Όπως έγινε γνωστό από χθες, παρελθόν αποτελεί από τους πάγκους της Manchester United o Jose Mourinho, έπειτα από δυόμιση χρόνια.
Στο παρών άρθρο δεν θα ασχοληθούμε με την ηθική υπόσταση του ζητήματος, δεν θα μοιράσουμε ευθύνες και δεν θα υποδείξουμε «εκλεκτούς». Εμείς απλά θα θυμηθούμε τα δυόμιση χρόνια του Πορτογάλου στον πάγκο των «Κόκκινων Διαβόλων» και η τελική κρίση εναπόκειται σε εσάς, τους αναγνώστες.
Πρώτη απόπειρα, τρία τρόπαια
Στις 27 Μαΐου 2016 η Manchester United ανακοινώνει την πρόσληψη του Jose Mourinho για τη θέση του προπονητή, με συμβόλαιο τριών ετών. Έπειτα από τρία χρόνια μακριά από το πολυπόθητο πρωτάθλημα και με… αμφισβητούμενη (επιεικώς) ποιότητα ποδοσφαίρου υπό τους David Moyes και Luis Van Gaal, οι «Κόκκινοι Διάβολοι» εναποθέτουν τις ελπίδες τους στον «Special One».
Ο Πορτογάλος πιάνει αμέσως δουλειά και το πρώτο του μεταγραφικό παζάρι χαρακτηρίζει από «κανονιές». Η Manchester United κάνει δικούς της τους Eric Bailly, Henrikh Mkhitaryan, Zlatan Ibrahimovic και Paul Pogba. Οι φίλοι της ομάδας κατενθουσιασμένοι θεωρούν πως ο Πορτογάλος «μεσσίας» θα τους οδηγήσει στη δική τους «γη της Επαγγελίας».
Στο πρώτο ματς της χρονιάς η ομάδα κατακτά το Community Shield με νίκη 1-2 σε βάρος της πρωταθλήτριας Leicester. Στο πρωτάθλημα, στα πρώτα τρία παιχνίδια η United μαζεύει και τους εννέα διαθέσιμους βαθμούς. Απ’ εκεί και πέρα όμως ξεκινούν τα προβλήματα. Στα επόμενα 11 ματς η ομάδα θα σημειώσει μόλις δύο τρίποντα, για να τρέξει μετά ένα σερί έξι συνεχόμενων νικών.
Η εικόνα της ομάδας ήταν προβληματική και αυτό φαινόταν. Η κατάσταση δεν βελτιώνεται στο δεύτερο μισό του πρωταθλήματος και με το βλέμμα στραμμένο στην Ευρώπη, αφού η υπόθεση τετράδας δυσκόλευε, η μια αποτυχία διαδέχεται την άλλη. Το συγκρότημα του Jose Mourinho τερματίζει στην ντροπιαστική έκτη θέση, μετρώντας 18 νίκες, 15 (!) ισοπαλίες και 5 ήττες.
Στο FA Cup η United θα αποκλειστεί στον έκτο γύρο σε knockout αγώνα από τους Μπλε του Λονδίνου με σκορ 1-0, θα κατακτήσει όμως το EFL Cup. Αν και θα καρδιοχτυπήσει στα ημιτελικά με την Hull City, θα καταφέρει να… ηττηθεί με σκορ πρόκρισης 1-2 και να πάει στον τελικό της διοργάνωσης. Εκεί συναντά την Southampton την οποία κερδίζει με 3-2, παίρνοντας τη νίκη με τέρμα του Zlatan στο 87ο λεπτό, κατακτώντας έτσι το τρόπαιο.
Στο Europa League η United συμμετέχει στον πρώτο όμιλο μαζί με τις Fenerbahce, Feyenoord και Zorya. Με δύο ήττες από την τούρκικη ομάδα και τέσσερις νίκες, τερματίζει στη δεύτερη θέση και προκρίνεται. Στην knockout φάση αποκλείει διαδοχικά τις Saint Etienne, Rostov, Anderlecht στην παράταση και τη Celta Vigo σε ένα δραματικό αγώνα. Στον τελικό η United θα επικρατήσει του Ajax με 2-0 και θα κατακτήσει το τρόπαιο που υπολείπετε της συλλογής της.
