Ξένοι σε μία ξένη χώρα: Το ποδόσφαιρο των ΗΠΑ (2007 κι έπειτα / Μέρος Γ’)

Η συνέχεια της σύγχρονης ιστορίας του MLS.

 

Διαβάστε παρακάτω το πρώτο και το δεύτερο μέρος της σειράς αφιερωμάτων:

Ξένοι σε μία ξένη χώρα: Το ποδόσφαιρο των ΗΠΑ (Μέρος Α’)

 

 

Αποτελέσματα, πρωταθλητές, Champions League

 

Σε εξαίρεση τη μικρή «δυναστεία» της Galaxy με τρεις ακόμη κατακτήσεις το 2011, 2012 και 2014, καμία ομάδα δεν έχει καταφέρει να κυριαρχήσει για πάνω από μία χρονιά. Η Sporting Kansas City με το νέο όνομα επέστρεψε στο θρόνο της το 2013, από μία κατάκτηση μετράνε Columbus Crew, Real Salt Lake, Colorado Rapids μεταξύ 2008 και 2010, οι Portland Timbers πήραν το πρωτάθλημα στο Όρεγκον το 2015, δύο χρόνια μετά η Toronto FC γίνεται η πρώτη Καναδέζικη πρωταθλήτρια, το 2018 η Atlanta United κάνει την έκπληξη στη δεύτερη μόλις χρονιά συμμετοχής της μπροστά σε 73.000 κόσμο μέσα στην Ατλάντα, ενώ οι τελευταίοι πρωταθλητές Seattle Sounders πανηγύρισαν πέρσι για δεύτερη φορά μετά την πρώτη κατάκτηση του 2016, αμφότερες ενάντια στην Toronto FC. Συνολικά ξεχωρίζουν η Los Angeles Galaxy με πέντε κατακτήσεις κι η DC United με τέσσερις.

Ενός λεπτού σιγή για τους πέντε χαμένους τελικούς της New England Revolution που ενώ έχει φτάσει τόσες φορές στην πηγή, δεν έχει πιει νερό. Από μία χαμένη ευκαιρία μετράνε επίσης οι New York Red Bulls κι η FC Dallas.

Δεν λείπει και μία ηπειρωτική διοργάνωση για τις ομάδες της Βόρειας και Κεντρικής Αμερικής, η οποία φέρει και το γνωστό όνομα Champions League, όπου προκρίνονται κάθε χρόνο τέσσερις ομάδες εκτός των Καναδέζικων, που προκρίνονται μέσω διοργανώσεων αποκλειστικά του Καναδά. Αν και θα περίμενε κανείς οι ομάδες των ΗΠΑ να είναι από τις μόνιμες δυνάμεις στο χώρο, κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Οι μόνες δύο ομάδες με κατάκτηση είναι η DC United και LA Galaxy το 1998 και το 2000 αντίστοιχα, ενώ η τελευταία φορά που κάποια έφτασε σε τελικό ήταν η Real Salt Lake το 2011. Αντίθετα πολυνίκεις του θεσμού παραμένουν οι Μεξικανοί με τέσσερις ομάδες να έχουν από τουλάχιστον τέσσερα τρόπαια η καθεμιά. Το MLS σαν πρωτάθλημα «σώζει» ο Καναδάς με δύο πρόσφατες παρουσίες σε τελικό από την Toronto και Montreal Impact, τους οποίους όμως κι έχασαν.

 

 

Προσέλευση κόσμου, τηλεοπτικά

 

Εξετάζοντας την περίοδο από το 2007 μέχρι σήμερα, η ανταπόκριση του κόσμου είναι σταθερή και με μία υγιή ανοδική πορεία της τάξης του 20%, μετρώντας τον μέσο όρο προσέλευσης ανά αγώνα. Η συνολική αγορά στην οποία απευθύνεται το MLS έχει ανέβει κατακόρυφα μόνο και μόνο από όλες τις προσθήκες ομάδων που έχουν γίνει και την ευκαιρία που υπάρχει σε περισσότερες πόλεις να γεμίσουν γήπεδα. Αφήνοντας εκτός εξίσωσης την πανδημία που κρατάει τις κερκίδες άδειες, οι φετινές 26 ομάδες αγωνίζονται σε 24 διαφορετικές πόλεις σε 21 διαφορετικές πολιτείες, μετρώντας κι αυτές του Καναδά. Με μέση προσέλευση αγώνα τους 21.300 θεατές, φιγουράρει στην ένατη θέση παγκοσμίως πίσω μόνο από τα πέντε μεγάλα Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, την Κίνα, το Μεξικό και την Αργεντινή.

