Ρέιντζερς: Το πιο ποδοσφαιρικό παράδειγμα ενός ολικού restart

Πνιγμένη από χρέη και καταδικασμένη σε μία μακρά και δύσκολη επανεκκίνηση, η Ρέιντζερς όχι μόνο γύρισε από τα «αλώνια», αλλά ετοιμάζεται να στρογγυλοκαθίσει στα ευρωπαϊκά «σαλόνια».

 

Κανείς φίλαθλος στην Σκωτία δεν πρόκειται να ξεχάσει την σεζόν 2012/13. Είτε οπαδός της Ρέιντζερς, είτε της Σέλτικ, είτε οποιασδήποτε άλλης ομάδας, εκείνη η χρονιά σηματοδοτούσε κάτι πρωτόγνωρο. Ένας από τους πιο ιστορικούς συλλόγους του Ηνωμένου Βασιλείου, ανακοίνωνε το καλοκαίρι του 2012 την -στην ουσία- πτώχευση του. Η κακή διαχείριση των οικονομικών του συλλόγου και τα λογιστικά ατοπήματα των Ντέιβιντ Μάρει και Κρεγκ Γουάιτ, οδηγούσαν τους «Τζερς» υπό καθεστώς administration και εν τέλει στην ολική κατάρρευση. Έτσι λοιπόν, προ δέκα ετών, εκείνη η προετοιμασία, έβρισκε τους Σκωτσέζους να προετοιμάζονται για πρώτη φορά, όχι για την Πρέμιερ Λιγκ, αλλά για την τέταρτη κατηγορία της χώρας!

Έχοντας ένα «προκάτ» ρόστερ, νεαρούς παίκτες από τα τμήματα υποδομών και τις «σημαίες» Νιλ Αλεξάντερ και Λι ΜακKάλοχ, ξεκίνησε ουσιαστικά το μακρύ ταξίδι για την επιστροφή στην κορυφαία κατηγορία της χώρας. Με την εταιρία δημόσιας ευθύνης Rangers Football Club PLC να έχει περάσει πλέον στα έμπιστα χέρια του Ντάγκλας Παρκ και λοιπών επενδυτών, γράφτηκε μια νέα σελίδα στα ιστορικά κιτάπια του συλλόγου. Αυτή τη φορά, μεγάλος σύμμαχος ήταν και ο κόσμος, ο οποίος τα προηγούμενα χρόνια, είχε έρθει ουκ ολίγες φορές σε αντιπαράθεση με το καθεστώς της παλαιάς διοίκησης.

Επίσημα, όλα ξεκίνησαν εκείνο το αυγουστιάτικο δειλινό, στο απόμερο Πίτερχεντ απέναντι στην ομώνυμη ομάδα. Εκεί που όλοι κατάλαβαν όμως τι επρόκειτο να ακολουθήσει, ήταν ο αγώνας της επόμενης εβδομάδας. Εκεί, όπου στο «πονεμένο» Άιμπροξ, μαζεύτηκαν 49,118 (!) φίλαθλοι για τον αγώνα απέναντι στην Ίστ Στέρλινγκσαιρ. Εννοείται ότι κάθε εντός έδρας αγώνας της ομάδας, ήταν ρεκόρ για την τέταρτη κατηγορία. Ο κόσμος έδινε παντού και πάντα το παρόν, ξέροντας πως αυτή η κατάσταση είναι πέρα για πέρα περιστασιακή. Φυσικά η τελευταία επαγγελματική κατηγορία παραήταν… μικρή για να χωρέσει την ομάδα του Άλι ΜακΚόιστ, ο οποίος είχε αναλάβει το δύσκολο έργο της επιστροφής.

 

ρέιντζερς γιουρόπα

 

Οι «Τζερς» έφτασαν με περίσσεια ευκολία στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, έχοντας μόλις τρεις ήττες, ενώ ακόμα πιο εύκολο αποδείχθηκε το πέρασμα από την τρίτη κατηγορία, το οποίο και κατακτήθηκε αήττητο. Μάλιστα, οι 102 βαθμοί που συγκέντρωσε ο σύλλογος εκείνη την χρονιά, τα γκολ που πέτυχε (106) και η διαφορά από τον δεύτερο (39 βαθμοί), αποτελεί ρεκόρ μέχρι και σήμερα στην εν λόγω κατηγορία και πιθανότατα θα συνεχίσει να αποτελεί για πολλά χρόνια ακόμη.

