Ιανουάριος 2018. Ο Virgil van Dijk ολοκληρώνει μια μεταγραφή ύψους 75 εκατομμυρίων λιρών από τη Southampton στη Liverpool. Πολλοί θεώρησαν το ποσό «υπέρογκο» και παράλληλα αμφισβήτησαν έντονα τις δυνατότητες του Ολλανδού. 15 μήνες αργότερα, φτάνουμε στη «στέψη» του 27χρονου αμυντικού ως τον Παίκτη της Χρονιάς για το αγγλικό ποδόσφαιρο.
Όταν ο Van Dijk περνούσε για πρώτη φορά το κατώφλι του Anfield, η άμυνα της Liverpool δε θύμιζε σε τίποτα άμυνα ομάδας επιπέδου Champions League. Το χάος που επικρατούσε κάθε φορά που αντίπαλοι επιθετικοί πλησίαζαν τη περιοχή των «Reds» ήταν χαρακτηριστικό σε κάθε παιχνίδι. Αυτό δε συμβαίνει πια. Ο VVD από τη πρώτη στιγμή φάνηκε ότι ήταν αυτός που έλειπε από την άμυνα της Liverpool, αφού όπως αποδεικνύεται, έχει να δει τέτοιο αμυντικό ηγέτη από την εποχή του Jamie Carragher.
Ο Van Dijk είναι το «σημείο αναφοράς» στη φετινή πορεία της Liverpool, μια πορεία που ενδέχεται να οδηγήσει στο τίτλο της Premier League μετά από 29 χρόνια. Ακόμα κι αν δε τα καταφέρει η ομάδα του Merseyside, ο Ολλανδός είναι ο άξια ο Παίκτης της Χρονιάς.
Τα στατιστικά του για αυτή τη σεζόν μιλάνε από μόνα τους. Ακρίβεια στις μεταβιβάσεις της τάξης του 89%, περίπου 4.7 κερδισμένες εναέριες μονομαχίες ανά αγώνα, 1 πετυχημένο τάκλιν και 5.4 απομακρύνσεις. Νούμερα που είναι εκπληκτικά για οποιοδήποτε αμυντικό, πόσο μάλλον για αμυντικό της Premier League.
Το κυριότερο στατιστικό από όλα όμως, ίσως και αυτό που τον έφτασε τόσο ψηλά στις προτιμήσεις των συμπαικτών του στη ψηφοφορία για το βραβείο, είναι ότι κανένας παίκτης αυτή τη σεζόν δε κατάφερε να «ντριπλάρει» τον Ολλανδό! Κάτι τέτοιο δεν είχε επιτευχθεί ποτέ, από τους «θρυλικούς» John Terry, Nemanja Vidic και Vincent Kompany.
Ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής του πρωταθλήματος είναι ένας αμυντικός που κατά τα φαινόμενα, δεν επηρεάζεται από οτιδήποτε συμβαίνει γύρω του. Σπάνια θα ηγηθεί της άμυνας με φωνές καθοδήγησης. Αντιθέτως, θα προσπαθήσει να κάνει τους συμπαίκτες του καλύτερους, μέσα από τη σωστή οργάνωση, τη κρίση, την τακτική επίγνωση και την ικανότητά του να «διαβάζει το παιχνίδι». Τέσσερις βασικές αρχές που χρειάζεται να έχει κάθε σύγχρονο center – back.
Δεν υπάρχει καμία υπερβολή, αν εξετάσει κανείς την επιρροή του Ολλανδού στο στυλ παιχνιδιού της Liverpool. Πριν το van Dijk ήταν μια ομάδα που ίσα – ίσα κατάφερνε να βγει στο Champions League. Στη «van Dijk εποχή» οι «Reds» ξεπέρασαν τις προσδοκίες, φτάνοντας δύο διαδοχικές χρονιές ως τα ημιτελικά του UCL, με μια πρόκριση στο τελικό. Φυσικά, το πιο σημαντικό στις τάξεις των φιλάθλων της Liverpool είναι η επιστροφή στο «θρόνο» της Premier League, κάτι που δε φαντάζει τόσο μακρινό πλέον.