 

 

Πέρσι το MLS έκοψε σχεδόν τριπλάσια εισιτήρια απ’ όσα την χρονιά που είχε υποδεχθεί τον David Beckham στο ρόστερ της. Με συνολική προσέλευση 8,6 εκατομμυρίων είναι στην έκτη θέση αντιστοίχως, αν κι αυτό έχει να κάνει με τον αριθμό των αγώνων που διεξάγει κάθε πρωτάθλημα και δεν είναι ιδιαίτερα δυνατό στατιστικό από μόνο του.

 

 

Ανάμεσα στις ομάδες υπάρχει μεγάλη διαφοροποίηση στην ανταπόκριση του κοινού, ακόμη και σε πληθυσμιακά παρόμοιες πόλης. Το Σικάγο είναι η τρίτη μεγαλύτερη πόλη των ΗΠΑ όμως πέρσι η τοπική Fire είχε τη χειρότερη προσέλευση στο πρωτάθλημα, με μέσο όρο μόνο 12.324 εισιτήρια, ενώ υπήρξε αγώνας που δεν κόπηκαν πάνω από 6.000. Πρόκειται για τον χειρότερο μέσο όρο που είχε ποτέ κι εικάζουμε ότι έχει να κάνει τόσο με την μέτρια αγωνιστική της ποιότητα, όσο και με αμφιλεγόμενες επιλογές της διοίκησης όπως την επιστροφή σε παλιό μη ποδοσφαιρικό γήπεδο και την αλλαγή του κλασικού εμβλήματος της ομάδας που είχε σε όλη της την ιστορία. Από την άλλη, η Atlanta United δεν θα πήγαινε καν νηπιαγωγείο, ούσα μόνο τριών ετών, όμως όχι μόνο μετράει ήδη ένα πρωτάθλημα, αλλά πέρσι είχε με διαφορά την μεγαλύτερη προσέλευση στη λίγκα, με μέσο όρο 52.510 εισιτήρια και μερικούς αγώνες που ξεπούλησαν τις 73.000 θέσεις του σταδίου. Το αργυρό μετάλλιο πηγαίνει στην πρωταθλήτρια Seattle Sounders με 40.247 και το χάλκινο στην επίσης φρέσκια FC Cincinnati με 27.336.

Οι ίδιοι οι σύλλογοι είναι πλουσιότεροι επίσης. Εκεί που η μέση χρηματιστηριακή αξία μίας ομάδας ήταν 37 εκατομμύρια δολάρια το 2008, πέρσι έφτασε τα 313.

 

 

Όλες οι πρώτες πέντε θέσεις των πιο επιτυχημένων τηλεοπτικά αγώνων έσπασαν από το 2018 κι έπειτα. Μέχρι σήμερα, το ρεκόρ κρατάει ο αγώνας της 7ης Ιουλίου 2019, όταν 1.609.000 τηλεθεατές είδαν στο FOX την Atlanta United να υποδέχεται τους New York Red Bulls. Το τελευταίο συμβόλαιο για τα τηλεοπτικά δικαιώματα υπογράφτηκε το 2015 με ισχύ μέχρι το 2022, περιλαμβάνει πέντε διαφορετικά τηλεοπτικά δίκτυα τα οποία και πληρώνουν στο MLS 75 εκατομμύρια δολάρια ετησίως για το δικαίωμα μετάδοσης τουλάχιστον 34 αγώνων τη χρονιά. Υπάρχουν ακόμη άλλα τρία, ισπανόφωνα κανάλια που βάζουν στα ταμεία του MLS άλλα 15 εκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο με την ίδια συμφωνία. Το πρωτάθλημα έχει κερδίσει αναγνώριση κλείνοντας μεταδόσεις και σε διάφορα άλλα σημεία του κόσμου, όπως η Νότια Αμερική, η Ασία και η Ευρώπη μέσω δικτύων όπως το ESPN και το Sky Sports. Φέτος είναι κι η πρώτη χρονιά που το MLS έχει επίσημη μετάδοση στην Ελλάδα, μέσα από τα κανάλια Novasports.

 

Γήπεδα

 

Όταν το πρωτάθλημα ξεκίνησε το 1996, όλες οι ομάδες αγωνίζονταν σε μη-ποδοσφαιρικά γήπεδα έχοντας ρόλο φιλοξενούμενου. Η μέση προσέλευση των 17.406 φιλάθλων μπορεί να ήταν ικανοποιητική, όμως στα πολύ μεγαλύτερα γήπεδα η εικόνα ήταν απογοητευτική. Η Columbus Crew ήταν η πρώτη που έχτισε ένα αμιγώς ποδοσφαιρικό γήπεδο το 1999 στην σύγχρονη εποχή του MLS, με πολλούς σιγά σιγά να ακολουθούν, χτίζοντας μία πιο στέρεα βάση για να αποκτήσει τη δική του προσωπικότητα και κουλτούρα το άθλημα στην ήπειρο.