In a blink of an eye, που λένε και στην Γλασκώβη, η Ρέιντζερς επέστρεψε άμεσα στην δεύτερη κατηγορία, αλλά εκεί άρχισαν τα πρώτα «καμπανάκια». Η χαώδης διαφορά ανάμεσα στην δεύτερη και την τρίτη κατηγορία της Σκωτίας έγινε γρήγορα αντιληπτή. Για δική της ατυχία μάλιστα, ομάδες όπως η Χάρτς και η Χιμπέρνιαν, βρίσκονταν εκείνη την σεζόν στην Τσάμπιονσιπ, έχοντας όμως ρόστερ Πρέμιερ Λιγκ. Οι ομάδες της πρωτεύουσας αποτέλεσαν ανυπέρβλητο εμπόδιο για την «σταχτοπούτα» Ρέιντζερς, η οποία βολεύτηκε με την τρίτη θέση και τα πλέι-οφ ανόδου.

Κανείς δεν έμεινε χαρούμενος από εκείνη την χρονιά, αφού ακόμη και οι ίδιοι οι φίλαθλοι δεν πίστευαν στην άμεση επιστροφή. Κι έτσι έγινε. Με τον Άλι ΜακΚόιστ να έχει αποχωρήσει λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 2014, τον Κένι ΜακNτόουαλ να αναλαμβάνει χρέη υπηρεσιακού για ένα τρίμηνο και τον Στούαρτ ΜακKόλ να έρχεται για να κλείσει την σεζόν στον πάγκο, οι παίκτες δεν κατάφεραν ποτέ να προσαρμοστούν. Παρά το γεγονός ότι έφτασαν μέχρι και τον τελικό της διαδικασίας, η Μάδεργουελ ήταν αυτή που κέρδισε το εισιτήριο για την Πρέμιερ Λιγκ της επόμενης χρονιάς.

 

μαδέργουελ πρέμιερ

 

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι η Ρέιντζερς έμεινε στην ίδια τάξη. Τι γίνεται όμως όταν μαθαίνεις από τα λάθη του παρελθόντος; Ανακάμπτεις. Αυτό ακριβώς έγινε στο Άιμπροξ. Ο ΜακΚόλ δεν πρόλαβε να κάνει ούτε την προετοιμασία της νέας σεζόν και το «τιμόνι» ανέλαβε ο Μάρκ Γουορμπάρτον. Ο μέχρι πρότινος τεχνικός της ΚΠΡ, ήρθε με εξαιρετικές συστάσεις από την Μπρέντφορντ, σκόρπισε κύμα ενθουσιασμού στους φιλάθλους και εκείνος τους αντάμειψε με τον καλύτερο τρόπο. Αφού προχώρησε σε ένα γενναίο ξεσκαρτάρισμα και σε στοχευμένες κινήσεις παικτών από τις αγγλικές επαγγελματικές κατηγορίες, οι «Τζερς» κατάφεραν να είναι μια fun to watch ομάδα, η οποία μαζί με τα αποτελέσματα, προσέφερε και πλούσιο θέαμα.

Χάρη στις εμπνεύσεις του Τζέιμς Ταβερνιέ -ο οποίος εξελίσσει συνεχώς την θέση του full-back- την εκτελεστική δεινότητα του θρύλου Κένι Μίλερ και τον «φονικό» Μάρτιν Γουάγκχορν, οι Προτεστάντες έκαναν ότι δεν κατάφεραν έναν χρόνο νωρίτερα, να κατακτήσουν την Τσάμπιονσιπ και να σφραγίσουν την επιστροφή τους στην κορυφαία κατηγορία. Παράλληλα, την ίδια χρονιά, ήρθε ακόμη μια νίκη ιστορικής σημασίας, αφού κατάφεραν να αποκλείσουν την «αιώνια» αντίπαλο Σέλτικ στο Κύπελλο. Όπως καταλαβαίνετε, επικράτησε παροξυσμός.

Το hype που δημιούργησε αυτή η νίκη οδήγησε σε πλασματικές προσδοκίες για την επερχόμενη σεζόν. Θα ήταν πολύ δύσκολο να έρθει απευθείας το πρωτάθλημα μετά τον προβιβασμό. Έπρεπε να γίνουν σωστές και μεθοδευμένες κινήσεις. Αντ’ αυτού, για άλλη μια φορά, η διοίκηση παρασύρθηκε. Ο βεβιασμένος σχεδιασμός και η πίεση για άμεση επιτυχία, έφερε τα ακριβώς ανάποδα αποτελέσματα. Ο Γουόρμπαρτον απολύθηκε στα μέσα της χρονιάς, με την διοίκηση να αλλάζει τον «βρετανικό» της προσανατολισμό και να φέρνει στην τεχνική ηγεσία τον Πορτογάλο, Πέδρο Καϊσίνια.

