Στα 16 του, ο Ρόνι Ο’Μπράιαν αντιπροσώπευε το μέλλον του ιρλανδικού ποδοσφαίρου, όμως τελικά ένας πανούργος μάνατζερ και μια διαδικτυακή… φάρσα ήταν αυτά που τον έκαναν διάσημο!
Στον μαγικό κόσμο του αθλητισμού και δη του ποδοσφαίρου, συναντάει κανείς ποικίλες ιστορίες. Άλλες αφορούν κατορθώματα που στον κοινό νου μοιάζουν απλησίαστα, άλλες εξιστορούν γεγονότα αυταπάρνησης, ενώ υπάρχουν και αυτές που σε κάνουν να «σφίγγεσαι» γιατί ο αθλητισμός, όπως και η ζωή, δεν έχουν πάντα happy ending. Υπάρχει όμως και η ιστορία του Ρόνι Ο’Μπράιαν, που αψηφά τις παραπάνω κατηγορίες, και στέκει μόνη, σαν ατόφιο καλτ διαμάντι, που δεν θα ξεχαστεί όσα χρόνια κι αν περάσουν.
Φέρελπις νέος
Προτού απασχολήσει τον ποδοσφαιρικό κόσμο για εξωαγωνιστικούς λόγους, ο Ο’Μπράιαν αποτέλεσε για σύντομο χρονικό διάστημα, μια από τις μεγαλύτερες ελπίδες του ιρλανδικού ποδοσφαίρου. Προερχόμενος από την πόλη Μπρέι, στα περίχωρα του Δουβλίνου, ο νεαρός επιθετικός μέσος είχε αφήσει άριστες εντυπώσεις στα τμήματα υποδομής της τοπικής ομάδας και οι σειρήνες από τις αγγλικές ομάδες δεν άργησαν να ηχήσουν.
Τον αγώνα για την απόκτησή του κέρδισε εν τέλει η Μίντλεσμπρο του Μπράιαν Ρόμπσον, το 1997, με την ομάδα να έχει μόλις υποβιβαστεί στη 2η τη τάξει κατηγορία της αγγλικής ποδοσφαιρικής πυραμίδας. Το μέλλον για τον 18χρονο Ιρλανδό έμοιαζε εξαιρετικά ευοίωνο, ωστόσο η προσαρμογή στην αγγλική ποδοσφαιρική πραγματικότητα δεν ήταν αυτό που περίμενε.
Το ταλέντο του, συνέχιζε να εκδηλώνεται σε κάθε ευκαιρία, όπως για παράδειγμα οι συμμετοχές του με την εθνική Ομάδα της Ιρλανδίας Κ-16, όπου κατέκτησε και το αντίστοιχο Euro δίπλα στον πολύ πιο διάσημο Τζον Ο’Σέι, ωστόσο αυτό δεν ήταν αρκετό ώστε να του εξασφαλίσει μια θέση στο ροτέισον της Μίντλεσμπρο. Όπως έμοιαζε φυσιολογικό τότε η ίδια θα τον αποδεσμεύσει τελικώς το 1999, χωρίς να έχει καταγράψει συμμετοχή με την πρώτη ομάδα!
Viva Italia
Κάθε ποδοσφαιριστής, είναι «καταδικασμένος» να βιώνει τα πάνω και τα κάτω που συνοδεύουν τον επαγγελματικό αθλητισμό. Η περίπτωση του Ο’Μπράιαν δεν θα μπορούσε να διαφέρει, με τον 20χρονο Ιρλανδό να ψάχνεται για ένα συμβόλαιο στις χαμηλότερες αγγλικές κατηγορίες μετά την φυγή του από το Ρίβερσαϊντ. Κι εκεί που η καριέρα του φαινόταν πως θα πάρει κατηφορική πορεία, ξαφνικά… buongiorno!
Σε μια από τις πιο αινιγματικές μεταγραφές στην ιστορία του ποδοσφαίρου, ο νεαρός Ρόνι υπέγραψε πενταετές (!!!) συμβόλαιο με την Γιουβέντους, του Κάρλο Αντσελότι. Στα «απόνερα» της μεταγραφής, αποδείχτηκε πως καθοριστικός ήταν ο ρόλος του ατζέντη του, Στιβ Κούτνερ, που μόλις έμαθε πως ο πελάτης του θα αποδεσμευόταν από την Μίντλεσμπρο, συγκέντρωσε σε ένα βίντεο τις καλύτερες στιγμές του, και το απέστειλε σε όλες τις μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες, ελπίζοντας για τη μία στο εκατομμύριο!