 

 

Σήμερα τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα. Από τις 26 ομάδες του πρωταθλήματος για φέτος, οι 19 έχουν έδρα ένα γήπεδο καθαρά ποδοσφαιρικό. Ακόμη κι οι εξαιρέσεις στον κανόνα, είναι περιπτώσεις όπως αυτή της Atlanta United που η έδρα της χτίστηκε από την αρχή ώστε να προσφέρει τις καλύτερες ανέσεις για δύο αθλήματα, ενώ οι Seattle Sounders μπορεί να παίζουν σε ένα μη ποδοσφαιρικό γήπεδο, το CenturyLink Field, όμως η μέση προσέλευση των 40.000 φιλάθλων είναι παραπάνω από αρκετή για να γεμίσει το κάτω διάζωμά του, ενώ μπορούν χωρίς πρόβλημα να αξιοποιηθούν κι οι υπόλοιπες θέσεις του σε ειδικές περιπτώσεις. Ο περσινός τελικός του MLS Cup έγινε εδώ, όπου κι οι Seattle Sounders το κατέκτησαν στο σπίτι της, μπροστά σε 69.274 θεατές.

Εκτός από μία δύο εξαιρέσεις (για παράδειγμα η Charlotte FC, που θα μπει στο πρωτάθλημα το 2022 και θα αγωνίζεται στο τεράστιο, μη ποδοσφαιρικό Bank of America Stadium), το MLS πλέον έχει ως προϋπόθεση για τις νέες ομάδες να έχουν ένα γήπεδο αποκλειστικά για ποδόσφαιρο, ή να χτίσουν ένα.

 

 

Εξετάζοντας το θέμα γενικά, παρατηρεί κανείς πως η χώρα είναι τα τελευταία χρόνια η χαρά του εργολάβου. Ποδοσφαιρικά ή μη, πολλά γήπεδα χτίστηκαν πρόσφατα ή χτίζονται τώρα, στολίδια για την κάθε ομάδα που τα αποκαλεί έδρα της. Αργότερα θα παρουσιάσουμε όλα τα γήπεδα του MLS της τελευταίας δεκαετίας, μαζί με αυτά που χτίζονται τώρα, αλλά και κάποια ακόμη εκτός του αθλήματος, που αποτυπώνουν με τη σειρά τους την κατεύθυνση που παίρνει ο όρος «γήπεδο» όσο προχωράμε στο μέλλον.

 

Αξιοσημείωτοι οπαδοί, αντιπαλότητες

 

Σε έναν ευρωπαιοφρονούμενο, φαντάζει μάλλον κενή η λογική της υποστήριξης μίας ομάδας χωρίς ιστορία, ενός μαρκετίστικου προϊόντος που δεν έχει περάσει τίποτα απ’ όσα έχουν περάσει οι ομάδες σε χώρες της Ευρώπης, που ακόμη κι η πιο ασήμαντη ερασιτεχνική έχει ένα παρελθόν πολλών δεκαετιών πίσω της, αν όχι και ολόκληρου αιώνα. Βέβαια ελλείψει κι άλλων επιλογών στο άθλημα, είναι η μόνη διέξοδος προκειμένου και να υπάρξει επιτέλους κάποια ιστορία κι οι Αμερικανοί δεν φαίνεται πως έχουν πρόβλημα με αυτό.

Έχουν δημιουργηθεί μάλιστα κάποιες άτυπες κόντρες μεταξύ φιλάθλων και πόλεων. Ουδεμία σχέση βέβαια με τις αντιπαλότητες που θα συναντήσει κανείς σε Ευρώπη ή Νότια Αμερική, είναι όμως υπαρκτές και βασίζονται όχι στο ιστορικό των αποτελεσμάτων τους, αλλά είτε στην προϋπάρχουσα κόντρα μεταξύ πόλεων με γεωγραφική εγγύτητα, είτε στην αναπόφευκτη αντιπάθεια που δημιουργείται μεταξύ ομάδων στην ίδια πόλη. Θεωρούμε πως οι τέσσερις μεγαλύτερες κόντρες είναι οι:

 

Montreal Impact – Toronto FC – «Canadian Classique»

