Σε ένα κωμικοτραγικό συμβάν που έχει μείνει στην ιστορία της Πρέμιερ Λιγκ, ο Πάολο Ντι Κάνιο έσπρωξε τον συνονόματο του διαιτητή, Πολ Άλκοκ, πυροδοτώντας την αρχή της «εξορίας» της Σέφιλντ Γουένσντεϊ.
Πριν ξεκινήσουμε την αφήγηση της σημερινής μας ιστορίας, αναπόσπαστο κομμάτι πια του αγγλικού ποδοσφαίρου, έστω και ως παράδειγμα προς αποφυγή, ας ξεκαθαρίσουμε κάτι. Ο Πάολο Ντι Κάνιο έχει προ πολλού (κατα)κριθεί και καταδικαστεί από την υγιή μερίδα του φίλαθλου κοινού, όπως άλλωστε κι από εμάς. «Είμαι φασίστας, αλλά όχι ρατσιστής», έχει δηλώσει και δεν γίνεται να μην αναρωτηθείς τι μπορεί να συμβαίνει μέσα στο θολωμένο μυαλό του. Άλλωστε κι εδώ θα αναφερθούμε σε ένα περιστατικό βίας, μάλιστα ενάντια σε διαιτητή, που έχει μείνει στις μνήμες των οπαδών για τους λάθους λόγους.
Η Σέφιλντ Γουένσντεϊ μπορεί να απέχει εδώ και δεκαετίες από τα μεγάλα «σαλόνια» του αγγλικού ποδοσφαίρου, όμως στα γεννοφάσκια της Πρέμιερ Λιγκ, ήταν μία αρκετά υπολογίσιμη δύναμη. Στην τελευταία σεζόν της Πρώτης Κατηγορίας (1991/92) ως κορυφαίας στην χώρα, οι «Κουκουβάγιες» είχαν τερματίσει στην 3η θέση, πίσω μόνο από Λιντς και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, και είχαν προκριθεί στο Κύπελλο UEFA, παρά το γεγονός πως έπαιζαν ως νεοφώτιστες. Ενώ και την επόμενη χρονιά κατέκτησαν τη διόλου άσχημη 7η θέση της βαθμολογίας, έχοντας ως πρωταγωνιστή, εκείνη την εποχή, τον Ντέιβιντ Χιρστ.
Όταν ο θρυλικός επιθετικός αποχώρησε το καλοκαίρι του 1997 για τη Σαουθάμπτον, η ομάδα του Σέφιλντ ήξερε πως έπρεπε να φέρει κάποιο μεγάλο όνομα για να τον αντικαταστήσει. Αυτός έμελλε να είναι ο αμφιλεγόμενος Ιταλός, Πάολο Ντι Κάνιο, κάτοχος μίας Σέριε Α και ενός Κυπέλλου UEFA, που είχε καταφέρει να εντυπωσιάσει και να… τσακωθεί στον έναν χρόνο του στη Σέλτικ. Για περίπου 4,2 εκατομμύρια λίρες ο Ρωμαίος επιθετικός ήρθε στο Χίλσμπορο, κερδίζοντας άμεσα με τις εμφανίσεις του τη συμπάθεια των φίλων του συλλόγου.
Παρά την κακή πορεία της Γουένσντεϊ και τον παρολίγον υποβιβασμό της, ο Ντι Κάνιο τελείωσε τη σεζόν ως πρώτος της σκόρερ και πιστώθηκε σε μεγάλο βαθμό τη σωτηρία της, πρωταγωνιστώντας στις σημαντικές νίκες απέναντι σε Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Τότεναμ και Έβερτον. Δίπλα στον συμπατριώτη του, Μπενίτο Καρμπόνε, που είχε καταφθάσει έναν χρόνο νωρίτερα στην ομάδα, έδειχνε ικανός να πετύχει μεγάλα πράγματα στην Πρέμιερ Λιγκ και να αλλάξει τις τύχες του συλλόγου, που έμοιαζε να έχει πάρει την κατιούσα.
Η σεζόν 1998/99 ξεκίνησε για τον Ντι Κάνιο από εκεί που είχε τελειώσει η προηγούμενη. Στις έξι πρώτες αγωνιστικές ο Ιταλός είχε προλάβει να σκοράρει τρεις φορές κι έμοιαζε σε καλύτερη κατάσταση από ποτέ. Στην έβδομη, και φαρμακερή όπως αποδείχθηκε, αγωνιστική οι «Κουκουβάγιες» θα υποδέχονταν την Άρσεναλ των Μπέργκαμπ, Όφερμαρς, Βιεϊρά, Ανελκά και Πετί, που είχε ξεκινήσει υποτονικά, παρά το νταμπλ της προηγούμενης χρονιάς.