Όπως είναι φυσικό, το ποδοσφαιρικό στερέωμα τόσο στην Αγγλία όσο και στην Ιταλία, υπέστη «σοκ». Ένας 20χρονος Ιρλανδός, μόλις ο 3ος στην ιστορία της ομάδας, από την 2η κατηγορία της Αγγλίας, υπέγραφε ένα πολυετές συμβόλαιο σε μια ομάδα που είχε στις τάξεις της μερικά από τα μεγαλύτερα αστέρια της εποχής όπως οι Ζιντάν, Ντάβιντς και Ντελ Πιέρο!
Τόση ήταν η έκπληξη των απανταχού ποδοσφαιρόφιλων, που ο κόσμος πίστεψε στην «φτιαχτή» αξία του Ο’Μπράιαν και ο πρώην προπονητής του, Σερ Ρόμπσον, βρέθηκε στο επίκεντρο της κριτικής. «Ο Ρόνι Ο’Μπράιαν δεν είναι αρκετά καλός. Καταλαβαίνω πως όλοι το πιστεύουν πλέον γιατί πήρε μεταγραφή στη Γιουβέντους, αλλά στην ουσία δεν έχει κάνει τίποτα ακόμα. Του εύχομαι καλή τύχη και ελπίζω να με αποδείξει λάθος».
Στην κρίσιμη ηλικία των 20 ετών ίσως είναι δύσκολο να αντιληφθείς την βαρύτητα των λόγων ενός τέτοιου προπονητικού θρύλου, όμως ο Ο’Μπράιεν δεν δίστασε να περάσει στην αντεπίθεση. «Δεν υπήρχε μέλλον για μένα στη Μπόρο. Θα έφευγα ούτως ή άλλως, δεν θα υπέγραφα νέο συμβόλαιο. Ο Μπράιαν Ρόμπσον δεν υποστηρίζει τους νεαρούς ποδοσφαιριστές, προτιμά τους έμπειρους. Ευτυχώς υπέγραψα σε έναν σύλλογο που ο Ρόμπσον ποτέ δεν θα μπορούσε να υπογράψει. Ελπίζω να του αποδείξω το λάθος του».
Η ώρα της κρίσης είχε πλέον φτάσει για τον νεαρό Ιρλανδό, ο οποίος συμπεριλήφθηκε στην αποστολή της «Βέκια Σινιόρα» για τα παιχνίδια του Ιντερτότο. Πέρασε ως αλλαγή στον ημιτελικό με τη Ροστόφ, αγωνίστηκε για 13 λεπτά, με το χαϊλάιτ του να είναι η πάσα στον Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο, ενώ ο ίδιος βρισκόταν απέναντι από τον τερματοφύλακα, επιδεικνύοντας «υπερβολικό» αλτρουισμό.
Την ίδια χρονιά, και με δεδομένο ότι το επίπεδο της Γιουβέντους ήταν πολύ υψηλό για εκείνον, έφυγε δανεικός για την ελβετική Λουγκάνο, για να ακολουθήσουν οι Κροτόνε και Λέκο τις δύο επόμενες σεζόν. Τελευταίος σταθμός του ήταν η σκωτσέζικη Νταντί Γιουνάιτεντ, προτού αποδεσμευτεί -κι από- τους Ιταλούς το 2002!
Συνέχισε την καριέρα του, και φαίνεται να βρήκε τελικά τον εαυτό του, στο MLS, με την φανέλα του Ντάλας, όπου παρέμεινε για τέσσερα χρόνια, καταγράφοντας 108 συμμετοχές και δώδεκα γκολ, σημαντικό επίτευγμα αν σκεφτεί κανείς πως μέχρι εκείνη τη στιγμή είχε μόλις 26 επίσημες εμφανίσεις. Κρέμασε τα παπούτσια σε ηλικία μόλις 29 ετών, μένοντας στο ίδιο πρωτάθλημα (MLS), αλλά γνωρίζοντας την Κόστα Ρίκα (Σαν Χοσέ) και τον Καναδά (Τορόντο) στο μεσοδιάστημα!
