το φανταστικό του γκολ απέναντι στην Eastleigh πριν λίγες εβδομάδες, το ενδιαφέρον από ομάδες της Championship κοντεύει να «υπερθερμανθεί» με τον προπονητή του, Alan Devonshire, να τον λατρεύει και να θέλει να τον κρατήσει όσο γίνεται περισσότερο.
Για το τέλος κράτησα έναν παίκτη που έχω αναφέρει και σε προηγούμενο αφιέρωμά μου και θα συνεχίσω να γράφω μέχρι να βγω αληθινός. Remember the name, γιατί ο Serhat Tasdemir δεν παίζει ήδη σε μεγαλύτερη κατηγορία επειδή η AFC Fylde έχει βάλει ως σκοπό να πουλά υπεραξίες -ή να μην τα πουλά εκ του αποτελέσματος- τα «αστέρια» της, κάτι που έχει ήδη προκαλέσει δυσαρέσκεια στους έταιρους key players, Danny Rowe και James Hardy. Ευτυχώς το «δεκάρι» τούρκικης καταγωγής είναι ακόμα μόλις 18 (21/07/2000) και δεν παραπονιέται.
Μπορεί το Καλοκαίρι οι Leicester, Stoke και Middlesbrough να είδαν τις προτάσεις τους να απορρίπτονται, όμως ο ίδιος συνεχίζει να κερδίζει επαίνους και εμπειρίες. Πέρυσι σε 26 συμμετοχές πέτυχε τέσσερα γκολ κι έδωσε εφτά ασίστ, ενώ φέτος έχει ήδη τρια τέρματα στο ενεργητικό του. Αποτελεί τον νεότερο σκόρερ στην ιστορία της Fylde και ήδη συζητιέται ότι σύντομα θα αγωνιστεί με την Εθνική Αγγλίας Κ-19 ώστε να μην «γλυκαθεί» από τις τούρκικες σειρήνες. Α, τελευταίος «μνηστήρας» του, ο Marcelo Bielsa που τον θέλει στην Leeds, αν γίνεται και τον Ιανουάριο.