Όλη αυτή η βελτίωση της ομάδας, φαίνεται πως είναι καθαρά προϊόν της επίδρασης του Van Dijk. Πραγματικά είναι πολύ δύσκολο να σκεφτεί κανείς παίκτες με τόσο μεγάλη επιρροή στις ομάδες τους. Προσωπικά, πρέπει να γυρίσω πολύ πίσω και στην εποχή που ο Eric Cantona «μεσουρανούσε» στη Man.United για να βρω παρόμοια επιρροή.
Σύμφωνα άλλωστε με τον Klopp, ο Ολλανδός είναι ακριβώς αυτή η επιρροή και καθοδήγηση που χρειαζόταν η ομάδα του. Οι συμπαίκτες του παράλληλα αναγνωρίζουν στον σπουδαίο κεντρικό αμυντικό ότι είναι πολύ σταθερός, ειδικά απέναντι στις «μικρές» ομάδες. Αυτό είναι κάτι που τον κάνει να ξεχωρίζει. Η αδυναμία της Liverpool απέναντι σε υποδεέστερες ομάδες, αλλά ικανές για ζημιά, έχει μετατραπεί σε δυνατό σημείο, αφού δεν υπάρχουν στιγμές που η άμυνα θα πιαστεί στον ύπνο. Η ηρεμία και η αυτοπεποίθηση που προσφέρει ο Ολλανδός είναι ακόμα μερικά στοιχεία της τεράστιας επίδρασής του στην ομάδα. Υπήρχε μάλιστα η πεποίθηση στις τάξεις της Liverpool, ότι όσο ο Van Dijk δεν αποκόμιζε κάποιο πρόβλημα τραυματισμού, τότε το πρωτάθλημα θα κατέληγε στο Anfield.
Το «debate» για το ποιος άξιζε περισσότερο το βραβείο μεταξύ του παίκτη της Liverpool και του Sterling, σίγουρα δε πρόκειται να σταματήσει. Ο Raheem αδιαμφισβήτητα ήταν εξαιρετικός αυτή τη σεζόν, αλλά από τη δικιά μου οπτική δεν έχει αλλάξει ιδιαίτερα την εικόνα της Man. City. Προφανώς, σε πολλά σημεία μέσα στη σεζόν έκανε τη διαφορά για την ομάδα του, αλλά δε θεωρώ ότι έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη πορεία των «Πολιτών» φέτος. Και αφού η συζήτηση αφορά ατομικό βραβείο, αυτό σίγουρα θα έπρεπε να παίζει το σημαντικό ρόλο στην επιλογή.
Υπάρχει βέβαια, ένα επιχείρημα που υποστηρίζει ότι οι επιθετικοί θα πρέπει να θεωρούνται «ανώτεροι» όσο αφορά τέτοια βραβεία, καθώς κάνουν πιο συχνά τη διαφορά για την ομάδα τους, όταν πρόκειται για γκολ που κρίνουν παιχνίδια. Από το 2005 και τον Terry είχε να κερδίσει άλλωστε αμυντικός το βραβείο. Βάσιμο επιχείρημα σίγουρα, αλλά και ο πρώην ποδοσφαιριστής της Southampton έχει συνεισφέρει σε καθοριστικές στιγμές για την ομάδα του, με ξεχωριστούς τρόπους όπως στο δραματικό φινάλε με την Everton ή το πιο πρόσφατο με τη Newcastle.
Το «πακέτο» που προσφέρει ο Ολλανδός, συνδυάζει την σιγουριά στα μετόπισθεν και την ελευθερία στο επιθετικό παιχνίδι, αφού κανείς δεν ανησυχεί για το ανασταλτικό κομμάτι. Ο Van Dijk θα είναι σίγουρα εκεί, να αφαιρεί τους ενδοιασμούς και να προσδίδει σταθερότητα.
Πολλοί θεωρούν τον VVD τον καλύτερο αμυντικό στο κόσμο, αλλά ας το αφήσουμε για άλλη φορά αυτό. Προς το παρόν είναι δικαιωματικά, ο Παίχτης της Χρονιάς στην Αγγλία.
Συντάκτης: Βασίλης Βασιλείου
