Manchester Derby αριθμός 177 την Κυριακή στις 18:30 και μπαίνουμε σιγά σιγά στους ρυθμούς του παιχνιδιού, που χωρίζει την πόλη σε κόκκινη και μπλε.
Η Manchester United αναγεννήθηκε από τις στάχτες της σαν άλλος φοίνικας και 10 χρόνια μετά από το τραγικό πλήγμα που δέχτηκε στο Μόναχο, κατακτά την ποδοσφαιρική κορυφή του ποδοσφαίρου. Μια ιστορία βγαλμένη από παραμύθι, με μπροστάρηδες προσωπικότητες που στιγμάτισαν την ομάδα ανεξίτηλα, όπως οι Sir Matt Busby, Sir Bobby Charlton, Denis Law, George Best και Bill Foulkes.
Κάθε δυναστεία όμως, κάθε αυτοκρατορία γνωρίζει αναπόφευκτα και την παρακμή. Μας το διδάσκει η ιστορική πραγματικότητα άλλωστε. Οι άνθρωποι, ο χρόνος, η πραγματικότητα όλα κινούνται διαρκώς και τίποτα δεν μένει στάσιμο. Έτσι και η Manchester United που το 1968 υλοποίησε το όνειρο, ήρθε αντιμέτωπη με την δική της παρακμή.
Μετά από 24 χρόνια παραμονής στους πάγκους της ομάδας, ο θρυλικός Sir Matt Busby αφήνει το πόστο του το 1969 για να αναλάβει καθήκοντα στο διοικητικό συμβούλιο της ομάδας. Η Manchester United περνά πλέον μια μεταβατική περίοδο που θυμίζει και την σημερινή της κατάσταση.
Προπονητής αναλαμβάνει ο Wilf McGuinness αλλά αποτυγχάνει να σηκώσει το βάρος του αγγλικού συλλόγου. Ο Sir Matt αναγκάζεται να επανέλθει για να σώσει ότι σώζεται αλλά δεν καταφέρνει να κρατήσει την ομάδα πάνω απ’ την όγδοη θέση. Επόμενος τεχνικός ο Frank O’Farrell ο οποίος δεν αντέχει ούτε ένα χρόνο στο ‘τιμόνι’ της ομάδας κι έτσι ο κλήρος πέφτει στον Tommy Docherty το 1972.
Ο Σκωτσέζος προπονητής αντιμετωπίζει μπροστά του ένα δίλημμα το οποίο ακούει στο όνομα ‘Denis Law’. Ο Σκωτσέζος επιθετικός της ομάδας μεγαλώνει και οι τραυματισμοί πλέον αρχίζουν να τον κρατούν πίσω σε απόδοση, καθιστώντας αμφίβολο τον βαθμό της βοήθειας που μπορεί να προσφέρει στην ομάδα.
Ο τεχνικός της Manchester United, αποφασίζει ότι ο Denis Law δεν αξίζει πλέον να βρίσκεται στο έμψυχο υλικό της ομάδας και τον αφήνει να φύγει. O Docherty προδίδει την εμπιστοσύνη του Law, αφού ο δεύτερος ήταν αυτός που πρότεινε στην ομάδα του να κοιτάξει για την θέση του προπονητή τον Docherty, τον οποίο γνώριζε αφού ήταν προπονητής του στην Εθνική Σκωτίας. Ο ‘Βασιλιάς’ του Old Trafford όπως τον αποκαλούσαν οι ‘Κόκκινοι Διάβολοι’, αποφασίζει να κλείσει την καριέρα του στην άλλη ομάδα της πόλης, έναντι μηδενικού οικονομικού οφέλους για την United. Στην Manchester City είχε αγωνιστεί και τη σαιζόν 1960/61 σε ηλικία 20 ετών.
Η ομάδα πασχίζει στο γήπεδο να βρει αγωνιστική ταυτότητα και το ένα χαστούκι διαδέχεται το άλλο. Στις πρώτες 12 αναμετρήσεις της σαιζόν, το συγκρότημα του Docherty γνωρίζει εφτά ήττες. Τόσο τραγική ήταν η παρουσία της ομάδας, που μέχρι τα Χριστούγεννα ο πρώτος σκόρερ ήταν… ο τερματοφύλακας Alex Stepney με δύο γκολ από το σημείο του πέναλτι!
Η εικόνα της ομάδας δεν βελτιώθηκε στο δεύτερο μισό του πρωταθλήματος με αποτέλεσμα να βρίσκεται προ του υποβιβασμού, έπειτα από 36 χρόνια. Η μόνη σωτηρία για την ομάδα, ήταν η νίκη κόντρα στην Manchester City για την τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος αλλά και κόντρα στην Stoke, σε εξ αναβολής αγώνα.