Το πρώτο ποδοσφαιρικό meme
Εύλογα κάποιος θα αναρωτιόταν -ίσως πέρα από την ουρανοκατέβατη μεταγραφή του στη Γιουβέντους- για ποιο λόγο επιλέξαμε να παρουσιάσουμε την ιστορία του Ο’Μπράιαν, καθώς αμιγώς ποδοσφαιρικά, σίγουρα το βιογραφικό του δεν συναρπάζει. Μα φυσικά, γιατί είναι η παρολίγον σπουδαιότερη προσωπικότητα του 20ου αιώνα!
Το 1999, στις «καθυστερήσεις» του προηγούμενου αιώνα, το περιοδικό Time, οργάνωσε μια ψηφοφορία για την πιο εξέχουσα προσωπικότητα του αιώνα. Ανάμεσα φυσικά στους υποψήφιους ήταν επιστήμονες όπως ο Άλμπερτ Αϊνστάιν, ακτιβιστές όπως ο Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ, πολιτικοί, καλλιτέχνες κι άλλες προσωπικότητες που το όνομά τους θα αντηχεί στην αιωνιότητα. Ανάμεσα στις επιλογές που έδινε η ψηφοφορία, μπορούσε να προστεθεί ακόμα μία από τους αναγνώστες, που ενδεχομένως είχε διαφύγει των συντελεστών.
Ευθύς αμέσως, χωρίς ακόμα και σήμερα να είναι σαφές πως, απ’ όλους τους Ιρλανδούς επιλέχθηκε συγκεκριμένα ο Ο’Μπράιαν, ενώ παράλληλα ξεκίνησε μια διαδικτυακή καμπάνια μέσω email, από έναν Ιρλανδό ονόματι Ίον (το επώνυμο του παραμένει άγνωστο), όπου καλούσε τους συμπατριώτες του να υποστηρίξουν στην ψηφοφορία τον «δικό» τους νεαρό ποδοσφαιριστή.
Λέγεται πως αφορμή της ιδέας ήταν η αντίστοιχη ψηφοφορία που «έτρεχε» η Γιουβέντους για τον πιο ελπιδοφόρο παίκτη της. H κίνηση αυτή, σύντομα «ξέφυγε» των προσδοκιών, ακόμα και των εμπνευστών της, και σε λίγες ώρες συγκέντρωσε 57,000 ψήφους, καθιστώντας τον Ο’Μπράιαν, πρώτο στη σχετική ψηφοφορία! Η μάχη για την ανάδειξη της κορυφαίας προσωπικότητας ήταν σκληρή μέχρι εκείνο το σημείο, με τους Γκάντι, Αϊνστάιν και… Ο’Μπράιαν να δίνουν μάχη σώμα με σώμα.
Δυστυχώς (;) εκεί που το «θαύμα» για τους Ιρλανδούς, έμοιαζε κοντά, το απόλυτο ξενέρωμα δεν άργησε να έρθει. Το περιοδικό Time, με μια λιτή του ανακοίνωση, αφαίρεσε τον Ο’Μπράιαν από την ψηφοφορία, λέγοντας πως οι «εύθυμες» συμμετοχές θα απορρίπτονται, σε ένα επικό «party pooping» της εποχής!
Ο Ρόνι Ο’Μπράιαν, 43 ετών πλέον, ζει μια ήσυχη ζωή στο Ντάλας των Ηνωμένων Πολιτειών, το μέρος που έκανε και τις καλύτερες εμφανίσεις στην ποδοσφαιρική του καριέρα, δουλεύοντας ως προπονητής στις ακαδημίες του συλλόγου κι έχοντας μάλιστα ως κύρια ασχολία του το γκολφ. Ο Ιρλανδός ακόμα κι αν δεν ανέβηκε στο ποδοσφαιρικό «πάνθεον», όπως ίσως ονειρευόταν όταν ήταν έφηβος, σίγουρα έχει μια τρομερή ιστορία να διηγηθεί. Μιλάμε εξάλλου για τον παραλίγο σπουδαιότερο άνθρωπο του 20ου αιώνα!
Διαβάστε επίσης για το νέο αστέρι της Άρσεναλ, που την οδηγεί στην κορυφή: Γουίλιαμ Σαλιμπά: Ο «βράχος» στην άμυνα βάζει το… λιθαράκι στην επιτυχία