Μια σαιζόν με προβληματικές εμφανίσεις, αμυντικό προσανατολισμό και δεκάδες αρνητικά αποτελέσματα, θα κλείσει με θετικό πρόσημο.
Δεύτερη χρονιά με αυξημένες φιλοδοξίες
Στην δεύτερη χρονιά με τον Πορτογάλο τεχνικό στον πάγκο, οι «Κόκκινοι Διάβολοι» ενισχύθηκαν το καλοκαίρι με τους Victor Lindelof, Romelu Lukaku και Nemanja Matic. Οι προσδοκίες ήταν στα ύψη πλέον και άπαντες στο κόκκινο στρατόπεδο θεωρούσαν πως «ήγγηκεν η ώρα».
Η χρονιά ξεκινά με τους καλύτερους οιωνούς αφού η ομάδα στις πρώτες εφτά αγωνιστικές πετυχαίνει έξι νίκες και μόλις μια ισοπαλία. Τέσσερις αγώνες μάλιστα έληξαν με σκορ 4-0. Στα μέσα της σαιζόν άρχισαν να εμφανίζονται οι γνωστές παθογένειες της United του Mourinho με αποτέλεσμα να έρθουν αρνητικά αποτελέσματα. Η ομάδα όμως μόνο μια φορά κατέβηκε από τη δεύτερη θέση. Είχε μάλιστα την ευκαιρία της τον Δεκέμβριο κόντρα στους «Πολίτες», να μειώσουν τη διαφορά από την κορυφή φτάνοντας σε απόσταση «βολής».
Κατά τη μεταγραφική περίοδο Ιανουαρίου οι «Διάβολοι» κάνουν το «μπαμ» με την απόκτηση του Alexis Sanchez και οι φιλοδοξίες αναζωπυρώνουν. Η διοίκηση ενεργοποιεί τη σχετική πρόνοια στο συμβόλαιο του Πορτογάλου, επεκτείνοντας τη συνεργασία τους μέχρι το 2020. Μετρώντας αρκετά θετικά αποτελέσματα, η ομάδα θα σημειώσει μεγάλες νίκες – κάποιες με ανατροπή- κόντρα σε Chelsea, Crystal Palace, Liverpool, Tottenham, City και Arsenal. Δεν ήταν αρκετές όμως και η United θα τερματίσει τον μαραθώνιο στη δεύτερη θέση.
Οι άντρες του Jose Mourinho μάζεψαν συνολικά 81 βαθμούς – τους περισσότερους που είχε ως συγκομιδή η ομάδα από τότε που έφυγε ο Sir Alex Ferguson. Οι 81 βαθμοί που σε άλλες χρονιές θα έχριζαν την United πρωταθλήτρια, δεν ήταν αρκετοί απέναντι σε μια «δαιμονισμένη» City. Η επιθετική γραμμή της ομάδας σημείωσε τα περισσότερα τέρματα στην μετά-Ferguson εποχή και ήταν η πρώτη χρονιά από το 2011 που η United νίκησε σε μία σαιζόν όλες τις πέντε υπόλοιπες ομάδες που απαρτίζουν το αγγλικό «big 6» (Liverpool, Chelsea, Arsenal, City, Tottenham).
Στο EFL Cup η Manchester United αποκλείστηκε στον 5ο γύρο από την δεύτερης κατηγορίας Bristol City, ενώ για το FA Cup η ομάδα φτάνει μέχρι τον τελικό. Εκεί σε ένα μέτριο ποιοτικά παιχνίδι, χάνει από την Chelsea με 1-0. Το συγκρότημα του Πορτογάλου κατεβαίνει στο γήπεδο νωχελικά και χωρίς να δείξει πραγματική θέληση για το τρόπαιο, χάνει την ευκαιρία για τέταρτο τρόπαιο σε δυο χρόνια.
