Μετά από πολλά χρόνια απόλυτης κυριαρχίας μιας ομάδας και γενικότερης φίλαθλης αδιαφορίας για ένα πρωτάθλημα που έμοιαζε να έχει ισόβιο κάτοχο, φέτος η κατάσταση στην Σκωτία έχει αλλάξει. Την πρώτη με την έκτη θέση χωρίζουν μόλις πέντε βαθμοί, η Celtic δεν είναι στην κορυφή του πίνακα και το ενδιαφέρον έχει αυξηθεί κατακόρυφα.
Όσο νωρίς κι αν σου φαίνεται πως είναι στην τρέχουσα αγωνιστική περίοδο, στην Σκωτία περίπου τέτοια εποχή έβγαζαν τα τελευταία χρόνια πρωταθλητή. Τα μέσα του περυσινού Νοεμβρίου έβρισκαν την Celtic πρώτη, αήττητη, να σκοράρει κατά ριπάς και να δέχεται γκολ με το σταγονόμετρο και μόνο την Aberdeen να την «κρυφοκοιτά» από το ασφαλές -6. Οποιοσδήποτε Σκωτσέζος οπαδός δεν θα είχε και πολλά να περιμένει, αφού ουσιαστικά και με την προσθήκη της «νεοφώτιστης» ιστορικής Rangers ακόμα και τα ευρωπαϊκά εισιτήρια έμοιαζαν ήδη να έχουν επικυρώσει το όνομα του κατόχου.
Πως θα μπορούσαν άλλωστε να είναι διαφορετικά τα πράγματα; Μετά την οικονομική διάλυση και τον ανασχηματισμό των «Gers» το 2012, η καθολική μεριά της Γλασκώβης είχε γιορτάσει εφτά συνεχόμενα πρωταθλήματα, μοιάζοντας να μην έχει αντίπαλο εντός των συνόρων. Εκτός αυτού με τον Brendan Rodgers στον πάγκο είχε πια κι έναν ικανότατο τεχνικό, όπου μπορούσε εύκολα να διαχειριστεί το διαχρονικά ταλαντούχο ρόστερ των «Hoops». Ας δούμε όμως τι συμβαίνει φέτος και η σκωτσέζικη Premiership έχει αποκτήσει αναπάντεχα τόσο ιδιαίτερο ανταγωνισμό.
Hearts – 1η θέση – 26 βαθμοί
Μια από τις πιο αδιάφορες ομάδες της περυσινής σεζόν, με ένα ρόστερ γεμάτο ακατάληπτες καναδικές (!) και αυστραλιανές επιρροές, έμοιαζε σχεδόυν σίγουρο πως και φέτος η κατάσταση θα ήταν μια από τα ίδια. Παρ’ όλα αυτά με κάποιο μαγικό τρόπο τα άστρα ευθυγραμμίστηκαν και οι οπαδοί της Hearts ονειρεύονται πως μπορούν να διεκδικήσουν τον τίτλο για πρώτη φορά μετά την σεζόν 1959/60! Το ίδιο πεπεισμένος είναι και ο τεχνικός Craig Levein, που έχει ήδη υποτάξει μια φορά τακτικά τους αστέρες της Celtic και θέλει να συνεχίσει να εκπλήσσει με το έργο του.
Το πιο παράδοξο αυτού του συνόλου είναι πως δεν βασίζεται ούτε στην ομοιογένεια, αλλά ούτε και στις ποιοτικές μεταγραφές. Αντιθέτως η «δεξαμενή» των παικτών που χρησιμοποιείται, απαρτίζεται στα 2/3 της από καλοκαιρινές προσθήκες, βγαλμένες από το μυαλό του πιο άρρωστου φαν του Football Manager. Ποιος άλλος θα σκεφτόταν να συνδυάσει τους Αυστραλούς Bozanic και Garrucio, με τον βετεράνο Τσέχο τερματοφύλακα Zlamal, τον Αυστριακό στόπερ Haring της υποβιβασθείσας SV Ried με τους ελεύθερους του εθνικού πρωταθλήματος Mulraney και MacLean, που προέρχονταν από άσχημη χρονιά;
Φυσικά κάποιος που θα άφηνε «τρύπες» στο ρόστερ και στα τέλη των μεταγραφών θα έψαχνε δανεικούς κι ελεύθερους στα ανεξάντλητα κιτάπια των αγγλικών Premier League και Football League, βρίσκοντας τους Dunne (Βurnley) και Mitchell (Manchester United) από την πρώτη κατηγορία και τους Olly Lee, Clare, Ikpeazu και Doyle από την δεύτερη. Όσο κι αν μοιάζει αδύνατον το εγχείρημα πέτυχε 100%. O Levein έκανε γρήγορα αυτό το ποδοσφαιρικό «συνονθύλευμα» ομάδα και με πρωταγωνιστές τους διεθνείς Djoum και Souttar μαζί με το wonderkid Cochrane, τους καθοδηγεί προς το παρόν στην κορυφή.