Το καναδέζικο ντέρμπι του MLS μπορεί να ξεκίνησε μόλις το 2008, έγινε όμως αμέσως δυνατή κόντρα με ισχυρή αντιπαλότητα λόγω της φύσης των δύο αντιμαχόμενων πόλεων. Το Τορόντο είναι η μεγαλύτερη πόλη του Καναδά και το οικονομικό του κέντρο, το Μοντρεάλ είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη με έναν πιο ήσυχο χαρακτήρα. Στο Τορόντο μιλούν αγγλικά, το Μοντρεάλ ανήκει στην επαρχία όπου τα γαλλικά είναι η πρώτη γλώσσα. Το πρωτόκολλο για την κόντρα στον χώρο του αθλητισμού προϋπήρχε πολύ πριν το MLS υπό την αιγίδα του χόκεϊ επί πάγου, άθλημα στο οποίο οι πόλεις ανταγωνίζονται για πάνω από εκατό χρόνια. Εκτός του MLS, οι ομάδες ανταγωνίζονται κάθε χρόνο και για το Canadian Championship, μία μικρή νοκ-άουτ διοργάνωση με άλλες, μικρότερες ομάδες του Καναδά. Για την Impact, μία από τις πιο δυνατές στιγμές ήταν η νίκη στον μονό πρώτο γύρο των play-offs του 2015 στην έδρα της με 3-0 και γκολ των Patrice Bernier, Didier Drogba και Ignacio Piatti.

 

 

Η Toronto θα έπαιρνε την εκδίκησή της μόλις στην επόμενη χρονιά στους τελικούς της περιφέρειας, έναν γύρο πριν το MLS Cup. Παρά το προβάδισμα που απέκτησε και πάλι η ομάδα του Μοντρεάλ με 3-0, τα γκολ των Altidore και Bradley μείωσαν για τους φιλοξενούμενους σε 3-2. Ο επαναληπτικός στο Τορόντο μετά από ενενήντα λεπτά είχε το ίδιο σκορ πριν η παράταση δώσει άλλα δύο γκολ στους γηπεδούχους και με συνολικό σκορ 7-5 τους στείλει να αντιμετωπίσουν τους Seattle Sounders στον τελικό, όπου όμως έχασαν το τρόπαιο στα πέναλτι. Σε 50 αγώνες μέχρι σήμερα, η Toronto μετράει 26 νίκες, η Montreal Impact 14 ενώ 10 παιχνίδια έχουν λήξει χωρίς νικητή.

 

New York City FC – New York Red Bulls – «The Hudson River Derby»

Ένα ακόμη πιο πρόσφατο ντέρμπι είναι αυτό της Νέας Υόρκης, για πολλούς το κέντρο του δυτικού κόσμου. Δεκαετίες μετά την βραχυπρόθεσμη έκρηξη που γνώρισε, χορηγία των New York Cosmos και του Pelé, ήρθαν το 1996 ως ιδρυτική ομάδα του MLS οι MetroStars και νυν Red Bulls, όμως χρειάστηκε να φτάσει το 2015 για να προστεθεί και δεύτερος επαγγελματικός σύλλογος στην πόλη. Η ονομασία του ντέρμπι προκύπτει από τον ποταμό Χάντσον που χωρίζει τις έδρες των δύο ομάδων, κι αυτός είναι ένας από τους λόγους που υπάρχει η αντιπαλότητα. Η City αρέσκεται να αποκαλείται «ο πρώτος ποδοσφαιρικός σύλλογος μέσα στους πέντε δήμους» και να λέει πως οι συμπολίτισσά της δεν είναι πραγματικά συμπολίτισσα, αφού η έδρα της είναι στην πολιτεία του Νιου Τζέρσεϊ κι όχι της Νέας Υόρκης. Οι φίλοι των Red Bulls δεν διστάζουν να απαντήσουν πως η NYC αναγκάζεται να αγωνίζεται σε γήπεδο μπέιζμπολ προκειμένου να είναι μέσα στην πόλη. Η City κάνει καζούρα για την αλλαγή του ονόματος και την ιδιοκτησία της Red Bull, παίκτης της μάλιστα σε ντέρμπι έχει πιει και φτύσει επιδεικτικά ένα ενεργειακό ποτό της. Οι «Κόκκινοι Ταύροι» τρέχουν να θυμίσουν ότι αφεντικό των αντιπάλων τους είναι επίσης ένας κολοσσός, ο ίδιος που έχει και την Manchester City. Οι φίλοι των Red Bulls μπορούν να περηφανεύονται και για τις επιδόσεις στο χορτάρι. Κέρδισαν την πρώτη μεταξύ τους αναμέτρηση με 2-1, κέρδισαν και το 2016 εκτός έδρας με 0-7! Όπως είπαν: «σκοράραμε ένα touchdown σε ένα γήπεδο μπέιζμπολ ενάντια σε μία ομάδα ποδοσφαίρου».

 

 

Δύο μήνες αργότερα η City κατάφερε να πάρει την πρώτη της νίκη στο ντέρμπι, με γκολ των Jack Harrison (νυν Leeds) και David Villa. Αθροιστικά οι «Κόκκινοι» της Red Bull μετρούν 10 νίκες, οι «Μπλε» της City πέντε και ακόμη υπάρχουν και δύο ισοπαλίες.