Το παιχνίδι είχε λιγοστές καλές φάσεις, η Σέφιλντ Γουένσντεϊ περίμενε υπομονετικά στο δικό της μισό του γηπέδου και τα νεύρα κυριαρχούσαν, με τέσσερις κίτρινες στο πρώτο ημίχρονο. Παρά τις «αντίξοες» συνθήκες ο διαιτητής, Πολ Άλκοκ, έδειχνε να ελέγχει τον αγώνα, όμως στο 43ο λεπτό όλα άλλαξαν. Ο, όχι και τόσο ψύχραιμος, Πατρίκ Βιεϊρά σε ένα μαρκάρισμα πάνω στον Βιμ Γιονκ τράβηξε με μανία τη φανέλα του και ο Ολλανδός μέσος έτεινε ενστικτωδώς το χέρι προς τα πίσω, που κατέληξε χιλιοστά μακρυά (ή πάνω) στο πρόσωπο του Γάλλου. Η συνέχεια όπως φαντάζεστε εκρηκτική, με αρκετούς παίκτες να μπαίνουν γρήγορα στον τσακωμό και τον όχλο να επικρατεί. Ένας από τους πρώτους που έσπευσε να «βοηθήσει», φυσικά, ο Ντι Κάνιο.
«Προσπάθησα να τους σταματήσω, να τους σπρώξω μακρυά. Μόλις με είδε ο Μάρτιν Κίον, πλησίασε και με έναν έξυπνο, μοχθηρό τρόπο, απομάκρυνε τον Βιεϊρά, χτυπώντας με τον αγκώνα του το πρόσωπό μου. Αντέδρασα ενστικτωδώς, μα ηλίθια. Προσπάθησα να τον πιάσω από τον λαιμό, τα μάτια, να του δώσω μια κλωτσιά», θα δηλώσει ο Ιταλός στο Sky Sports. Μπροστά σε αυτήν την εμπόλεμη κατάσταση ο Άλκοκ δεν τα έχασε. Είχε δει ξεκάθαρα την όλη φάση και κάλεσε τόσο τον «ύπουλο» Κίον, όσο και τον πιο φανερό Ντι Κάνιο και χωρίς να το πολυσκεφτεί τους έδειξε την άγουσα για τα αποδυτήρια.
Και μπορεί ο διαιτητής να μην τα έχασε, όμως δεν ίσχυσε το ίδιο για τον Ιταλό επιθετικό. «Όταν είδα τον Άλκοκ, στην έξαψη της στιγμής, να μου δείχνει την κόκκινη κάρτα, έχασα τη ψυχραιμία μου. Τρελάθηκα. Σκέφτηκα πώς γίνεται να έφαγα αγκωνιά, να πονάω ακόμα και να τιμωρούμαι κιόλας. Τον έσπρωξα, χωρίς να γίνω βίαιος, όμως ήταν ένα ολέθριο λάθος. Την επόμενη στιγμή κιόλας ήξερα ότι θα είχα μεγάλο πρόβλημα με ότι έκανα». Ο Ντι Κάνιο στις δηλώσεις του μετά τον αγώνα προσπάθησε να υπερασπιστεί τον εαυτό του με διάφορες απερίσκεπτες δηλώσεις, όμως εκείνη την ημέρα δεν γύρισε σπίτι. Η ομάδα του έκλεισε εισιτήριο για Ιταλία και έστειλε κάποιον να του φέρει ρούχα στο αεροδρόμιο του Χίθροου, ώστε να ξεχαστεί λίγο το συμβάν!