United-City λοιπόν. Όλα για όλα. Ήττα για τους κόκκινους σήμαινε υποβιβασμός και ο Denis Law που επέστρεψε στο ‘σπίτι’ του με ζητωκραυγές από τους ‘Κόκκινους Διάβολους’, έμελλε να ζήσει μια οδυνηρά αξέχαστη νύχτα.
Το σκορ είναι στο 0-0 και το ρολόι οδεύει στο 83ο λεπτό. O Francis Lee των ‘Πολιτών’ μπαίνει στην αντίπαλη περιοχή και δίνει πάσα στον Law ο οποίος έχοντας την εστία στην πλάτη, με ‘τακουνάκι’ σπρώχνει τη μπάλα στα δίχτυα. Ο ‘Βασιλιάς του Old Trafford’ σκοράρει εναντίων της ομάδας που υπηρέτησε για 11 χρόνια.
[embedyt] https://www.youtube.com/watch?v=O5sGmR8_xK4[/embedyt]
Ο Σκωτσέζος ‘killer’ παγώνει. Δεν πανηγυρίζει, αντιθέτως, μετά βίας κινείται. Οι συμπαίκτες του τρέχουν πάνω του για να τον εμψυχώσουν και να τον συγχαρούν αλλά αυτός μοιάζει με κινούμενο πτώμα. Νοιώθει ακριβώς το τι συνέβαινε εκείνη τη στιγμή: έστελνε την επί 11 χρόνια αγαπημένη του ομάδα, διαβάθμιση.
Όπως δηλώνει μετέπειτα για εκείνο το παιχνίδι, «Σπάνια έχω νοιώσει ξανά στη ζωή μου τόση κατάθλιψη, όση είχα νοιώσει εκείνο το Σαββατοκύριακο. Μετά από 19 χρόνια που έδωσα τα πάντα στο να βάζω γκολ, έβαλα τελικά ένα το οποίο εύχομαι να μην σκόραρα ποτέ».
O Frank McGhee της Daily Mirror, σκιαγραφεί πολύ παραστατικά το έγινε εκείνη τη μέρα. «Δεν έχω ξαναδεί μια τόσο τραγική εικόνα στον αθλητισμό αποτυπωμένη στην τηλεόραση, όσο η έκφραση του προσώπου του Denis Law, αφού σκόραρε το γκολ που ‘σφράγισε την ταφόπλακα’ της παλιάς του ομάδας. Ούτε έχω ξαναδεί κάποιον που πρέπει να τον παρηγορήσεις αντί να τον συγχαρείς, αφού έβαλε γκολ. Όλη του τη ζωή, ο Denis Law αγαπούσε τα τέρματα. Το συγκεκριμένο, αν και ιδιαίτερο, το μισούσε».
Οι οπαδοί της ομάδας μπουκάρουν στο γήπεδο στο 85ο λεπτό με σκοπό να διακόψουν τον αγώνα και με ευχή, να μην μετρήσει το τελικό αποτέλεσμα. Κάτι που δεν έγινε και η United έχασε επίσημα τον αγώνα με 0-1.
Ο πόνος του Law, απαλύνθηκε ελαφρά αφού όπως έγινε γνωστό λίγο αργότερα, δεν ήταν το γκολ του που έστειλε την United στην δεύτερη κατηγορία. Η νίκη της Birmingham εις βάρος της Norwich, ήταν αυτή που οδηγούσε την United στον υποβιβασμό ανεξαρτήτως αποτελέσματος στο Manchester derby.
Όπως και να ‘χε το πράγμα, ο Denis Law παρέμενε απαρηγόρητος. Στον τελευταίο αγώνα της καριέρας του, αγωνίστηκε και σκόραρε εναντίων της ομάδας με την οποία αναδείχθηκε. Της ομάδας με την οποία χέρι-χέρι έφτασαν στο κορυφαίο σκαλοπάτι της ευρωπαϊκής κατάταξης και της ομάδας με την οποία χρίστηκε ‘χρυσός’, κερδίζοντας το Ballon d’Or το 1964.
Ο Denis Law ωστόσο, ποτέ δεν μισήθηκε από τους φίλους της Manchester United. Αποτελεί ζωντανό θρύλο του συλλόγου και το άγαλμα του κοσμεί το Old Trafford μαζί με αυτά των Sir Bobby Charlton και George Best.