 

Los Angeles Galaxy – Los Angeles FC – «El Tráfico»

Με τον τίτλο του πιο cheesy ψευδωνύμου, από το μόνιμο μποτιλιάρισμα της πόλης με αναφορά στο El Clásico, μας συστήνεται ακόμη μία φρέσκια, τοπική αντιπαλότητα, αυτή τη φορά στην πόλη του Λος Άντζελες. Οι συζητήσεις για την LA FC ξεκίνησαν το 2014 με την διάλυση της τοπικής Chivas, ώστε να επιστρέψει μία δεύτερη ομάδα σε μία αγορά τόσο μεγάλη όσο του Λος Άντζελες. Η νέα ομάδα στα μαύρα και χρυσά, ήταν αυτή που ήρθε να αμφισβητήσει την παντοκρατορία της Galaxy με τα πέντε πρωταθλήματα.
Αγωνιστικά η κόντρα ήταν όπως πρέπει να είναι ένα ντέρμπι από την πρώτη μέρα, κάτι στο οποίο βοηθά πολύ ο μεγάλος πληθυσμός της πόλης με καταγωγή από την Λατινική Αμερική που αναμφίβολα ζει κι αναπνέει για το ποδόσφαιρο.

 

 

Στις 31 Μαρτίου 2018 η LA FC κάνει πάρτι στην έδρα των νέων της αντιπάλων και στην αρχή του δευτέρου ημιχρόνου βρίσκεται άνετα μπροστά. Το σκορ είναι 0-3 με δύο γκολ του αστέρα της, Carlos Vela, κι έχει σιγήσει τις εξέδρες των γηπεδούχων. Στο 71’ μπαίνει αλλαγή ο Zlatan Ibrahimović για την Galaxy, που είχε φτάσει στην πόλη μόλις 36 ώρες πριν κι είχε να αγωνιστεί μήνες. Κι όμως, αφού η ομάδα είχε καταφέρει από μόνη της να φτάσει το σκορ στο 2-3, στο 77’ ο Zlatan βρίσκει εκτός θέσης τον αντίπαλο τερματοφύλακα, τον οποίο και κρεμάει με ένα βολέ από τα σαράντα μέτρα. Παρότι όλοι ήταν ευχαριστημένοι με την ισοφάριση και μπορούσαν να ησυχάσουν, ο Σουηδός σταρ σκοράρει και τέταρτο γκολ με κεφαλιά στις καθυστερήσεις και γράφει την τελευταία λέξη σε ένα συγκλονιστικό παιχνίδι και μία τεράστια ανατροπή. Οι «μελανόχρυσοι» πήραν την εκδίκησή τους μόλις τον περασμένο Οκτώβρη στους ημιτελικούς της Δυτικής Περιφέρειας σε ένα τρελό παιχνίδι με δύο γκολ του Carlos Vela, ένα του Ibrahimovic και τελικό σκορ 5-3. Αμέσως ήρθε και η δεύτερη, πιο άτυπη νίκη, στο τουρνουά MLS Is Back με 6-2 και χατ τρικ του Diego Rossi που αναφέραμε παραπάνω. Από τα μόνο εννιά παιχνίδια, τέσσερα έληξαν με νίκη της Galaxy, τρία ήρθαν ισόπαλα και δύο ήταν νίκες της LA FC. Με την επιστροφή του κόσμου στα γήπεδα το ζευγάρι αναμένεται να μας χαρίσει ακόμη περισσότερες δυνατές και με πολλά γκολ αναμετρήσεις.

 

Portland Timbers – Seattle Sounders – «The Cascadia Derby»

Ένα ντέρμπι με πραγματική, ιστορική αντιπαλότητα ποδοσφαίρου από πίσω. Οι ομάδες του Portland, του Seattle αλλά και του Vancouver, με το οποίο η αντιπαλότητα είναι επίσης ισχυρή, αγωνίζονταν στο NASL αλλά και σε κάποια ύστερα, ημιεπαγγελματικά πρωταθλήματα. Οι τωρινές ομάδες δεν έχουν καμία σχέση με τις τότε πέραν του ονόματός τους, όμως λίγο ενδιαφέρει αυτό τους φίλους των ομάδων τους. Όπως και στην περίπτωση των Μοντρεάλ και Τορόντο, οι πόλεις έχουν κι αυτές μία αντιπαλότητα παλαιότερη του ποδοσφαίρου. Ειδικά το Πόρτλαντ, που η μόνη άλλη επαγγελματική του ομάδα είναι οι Trail Blazers του NBA, είναι από τις πιο ποδοσφαιρικές πόλεις της χώρας, με τους φιλάθλους να έχουν μεγάλες παραδόσεις, από πορείες και εντυπωσιακά tifo, μέχρι και το κόψιμο μίας λωρίδας ξύλου από έναν κορμό πίσω από το τέρμα με αλυσοπρίονο κάθε φορά που η ομάδα σκόραρε εντός έδρας. Η έδρα τους, Providence Park, είναι η παλαιότερη του MLS, έχοντας ανοίξει το 1926.