Παραδόξως ο αγώνας έληξε υπέρ της Σέφιλντ Γουένσντεϊ, όμως η χαρά δεδομένα δεν θα κρατούσε για πολύ. Μετά από δύο ημέρες ανακοινώθηκε η ποινή του Ιταλού, με την FA να εξαντλεί την αυστηρότητα της και να του ρίχνει στο «κεφάλι» έντεκα αγωνιστικές, μαζί με 10.000 λίρες πρόστιμο. Σε αυτό το διάστημα οι «Κουκουβάγιες» δεν φάνηκαν να επηρεάζονται ιδιαίτερα, αφού γνώρισαν μόλις τέσσερις ήττες, κέρδισαν ομάδες όπως οι Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Νότιγχαμ Φόρεστ, με τον Καρμπόνε να αναδεικνύεται ως πρωταγωνιστής του πρώτου μισού της σεζόν. Ο καλύτερος παίκτης της ομάδας μπορεί να έλειπε, όμως είχε βρεθεί μια πρωτόγνωρη ηρεμία.
Ίσως να ήταν η ηρεμία που είχε χάσει το θύμα της όλης κατάστασης, Πολ Άλκοκ. «Ο Ιταλός δεν συγκρατήθηκε καθόλου. Φάνηκε κωμικό τότε γιατί παραπάτησα πριν σωριαστώ, όμως δεν ήθελα να το κοιτάξω ξανά. Δεν περίμενα μια τέτοια κίνηση και δεν είχα καλή ισορροπία. Δεν θα μπορούσα να προσποιηθώ κάτι τέτοιο σε πανεθνική μετάδοση. Κατέληξα να πληρώσω εγώ την έκταση που πήρε το περιστατικό. Είχα δεκάδες δημοσιογράφους να με περιμένουν όταν έφτασα σπίτι, με την οικογένεια μου να τρομάζει και τον γιο μου να μου ζητά να πω στη Βασίλισσα να τους διώξει».
Ο Άγγλος ρέφερι μάλιστα δεν πήρε κάποια σχετική άδεια, ώστε να αποφορτιστεί από το περιβόητο συμβάν, παίζοντας κανονικά την επόμενη αγωνιστική, όντας όμως, όπως παραδέχθηκε, φανερά επηρεασμένος για εβδομάδες. «Κάθε μέρα έγραφαν και κάτι, χωρίς να έχω μιλήσει σε κανέναν. Για να είμαι ειλικρινής ξαναβρήκα την ηρεμία μου χάρη στον… Μπιλ Κλίντον και το σκάνδαλο με την Μόνικα Λεβίνσκι. Υποθέτω πάντως πως αν δεν υπήρχε ο Ντι Κάνιο, ελάχιστοι θα με θυμούνταν ως διαιτητή, οπότε υπάρχει και κάτι που πρέπει να τον ευχαριστήσω», θα δηλώσει αστειευόμενος ο Άλκοκ μετά την απόσυρσή του από τους αγωνιστικούς χώρους.
Πίσω στον Ιταλό τώρα, η Σέφιλντ Γουένσντεϊ όχι μόνο τον έστειλε άμεσα στην Ιταλία, αλλά τον άφησε εκεί χωρίς να επικοινωνήσει μαζί του για εβδομάδες, μην κάνοντας τίποτα για να του μειώσει την ποινή. Ο Ντι Κάνιο δεν άργησε να της «επιτεθεί» με δηλώσεις του στον Τύπο και γρήγορα τέθηκε υπό παραχώρηση, χωρίς να ξαναπαίξει για τα χρώματά της. Της ευκαιρίας επωφελήθηκε η Γουέστ Χαμ του Χάρι Ρέντναπ, που τον αγόρασε για μόλις 1,5 εκ. λίρες κι αυτός πέτυχε περισσότερα από 50 τέρματα στην τετραετία, που βρέθηκε στο Λονδίνο.
Αντίθετα οι «Κουκουβάγιες» μπορεί να συσπειρώθηκαν κατά την απουσία του, όμως γρήγορα τα αποτελέσματα πήραν την κατιούσα. Η ομάδα ξεκίνησε την επόμενη χρονιά με οκτώ ήττες σε εννέα παιχνίδια (!), γνώρισε τον εξευτελισμό σε ένα 8-0 από τη Νιουκάστλ, πούλησε και τον Καρμπόνε στην Άστον Βίλα, ενώ τα χρέη άρχιζαν να σφίγγουν όλο και περισσότερο τη θηλιά. Με μόλις οκτώ νίκες σε ολόκληρη τη σεζόν, υποβιβάστηκε με τα χέρια κατεβασμένα κι έκτοτε δεν ανέβηκε ποτέ ξανά στην Πρέμιερ Λιγκ. Ένα σπρώξιμο αρκούσε για να τη ρίξει και δεν ήταν καν στην ίδια…