Στα πλαίσια του Champions League, ο Jose Mourinho και η ομάδα του συμμετέχουν στον πρώτο όμιλο παρέα με τις Basel, CSKA Moscow και Benfica. Με μόνο μία ήττα από την Basel, η United τερματίζει στην κορυφή του ομίλου με 15 βαθμούς. Για τη φάση των 16 οι «Κόκκινοι Διάβολοι» κληρώνονται με την ισπανική Sevilla. Σε δύο αγώνες που εύκολα μπορούν να χαρακτηριστούν από τους φίλους της ομάδας ως «ντροπή», η United θα αποκλειστεί πρόωρα από τους Ισπανούς έπειτα από μια εκτός έδρας ισοπαλία και μία εντός έδρας ήττα.
Παρά τη σαφέστατη αγωνιστική βελτίωση από την προηγούμενη χρονιά και τα βελτιωμένα στατιστικά, η αγωνιστική παρουσία της ομάδας φανερώνει ξανά αρκετές παθογένειες σε μια «στείρα» χρόνια.
Τελευταία ευκαιρία
Όπως αποδείχτηκε από τα γεγονότα, η φετινή χρονιά ήταν η καθοριστικότερη για την μετέπειτα συνέχεια του Πορτογάλου στους «κόκκινους» πάγκους. Σε παλαιότερο άρθρο, χαρακτηρίσαμε την φετινή χρονιά ως «do-or-die» για τον Mourinho. Τουτέστιν ή θα κατακτούσε το τρόπαιο ή θα «καιγόταν».
Η κατάσταση ήταν τεταμένη αφού αρκετοί φίλοι της United ήταν ήδη απογοητευμένοι από την αγωνιστική παρουσία της ομάδας και την ποιότητα ποδοσφαίρου που έβλεπαν στο γήπεδο. Υπήρχαν και αυτοί που στήριζαν τον Πορτογάλο και το έδειχναν έμπρακτα στις εξέδρες, αλλά η περιρρέουσα ατμόσφαιρα δεν ήταν ενθαρρυντική.
Με μια κόντρα διαρκείας μεταξύ Mourinho και διοίκησης, η ομάδα απέκτησε μόνο τους Fred, Diogo Dalot ως μελλοντική επένδυση και Lee Grant για τρίτο τερματοφύλακα. Ο Πορτογάλος που φώναζε συνεχώς για την μεταγραφική ενίσχυση που ζητούσε, έμεινε εκτεθειμένος από τη διοίκηση. Το ρόστερ του Πορτογάλου ωστόσο, εξακολουθούσε να βρίσκεται σε ποιοτικά επίπεδα.
Η χρονιά όπως έδειχναν οι οιωνοί, δεν ξεκίνησε θετικά αφού οι πρώτες δύο ήττες σε τρεις αγωνιστικές, φανέρωσαν γρήγορα το τι θα ακολουθούσε μέσα στη σαιζόν. Σε σύνολο 17 αγώνων μέχρι τώρα η United βρίσκεται στην έκτη θέση ενώ έχει βρεθεί και στην όγδοη και στην ένατη και στη δέκατη. Ο απολογισμός των εφτά νικών, πέντε ισοπαλιών, πέντε ηττών και ο συντελεστής τερμάτων στο 0, διαγράφουν μια άκρως αποτυχημένη μέχρι τώρα χρονιά, ενώ στην πολυτάραχη φετινή πορεία της United, προστέθηκε και η επεισοδιακή διαμάχη ανάμεσα στον «Special One» και τον Paul Pogba.
Στα πλαίσια του EFL Cup η United γνώρισε τον ντροπιαστικό αποκλεισμό στο πρώτο κιόλας αγώνα, από την Derby County στη διαδικασία των πέναλτι. Στο Champions League οι «Διάβολοι» βρέθηκαν στον ίδιο όμιλο με τις Juventus, Young Boys και Valencia. Με δύο ήττες και μια ισοπαλία, η ομάδα κατάφερε να προκριθεί έχοντας να θυμάται για πάντα την τεράστια νίκη-ανατροπή εκτός έδρας εις βάρος της «Μεγάλης Κυρίας».