Αν υπήρχε κάτι πέρυσι για να προοικονομήσει αυτό που συμβαίνει τώρα, φυσικά είναι ο θρίαμβος του Δεκεμβρίου με 4-0 επί της Celtic, που έληξε το απίστευτο σερί τους των 69 (!) αγώνων χωρίς ήττα, εκεί όπου ο Harry Cochrane πέτυχε το πρώτο γκολ και έγινε σε ηλικία 16 ετών και 233 ημερών ο νεότερος σκόρερ στην ιστορία της ομάδας. Πρώτος σκόρερ της ομάδας -και ολόκληρου του πρωταθλήματος- είναι ο πολύπειρος Steven Naismith, που κατέφθασε ως δανεικός για 1,5 χρόνο πέρυσι τον Ιανουάριο από την Norwich, και έχει φέτος έντεκα γκολ και τέσσερις ασίστ σε 16 εμφανίσεις σε όλες τις διοργανώσεις. Τι έχουν να φοβούνται εκεί στο «Tynecastle Park»; Μα φυσικά τις δύο προειδοποιητικές ήττες από την Celtic τις δύο τελευταίες εβδομάδες με συνολικό σκορ 8-0!
Celtic – 2η θέση – 25 βαθμοί
Ισόβια πρωταθλήτρια σε κρίση; Τέλος στην κυριαρχία των Καθολικών; Μην βιάζεστε να βγάλετε συμπεράσματα. Σίγουρα η σχετική αγωνιστική πτώση των «Hoops» έχει αναθερμάνει το ποδοσφαιρικό ενδιαφέρον στην Σκωτία, όμως η ομάδα παραμένει η κορυφαία της χώρας. Άλλωστε προπορεύεται σε όλες τις κατηγορίες των στατιστικών (κατοχή, άμυνα και επίθεση), όμως παραμένει δεύτερη στην σημαντικότερη, τον βαθμολογικό πίνακα. Υπάρχουν όμως αρκετοί λόγοι για να δικαιολογήσουν αυτήν την εικόνα και να διαβεβαιώσουν πως τα καλύτερα έρχονται.
Καταρχάς η αρχή της σεζόν ήταν τουλάχιστον δύσκολη. Μετά την φυγή των υπερπολύτιμων Dembele και Armstrong, η Celtic ουσιαστικά αγόρασε μόνο τον δανεικό Edouard (πρώτος σκόρερ της ομάδας με εφτά γκολ) και από εκεί και πέρα ενισχύθηκε μόνο με τους ελεύθερους βετεράνους Izaguirre και Mulumbu, καθώς και τους φερέλπιδες δανεικούς Benkovic (Leicester) και Arzani (Manchester City), που όμως σχεδόν ποτέ δεν έχουν βρεθεί στο αρχικό σχήμα. Στον αντίποδα βέβαια έμεινε ο υπερταλαντούχος Tierney, παρά τις πολλές μεταγραφικές σειρήνες, συνεχίζοντας να κατέχει καταλυτικό ρόλο στην ομάδα.
Έπειτα ήρθε το δύσκολο, όπως συνηθίζεται, «ευρωπαϊκό» Καλοκαίρι, όπου ουσιατικά ξεκίνησε με τον πικρό αποκλεισμό από την AEK στα προκριματικά του Champions League. Τόσο αφοσιωμένοι ήταν σε αυτό άπαντες στους «Hoops», που λίγο έλειψε να χαθεί με σοκαριστικό τρόπο και η κατάληψη της θέσης για τους ομίλους του Europa League, αφού απέναντι στην αδύναμη Suduva από την Λιθουανία έκαναν τραγική εμφάνιση εκτός έδρας στον πρώτο αγώνα παίρνοντας μια «άδικη» ισοπαλία για να σοβαρευτούν στην επανάληψη και να προκριθούν με 3-0!
Ακόμα και ο όμιλος που τους έτυχε εκεί ήταν αρκετά δύσκολος με την παρουσία των Salzburg, Leipzig και Rosenborg να κάνουν την πρόκριση άθλο, για να έρθουν οι ήττες από Hearts και Kilmarnock μέσα στον Σεπτέμβριο και να ταρακουνήσουν για τα καλά τον Rodgers και την ομάδα του. Από τότε όμως η κατάσταση έχει βελτιωθεί και η Celtic μετρά εφτά συνεχόμενες νίκες στις εγχώριες διοργανώσεις και στον τελευταίο αγώνα συνέτριψε την πρωτοπόρο με το ευρύ 5-0. Ο φετινός MVP, McGregor, μαζί με τους συμπατριώτες του Forrest, Tierney και Gordon, αλλά και τους γαλλοθρεμμένους Ntcham και Edouard, καθοδηγούν πια τους «Hoops» στα γνώριμα μονοπάτια της επιτυχίας.