 

 

Τα περισσότερα από αυτά ισχύουν και για την ομάδα του Σιάτλ και τις δικές της προσπάθειας για τον τίτλο «της καλύτερης πόλης της Κασκέντια». Εκτός του MLS, οι ομάδες μαζί και με τους Vancouver Whitecaps οργανώνουν κάθε χρόνο μόνες τους το ιδιόκτητο από τους οπαδούς «Cascadia Cup» όπου αφού παίξει ο καθένας δύο φορές με τους άλλους δύο, ανακηρύσσεται πρωταθλητής της περιοχής. Σιάτλ και Βανκούβερ έχουν από έξι τίτλους και το Πόρτλαντ άλλους τέσσερις.

 

 

Η κόντρα δε λείπει ούτε στο χορτάρι με αγώνες βρώμικους, δυνατούς, παθιασμένους και τις κόκκινες κάρτες να κάνουν συχνά την εμφάνισή τους. Ένα από τα πιο ακραία σκηνικά ήταν όταν σε αγώνα για το US Open Cup το 2015, ο γνωστός Clint Dempsey διαμαρτυρήθηκε για την αποβολή συμπαίκτη του αρπάζοντας και σκίζοντας το μπλοκάκι του διαιτητή. Οι Sounders τελείωσαν το ματς με εφτά παίκτες στον αγωνιστικό χώρο (τρεις αποβολές κι ένας τραυματισμός χωρίς αλλαγή) κι ο Dempsey αποβλήθηκε μεταξύ άλλων από τη διοργάνωση για δύο χρόνια. Οι Sounders ηγούνται και στις νίκες. Σε όλη την πορεία των συλλόγων, μετράνε 53 νίκες έναντι 40 των αντιπάλων τους, μαζί και με 13 ισοπαλίες. Μετράνε ακόμη και δύο MLS Cups, ούσα η τρέχουσα πρωταθλήτρια, έναντι εντός της ομάδας του Πόρτλαντ και κανενός του Βανκούβερ.

 

 

Σε αυτή τη λίστα θα μπορούσε να είναι κι η κόντρα είτε του Πόρτλαντ είτε του Σιάτλ με το Βανκούβερ, το California Clásico μεταξύ Los Angeles Galaxy και San Jose Earthquakes, το «Hell Is Real» ντέρμπι του Οχάιο μεταξύ Columbus Crew κι FC Cincinnati αλλά και το Atlantic Cup μεταξύ DC United και New York MetroStars/Red Bulls, αλλά και άλλα ακόμα. Μερικές φορές υπάρχει περισσότερη προσωπικότητα στις ομάδες απ’ ότι αφήνουν οι τεχνητές ρίζες του πρωταθλήματος να βγει προς τα έξω.

 

MLS 2020

 

Όπως και σε κάθε πρωτάθλημα, η φετινή σεζόν μόνο φυσιολογική δεν είναι και στο MLS. Το πρωτάθλημα ξεκινάει στις 29 Φεβρουαρίου και διακόπτεται μία αγωνιστική αργότερα, μέχρι και τον Ιούλιο. Τότε διοργανώνεται το τουρνουά «MLS Is Back» στο Ορλάντο, όπου 24 από τις 26 ομάδες χωρίστηκαν σε έξι ομίλους των τεσσάρων απ’ όπου ακολούθησαν νοκ άουτ αγώνες κι η νικήτρια ομάδα, που ήταν οι Portland Timbers έναντι της οικοδέσποινας Orlando City, κέρδισε μία θέση στο Champions League της επόμενης σεζόν. Ακόμη, οι τρεις αγώνες των ομίλων μέτρησαν ως κανονικά παιχνίδια του πρωταθλήματος που συνεχίστηκε αμέσως μετά το τουρνουά. Οι δύο ομάδες που δε συμμετείχαν ήταν η FC Dallas κι η Nashville SC λόγω κρουσμάτων κορονοϊού και θα αναπληρώσουν παιχνίδια αργότερα στη σεζόν.