Ο λόγος στους αριθμούς
Η στατιστική πλευρά του ποδοσφαίρου, συχνά βρίσκει απέναντι της αρκετούς πολέμιους που προτιμούν να βλέπουν την ποιοτική πτυχή των γεγονότων. Ωστόσο, οι αριθμοί πάντα λένε την (ψυχρή) αλήθεια.
Σε σύνολο 144 αγώνων όντας τεχνικός των «Κόκκινων Διαβόλων», o Jose σημείωσε 84 νίκες. 31 αγώνες του έληξαν ισόπαλοι, ενώ ηττήθηκε 29 φορές. Οι ποδοσφαιριστές του σημείωσαν 251 τέρματα και δέχθηκαν 129. Διαθέτει το δεύτερο μεγαλύτερο ποσοστό νικών στην ιστορία της Manchester United, με 58,3% – πίσω μόνο από τον Sir Alex με 59,67%. Μάλιστα, πριν την έναρξη της φετινής χρονιάς ο Πορτογάλος ήταν πρώτος στον σχετικό πίνακα, με ποσοστό 61,69%! Σε 31 μήνες σήκωσε τρία τρόπαια, ενώ έφτασε ακόμη μια φορά σε τελικό FA Cup.
Συμπερασματικά
Η παρουσία του Πορτογάλου στον πάγκο της ομάδας θα είναι για πάντα ίσως, αμφιλεγόμενη και θέμα έντονων και αντιφατικών συζητήσεων. Είναι αρκετοί που μπούχτισαν με την αγωνιστική παρουσία της United και είχαν από καιρό θέσει τον Mourinho ως persona non grata. Υπάρχουν αυτοί που ναι μεν δεν τους άρεσε το ποδόσφαιρο που έπαιζαν οι άντρες του Πορτογάλου, αλλά έβλεπαν μια σαφή βελτίωση στην «Mourinho era» σε σχέση με τους προκατόχους του και πίστωναν τον Jose με χρόνο. Τέλος, υπήρχαν και αυτοί που στήριζαν τον «Special One» αφού θεωρούσαν ότι έμεινε εκτεθειμένος, χωρίς στήριξη και βοήθεια από το συμβούλιο της ομάδας και τον έβλεπαν σαν σύμβολο κατά της στασιαστικής ενέργειας της «κλίκας Pogba». Κοντολογίς για τους τελευταίους, ο Πορτογάλος ήταν ένα μικρό πρόβλημα σε μια μεγαλύτερη εικόνα.
Αντικειμενικά, το ποδόσφαιρο που έπαιζε η ομάδα του Jose δεν ήταν αντάξιο της παράδοσης της Manchester United. Ο Πορτογάλος τεχνικός ποτέ δεν κατάφερε να βρει ένα μόνιμο σύστημα, να καθιερώσει ένα κορμό παικτών, να εγκαθιδρύσει ένα σταθερό game plan και να εμφυσήσει μια προοδευτικά ποιοτική φιλοσοφία στην ομάδα.
Σε επίπεδο ποδοσφαιριστών, παρόλο που «εξέλιξε» ποδοσφαιριστές όπως οι Anthony Martial, Jesse Lingard, Luke Shaw και Marouane Fellaini, η συντριπτική πλειοψηφία των επιλογών του Mourinho δεν απέδωσαν επ ουδενί τα αναμενόμενα.
Όπως και να έχουν τα πράγματα, το όνομα του Jose Mourinho θα μείνει για πάντα χαραγμένο στη μνήμη των Mancunians. Με τα θετικά του και τα αρνητικά του, ο Πορτογάλος στιγμάτισε την ιστορία του συλλόγου και αν μη τι άλλο, πρόσθεσε τρία τρόπαια στην τροπαιοθήκη της ομάδας.
Καλή συνέχεια στην πορεία του.