 

ρέιντζερς γιουρόπα

 

Αυτός το μόνο που κατάφερε ήταν να εδραιώσει την ομάδα στην 3η θέση, εννέα βαθμούς πίσω από την Αμπερντίν και 39 από την Σέλτικ. Στα θετικά, ήταν η επιστροφή της ομάδας στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, με τον Πορτογάλο να αναλαμβάνει να «χτίσει» την εκτός συνόρων εκδοχή της ομάδας. Το επιχείρημα για άλλη μια φορά δεν πέτυχε με την πρώτη. Μπορεί να προχώρησε σε μερικές καλές μεταγραφές παικτών όπως ο Ράιαν Τζακ και ο Αλφρέδο Μορέλος, που είναι μέχρι και σήμερα στον σύλλογο, όμως δεν μπόρεσε ουδέποτε να περάσει την νοοτροπία του στον σύλλογο.

Αποτέλεσμα αυτού, ήταν ο ντροπιαστικός αποκλεισμός από την Προγκρές Νίντερκορν του Λουξεμβούργου και φυσικά μια μέτρια πορεία προς μία ακόμα 3η θέση στο πρωτάθλημα. Όλα όμως έμελλε να αλλάξουν το καλοκαίρι του 2018. Ο θρύλος της Λίβερπουλ, Στίβεν Τζέραρντ, καταφθάνει στην Γλασκώβη για την πρώτη του προπονητική απόπειρα. Η συνέχεια γνωστή. Παίκτες με εμπειρία από την Πρέμιερ Λιγκ και την Τσάμπιονσιπ έρχονται στο Άιμπροξ και ο Άγγλος δημιουργεί ένα εξαιρετικό ρόστερ, που δηλώνει έτοιμο να πρωταγωνιστήσει. Καταφέρνει να βάλει την ομάδα σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης για πρώτη φορά μετά το 2010 και σταδιακά προετοιμάζει την ομάδα για την μεγάλη αντεπίθεση τίτλου απέναντι στη Σέλτικ.

Μπορεί να μην τα κατάφερε την πρώτη χρονιά, μπορεί να μην τα κατάφερε ούτε και την δεύτερη (το πρωτάθλημα λόγω διακοπής κρίθηκε στα points per game), όμως η τρίτη ήταν και η φαρμακερή. Έχοντας βρει σαφέστατο προσανατολισμό τόσο μεταγραφικά, όσο και τακτικά, η Ρέιντζερς του Τζέραρντ πραγματοποιεί μία απίστευτη αήττητη σεζόν και αφήνει 25 ολόκληρους βαθμούς την Σέλτικ πίσω της. Παράλληλα, η ομάδα αγωνίζεται μετά από χρόνια σε νοκ άουτ ευρωπαϊκη διοργανώσης, φτάνοντας μέχρι τους «16» του Γιουρόπα Λιγκ και συνεχίζει φυσιολογικά να προοδεύει!

 

ρέιντζερς γιουρόπα

 

Μπορεί λοιπόν ο Τζέραρντ να αποχώρησε για την Άστον Βίλα στα μέσα της σεζόν, όμως ο Τζιοβάνι φαν Μπρόνκχορστ αποδεικνύεται άξιος αντικαταστάτης του. Μπορεί το φετινό πρωτάθλημα να χάθηκε στις λεπτομέρειες από την Σέλτικ, όμως η Ρέιντζερς δεν βγήκε από την ανοδική της πορεία και με όπλο τις προπονητικές ικανότητες του άλλοτε αμυντικού της Μπαρτσελόνα, έρχεται να σφραγίσει ακόμη μια επιστροφή. Αυτή που την συγκαταλέγει ανάμεσα στις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης.

Αφήνοντας μαεστρικά εκτός συνέχειας Γιουρόπα Λιγκ δυνάμεις όπως οι Ντόρτμουντ, Μπράγκα και Λειψία, το αυριανό βράδυ στην Σεβίλλη θα έχει τεράστια ιστορική σημασία. Ήδη η επιστροφή σε ευρωπαϊκό τελικό μετά από 14 χρόνια είναι υψίστης σημασίας, καθώς η Σέλτικ δεν έχει καταφέρει κατι ανάλογο από το μακρινό 2003. Αν όμως τον κατακτήσει, θα έχει επιστρέψει σε ευρωπαϊκό τίτλο, για πρώτη φορά μετά από μισό αιώνα, τότε που είχε κατακτήσει το Κύπελλο Κυπελλούχων κι εντελώς συμπτωματικά βρισκόταν πάλι σε ισπανικό έδαφος…

 

Συντάκτης: Φάνης Αγριτέλλης

 

Κάνε follow τη σελίδα μας στο Instagram για περισσότερο υλικό από τα αγγλικά γήπεδα, αλλά και ποδοσφαιρικές ιστορίες που δεν θα διαβάσεις αλλού!