 

 

Φέτος αναμενόταν να είναι η πρώτη σεζόν στο πρωτάθλημα όπου μία ομάδα δεν παίζει ενάντια σε όλες τις άλλες τουλάχιστον μία φορά. Οι αρχικές 34 αγωνιστικές όμως χρειαζόταν να μειωθούν κι εν τέλει το πρωτάθλημα, στο οποίο έχουν ολοκληρωθεί μέχρι σήμερα δεκατρείς αγωνιστικές, αναμένεται να ολοκληρωθεί στις 8 Νοεμβρίου και δώδεκα μέρες μετά να αρχίσουν τα νέα play-offs με 18 ομάδες που θα ξεκινούν από διαφορετικό γύρο ανάλογα με την απόδοσή τους στην κανονική σεζόν. Ο τελικός του MLS Cup έχει προγραμματιστεί για τις 12 Δεκεμβρίου, μόλις έναν μήνα αργότερα από την παραδοσιακή του ημερομηνία, κι ένα μήνα πριν το draft για τη νέα χρονιά που θα λάβει χώρα στις 9 Ιανουαρίου.

 

And what about Canada?

 

Ο Καναδάς σαφώς δεν έχει την παράδοση των ΗΠΑ στον ποδοσφαιρικό χάρτη. Για την ακρίβεια μέχρι πέρυσι δεν είχε καν επαγγελματικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου. Πλην των τριών ομάδων που συμμετέχουν στο MLS (Montreal Impact, Vancouver Whitecaps, Toronto) και ομάδων που συμμετείχαν στις κατώτερες κατηγορίες (Ottawa Fury, Edmonton FC), οι υπόλοιποι σύλλογοι της χώρας αγωνίζονταν στις δύο ερασιτεχνικές και ημι-επαγγελματικές περιφερειακές κατηγορίες. H League One Ontario και η Premier League de soccer du Quebec είναι οι δύο ενεργές κατηγορίες , μιας και οι άλλες πολιτείες δεν διοργανώνουν κάποιου είδους πρωτάθλημα. Για αυτόν τον λόγο άλλωστε οι περισσότερες ομάδες κατέφευγαν στην λύση των ΗΠΑ.

 

 

Από το 2019 όμως, η ομοσπονδία του Καναδά ξεκίνησε ένα νέο εγχείρημα, το οποίο λειτουργεί και μοιάζει ακριβώς με τον τρόπο του MLS. H Canadian Premier League είναι το «νεόδμητο» ενιαίο πρωτάθλημα του Καναδά, έχει αναγνωριστεί ως η πρώτη επαγγελματική κατηγορία και λειτουργεί όπως ακριβώς και το πρωτάθλημα της γειτονικής χώρας, με franchises. Το όλο εγχείρημα πραγματοποιήθηκε κυρίως για δύο λόγους. Ο πρώτος και βασικός ήταν να αποκτήσει μια χώρα σαν τον Καναδά το δικό του επαγγελματικό πρωτάθλημα, μιας και αρκετές ομάδες ήθελαν να αγωνίζονται εντός των συνόρων και όχι να υπάγονται στην δεύτερη κατηγορία των γειτονικών ΗΠΑ, κι ο δεύτερος λόγος είναι το Μουντιάλ του 2026. Όπως έχει αποφασιστεί από το 2018, ο Καναδάς, οι ΗΠΑ και το Μεξικό θα διοργανώσουν το μεθεπόμενο Παγκόσμιο Κύπελλο με τις τρεις ομάδες να συμμετέχουν αυτόματα, δίχως την προκριματική διαδικασία. Μπορεί στις άλλες δύο χώρες το άθλημα να είναι πλέον διαδεδομένο, στον Καναδά όμως, η απήχηση του ποδοσφαίρου βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με αυτή στις ΗΠΑ στα τέλη της δεκαετίας του ’60. Ο κόσμος ακόμα δεν έχει αγκαλιάσει το άθλημα και στην πανέμορφη χώρα, φροντίζουν ακριβώς αυτό.
Η Canadian Premier League αποτελείται αυτή την στιγμή από οκτώ ομάδες, όλες από το νότιο κομμάτι της χώρας, μιας και βορειότερα, οι ακραίες καιρικές συνθήκες αλλά και η έλλειψη πληθυσμού βγάζουν τις αραιοκατοικημένες περιοχές του Γιουκόν, των Βορειοδυτικών εδαφών και του Νουναβούτ από την εξίσωση. Απομένουν οι υπόλοιπες πέντε πολιτείες να εκπροσωπούν όλες τις ομάδες του πρωταθλήματος.

 

 

Βρετανική Κολούμπια

H Pacific ιδρύθηκε μόλις προ διετίας και ήταν ένα από τα πρώτα franchises που ανακοινώθηκαν ότι θα συμμετέχουν στην εναρκτήρια CPL. Ανήκει σε μια εταιρία εν ονόματι SixFive Sports and Entertainment και έχει ως έδρα το –χωρητικότητας 6.200 θεατών- Westhills Stadium στο Λάνγφκορντ του Βανκούβερ Άιλαντ.