Kilmarnock – 3η θέση – 24 βαθμοί
Πριν από 13 μήνες ο ιστορικός (149 ετών) αυτός σύλλογος της Σκωτίας βρισκόταν στον πάτο της Premiership κι έψαχνε τρόπο να σωθεί από τον υποβιβασμό και να αλλάξει την μοίρα του. Η λύση ήταν τελικά ο Steve Clarke, ο πρώην αμυντικός της Chelsea, που υποστήριζε φανατικά την Kilmarnock ως πιτσιρίκος και ονειρευόταν για καιρό την ώρα που θα έμπαινε σαν ήρωας στο «Rugby Park». Ακριβώς αυτό συνέβη στο τέλος της περυσινής χρονιάς όταν ο ίδιος «σήκωσε» την ομάδα από την τελευταία στην πέμπτη θέση της βαθμολογίας και αναδείχθηκε κορυφαίος τεχνικός στην χώρα.
Φέτος η εντυπωσιακή πορεία των «Killie» συνεχίζεται, αφού με το ίδιο ρόστερ και μετρημένους δανεικούς ή ελεύθερους από την Αγγλία (Ndjoli, Enobakhare και Tshibola), η ομάδα βρίσκεται άνετα στην τρίτη θέση και έχει ήδη κερδίσει Celtic, Aberdeen και Hearts. Πρωταγωνιστής και πρώτος σκόρερ είναι ο έμπειρος επιθετικός Boyd, έχοντας ως άξιο συμπαραστάτη τον περυσινό δανεικό στην Hamilton, Brophy, που βρίσκεται μέχρι και στα υπόψιν της Εθνικής. Σπουδαία συνεισφορά σε ασίστ και γκολ από τον Ndjoli, που ανήκει στην Bournemouth, με μεγαλύτερο ατού του ρόστερ φυσικά την ομοιογένεια και την σταθερότητα.
St Johnstone – 4η θέση – 23 βαθμοί
Αν και μέχρι πριν 1,5 μήνα βρισκόταν στα όρια της αδιαφορίας, τον τελευταίο καιρό η St Johnstone κάνει πρωταθλητισμό και προέρχεται από πέντε συνεχόμενες νίκες στο πρωτάθλημα φιγουράροντας στην τέταρτη θέση. Αν μάλιστα δεν υπήρχαν στην ατζέντα οι «μουτζούρες» με τις βαριές ήττες από Celtic (6-0) και Rangers (5-1) τα επιτεύγματα των «Saints» θα έμοιαζαν ακόμα πιο εντυπωσιακά, αφού το -2 στην διαφορά γκολ «χτυπάει» άσχημα για ομάδα που απέχει λιγότερο από μια νίκη από την κορυφή.
Ο Tommy Wright έχει φτιάξει ένα αξιόμαχο σύνολο, γνωρίζοντας καλά τον τρόπο να πάρει το 100% των ποδοσφαιριστών που έχει στην διάθεσή του. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως κορυφαίοι της φετινής ομάδας λογίζονται τρεις καλοκαιρινές προσθήκες, που ήρθαν για να καλύψουν το κενό του πολύτιμου MacLean, που επέλεξε να συνεχίσει στην Hearts. Πρώτος ο Tony Watt (5 γκολ/4 ασίστ), που από τον Φεβρουάριο είχε μείνει ελεύθερος από την OH Leuven της δεύτερης κατηγορίας του Βελγίου, δεύτερος ο Drey Wright (2 γκολ/1 ασίστ), που δεν ενθουσίαζε κανέναν με την φανέλα της Colchester στην League Two, και τελευταίος ο Matty Kennedy (3 γκολ/2 ασίστ), που μοιάζει ως τώρα η «κλεψιά» της μεταγραφικής περιόδου και την περυσινή σεζόν αγωνιζόταν στην Portsmouth ως δανεικός από την Cardiff.
Rangers – 5η θέση – 21 βαθμοί
Η πρόσληψη του Steven Gerrard στον «ηλεκτρικό» πάγκο της πεινασμένης για επιτυχία ομάδα των Rangers δεν αποτελούσε την πλέον ενδεδειγμένη επιλογή ασφαλείας. Ο θρυλικός μέσος της Liverpool όμως βρήκε γρήγορα τα κουμπιά του συλλόγου και καθημερινά δείχνει πως έχει ταλέντο και στην προπονητική. Με ένα άκρως επιθετικό 4-3-3 και ασταμάτητο pressing οι «Gers» παίζουν κατά γενική ομολογία το καλύτερο ποδόσφαιρο στην Σκωτία και αν η Celtic είχε κερδίσει με πιο φτωχό σκορ την Hearts, αυτοί θα είχαν τώρα την πιο παραγωγική επίθεση.
Τρομερή επιτυχία πρέπει να θεωρείται η μεταμόρφωση του οξύθυμου και δύσκολα διαχειρίσιμου Alfredo Morelos σε μηχανή των γκολ (14 σε όλες τις διοργανώσεις φέτος) και η εδραίωση του James Tavernier ως έναν από τους ποιτικότερους παίκτες σε ολόκληρη την Premiership. Ο Gerrard, χρησιμοποιώντας το νεανικότερο σύνολο στην κατηγορία, δεν έχει ακόμα ηττηθεί εντός έδρας και πριν την δραματική ήττα από την Spartak Moscow με 4-3 εκτός έδρας την Πέμπτη, αν και προηγήθηκε τρεις (!) φορές, θα παρέμενε δίχως ήττα στην Ευρώπη μετά από δώδεκα αγώνες.
Η διαχείριση εκ του αποτελέσματος μοιάζει υποδειγματική. Οι Rangers ακόμα βρίσκονται με αξιώσεις στο κόλπο της πρόκρισης από τον όμιλό τους στο Europa League, δεν έχουν χάσει επαφή με την κορυφή του πρωταθλήματος και έφτασαν ως τα ημιτελικά του League Cup, όπου αποκλείστηκαν στις λεπτομέρεις από την Aberdeen. H ήττα στο «Old Firm» από την Celtic και η αναπάντεχη γκέλα εκτός με την Livingston θεωρούνται φυσιολογικές και πια το κοινό του «Ibrox Stadium» στηρίζει πλήρως το έργο του Άγγλου τεχνικού.
Άλλωστε οι γνωριμίες του Stevie του επέτρεψαν να φέρει με λίγα χρήματα τους ικανότατους Goldson και Murphy από την Brighton, ενώ και τα δικά του παιδιά από την Liverpool (Ejaria, Kent και Flanagan) έχουν αποδειχθεί χρήσιμα πέρα κάθε αμφιβολίας. Το ίδιο ισχυέι και με τους ελεύθερους McGregor και Arfield, όπως και τους δανεικούς Sadiq (Roma) και Coulibaly (Angers). Μοναδικές αστοχίες της μεταγραφικής πολιτικής αποτελεί η κροατική τριάδα των Katic, Grezda και Barisic, που κόστισαν μερικά εκατομμύρια, δεν έχουν προσαρμοστεί καθόλου και ήδη ψάχνουν τρόπο να φύγουν χωρίς να ζημιώσουν περαιτέρω τους «Gers».
Aberdeen – 6η θέση – 21 βαθμοί
Η περυσινή δευτεραθλήτρια ανέβασε κατά πολύ το επίπεδό της κατά την απουσία των Rangers και στα σχέδιά της έχει ακόμα μεγαλύτερες φιλοδοξίες. Δεν έχει υποβιβαστεί ποτέ στην ιστορία της από την Premiership, έχει έναν ικανότατο και πιστό προπονητή στο πρόσωπο του Derek McInnes και του χρόνου θα μπει στο νεότευκτο στάδιό της, που θα είναι το πιο σύγχρονο σε ολόκληρη την Σκωτία. Η πορεία στο πρωτάθλημα φέτος είναι σχεδόν πανομοιότυπη με της προηγούμενης χρονιάς. Η Aberdeen έχει χάσει μόλις δύο βαθμούς από ομάδα που βρίσκεται κάτω από αυτήν στην βαθμολογία και έχει ήδη προκριθεί στον τελικό του League Cup, όπου θα αντιμετωπίσει την Celtic.
Οι «Dons» έδειξαν εξαιρετικά δείγματα γραφής και το Καλοκαίρι, όπου στα προκριματικά των ομίλων του Europa League αποκλείστηκαν δύσκολα από την Burnley στην παράταση. Η ομάδα δεν προέβη σε μεγάλες αλλαγές στο ρόστερ, αφού την φυγή-σοκ του Rooney για την Salford αναπλήρωσε ο δανεικός Wilson από την Manchester United. Ηγετική παρουσία παραμένει αυτή του διεθνή Mackay-Steven, που φέτος όμως έχει βρει και το τέλειο ταίρι στον 19χρονο Lewis Ferguson, που ήρθε από την Hamilton κι έχει προσελκύσει ήδη πάνω του τα «μάτια» πολλών ομάδων, με το απίστευτο ψαλιδάκι του απέναντι στην Burnley να παραμένει μέχρι και τώρα εκ των highlights της σεζόν.
*να σημειωθεί ότι η Aberdeen έχει ένα ματς λιγότερο και οι Celtic και Rangers από δύο.