 

Αλμπέρτα

Η πολιτεία της Αλμπέρτα έχει δύο εκπροσώπους. Η πρώτη και γνωστότερη είναι η FC Edmonton. Ομάδα η οποία αγωνιζόταν από το 2010 μέχρι πέρυσι στην Β’ κατηγορία των ΗΠΑ, την USL Championship, ωστόσο αποδέχθηκε την πρόταση της CPL και αγωνίζεται πλέον στην χώρα της και το μικρό Clarke Stadium, χωρητικότητας μόλις πέντε χιλιάδων θεατών. Η δεύτερη εκπρόσωπος είναι μια εκ των «δυνάμεων» του πρωταθλήματος και περσινή τριταθλήτρια, Cavalry. Οι «Cavs» ανήκουν στην Καναδή επιχειρηματία Margaret Southern και βασίζονται αρκετά στο εγχώριο ταλέντο έχοντας αρκετούς Καναδούς παίκτες στο ρόστερ. Έδρα της ομάδας το ATCO Field χωρητικότητας 5.288 θεατών.

 

Μανιτόμπα

Στην Μανιτόμπα είχαν ξεχάσει τον όρο «soccer». Πρόκειται για άλλη μια πολιτεία που το ποδόσφαιρο δεν είναι διαδεδομένο σχεδόν καθόλου, ωστόσο γίνονται προσπάθειες από διάφορους φορείς, ώστε να διαδοθεί και να αυξήσει τον αριθμό των οπαδών του αθλήματος. Οι προσπάθειες αυτές λαμβάνουν «σάρκα κι οστά» μέσω της Valour FC. Με ιδιοκτήτες την γνωστή ομάδα φούτμπολ των Winnipeg Bombers, η Valour αποτελεί πλέον ένα από τα καμάρια των κατοίκων της Μανιτόμπα και προσπαθεί σε κάθε ευκαιρία να γεμίσει το πανέμορφο IG Field χωρητικότητας 33.000 θεατών.

 

Οντάριο

Η πολιτεία στην οποία μάλιστα βρίσκεται και η πρωτεύουσα της χώρας δεν θα μπορούσε να αρκείται σε λιγότερο από τρεις εκπροσώπους. Ξεκινάμε με την πρωταθλήτρια, Forge FC, η οποία μάλιστα εκπροσώπησε και τον Καναδά στις ηπειρωτικές διοργανώσεις. Ιδιοκτήτης της ομάδας είναι ο Bob Young, επίσης ιδιοκτήτης της ομάδας φούτμπολ, Hamilton Tiger Cats, και αγωνίζεται στο Tim Hortons Field χωρητικότητας 15.000 θεατών. Μάλιστα προπονητής του συλλόγου είναι ο πρώην προπονητής ακαδημιών του Ολυμπιακού, Bobby Σμυρνιώτης. Επόμενη εκπροσώπηση, York9, ομάδα η οποία ανήκει στον Καναδό-Ιταλό επιχειρηματία Carlo Baldassarra. Αγωνίζεται στο York Lions Stadium χωρητικότητας εννέα χιλιάδων θεατών και με σιγουριά μπορούμε να πούμε ότι ερωτευτήκαμε το σήμα και την φανέλα της. Τέλος έχουμε μια ιδιαίτερη παρουσία, την Atletico Ottawa. Η πρώην Ottawa Fury, έφυγε από την USL Championship των ΗΠΑ, και η Atletico Madrid εκμεταλλεύτηκε αυτή την κίνηση, κάνοντας μια πρωτοποριακή επένδυση και ένα οικονομικό άνοιγμα στην αγορά του Καναδά. Κάτι μου λέει ότι σύντομα το TD Place, χωρητικότητας 24 χιλιάδων θεατών, θα έχει απανωτά sold out στο άμεσο μέλλον.

 

Νόβα Σκόσια

Οι HFX Wanderers είναι αυτή την στιγμή οι δευτεραθλητές του Καναδά και εκπροσωπούν την πόλη του Χάλιφαξ στην μικρή αλλά αστική πολιτεία της Νόβα Σκόσια. Ανήκει σε μια αθλητική κοινοπραξία της περιοχής και έχει ως έδρα το μικρό αλλά υπέροχο Wanderers Grounds χωρητικότητας έξι χιλιάδων θεατών. Την παράσταση και σε αυτόν τον σύλλογο «κλέβουν» έμβλημα και φανέλες με την Βασιλική Ναυτική Δύναμη του Καναδά και τα χρώματα του Ατλαντικού Ωκεανού να έχουν την τιμητική τους!

 

Συντάκτες: Φάνης Αγριτέλλης, Άγγελος Παλιακούδης