11 Ιουνίου. Μία ημερομηνία που έχει καρφιτσωθεί στη συνείδηση κάθε φίλου του ποδοσφαίρου. Πέρυσι, ο κορωνοϊός, την έκανε να μοιάζε σαν μία μέρα της χαμένης άνοιξης μέσα στο καλοκαίρι. Φέτος ήρθε η ώρα να ξεπαγώσουμε τις μπύρες, να θυμηθούμε τις ιδρωμένες μπλούζες στις αλάνες και να γίνουμε ξανά παιδιά! Ναι, το έχουμε ανάγκη. Ακόμα και χωρίς την Ελλάδα, το Euro είναι μία γιορτή, μία καθημερινή υπενθύμιση ότι το ποδόσφαιρο είναι κάτι παραπάνω από ένα άθλημα.
Είναι η παρέα, τα συναισθήματα, οι καλοκαιρινές βραδιές με μία τηλεόραση στο μπαλκόνι, το άγχος της παράτασης και των πέναλτι. Το ποδόσφαιρο παίρνει ζωή μέσα από τέτοιες διοργανώσεις και εμείς δεν έχουμε παρά να αφεθούμε στην αψεγάδιαστη ομορφιά του. Πέντε χρόνια περιμέναμε, μη μας πείτε υπερβολικούς… Έντεκα πόλεις, έντεκα πανέμορφα γήπεδα στο οποία για τον επόμενο μήνα θα χτυπάει πιο έντονα από ποτέ η «καρδιά» του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Η UEFA διατήρησε το πετυχημένο και πιο αμφίρροπο φορμάτ των 24 ομάδων, μας δυσκόλεψε το έργο μέχρι να τις ανακαλύψουμε μία-μία, αλλά σίγουρα έδωσε βάση στην ποιότητα, στην έκπληξη και τη μαγεία μίας διοργάνωσης που πριν 17 χρόνια μας χάρισε εδώ στην Ελλάδα το πιο όμορφο καλοκαίρι της ζωής μας.
Το μονοπάτι της ευτυχίας περνάει από το Wembley, την ιστορική έδρας της Εθνικής Αγγλίας, που για να φέρει το τρόπαιο στο… σπίτι δεν θα χρειαστεί, τούτη τη φορά να πάει μέχρι τη Μόσχα, αρκεί να μην συνεχίσει την «κατάρα» του οικοδεσπότη. Μία η Πορτογαλία το 2004 (δεν μας χάλασε) και μία η Γαλλία το 2016, έφυγαν με σκυμμένο κεφάλι από Da Luz και Parc des Princes αντίστοιχα. Το καμπανάκι χτυπάει ήδη για τους Άγγλους που μέσα σε όλα κουβαλάν και την ταμπέλα του «loser».
Φέτος, όμως, είναι πιο ολοκληρωμένοι από ποτέ σε όλες τις θέσεις, παραμένουν σεμνοί και μένει μόνο να αποδείξουν ότι μπορούν να παίξουν το ποδόσφαιρο που αρμόζει στην ιστορία τους. Τι γίνεται όμως όταν στον δρόμο σου πρέπει να αφήσεις εκτός την Πορτογαλία του Cristiano Ronaldo, την Γαλλία του Mbappe ή την πάντα υπολογίσιμη Γερμανία στο «last dance» του Joachim Low; Χάος. Ποδοσφαιρικό χάος. Πού να αφήσουμε το μυαλό να κάνει και ρομαντικές σκέψεις για τη πορεία των «σταχτοπουτών» του τουρνουά. Εκεί θα χαθεί και η όποια ποδοσφαιρική λογική. Αρκετά μεγάλη εισαγωγή όμως, πάμε στο ζουμί.
Οι αντίπαλοι των Αγγλία, Ουαλία και Σκωτία στους ομίλους, αλλά και στις πιθανές διασταυρώσεις (για την πρώτη) περνάνε από τις ακτίνες του eyap.gr, ώστε να ξέρετε τι βλέπετε και κυρίως τι παίζεται στο στοίχημα (για όσους ασχολούνται).
Εθνική Ιταλίας: Η νέα γενιά της «Squadra Azzurra»
Η ομάδα: Μερικές φορές είναι αναγκαίο να κάνεις ένα βήμα πίσω, ώστε με πιο καθαρό μυαλό να φτάσεις δύο βήματα μπροστά στο άμεσο μέλλον. Η Ιταλία του Roberto Mancini το ξέρει καλά και είπε να το εφαρμόσει στην πιο κρίσιμη καμπή της σύγχρονης ιστορίας της. Οι Ιταλοί βυθίστηκαν στην μετριότητα μετά το Euro του 2012, έδειχναν να έχουν χάσει την ταυτότητα τους και σίγουρα «φώναζαν» για αλλαγή. Έτσι κι έγινε! Οι παλιές καραβάνες υποχώρησαν και (οι περισσότερο εξ αυτών) θα παρακολουθήσουν το τουρνουά από το σπίτι. Οι φρέσκιες ιδέες του Μancini, η αλλαγή της αμυντικής τακτικής προσέγγισης και το ταλαντούχο νέο αίμα με Barella, Chiesa, Veratti και ηγέτη τον Insigne αρέσει και χρίζει την «Squadra Azzurra» ως το πιο αθόρυβο φαβορί, που σε 31 ημέρες που μπορεί να τη γυρίσουν μία δεκαετία πίσω.
Το αστέρι: Lorenzo Insigne. Μαζί με Immobile αποτελούν τους -ας πούμε- παλιούς της ομάδας και οι δικές τους ιδέες ίσως αποδειχθούν καθοριστικές στην πορεία του τουρνουά. Η Ρώμη, που «ντεμπουτάρει» σήμερα θα της δώσει σίγουρα ώθηση, μένει να φανεί και η εικόνα στο χορτάρι. Με εφτά γκολ έξω από τη μεγάλη περιοχή, ο αρχηγός της Napoli είναι ο μόνος παίκτης της Serie A, που κατάφερε να αιφνιδιάσει τόσες πολλές φορές τον αντίπαλο γκολκίπερ από απόσταση τουλάχιστον 17 μέτρων, ολοκληρώνοντας τη σεζόν με 19 γκολ και έντεκα ασίστ σε όλες τις διοργανώσεις. Ο,τι χάνει σε ύψος, το κερδίζει σε ποιότητα. Μην τους υποτιμάτε τους Ιταλούς.
Πρόβλεψη: Απέναντι σε Τουρκία, Ελβετία και Ουαλία θα έχει θεωρητικά εύκολο έργο όσον αφορά την πρόκριση στους «16». Μετά, λογικά, θα πέσει πάνω σε μία εκ των Ουκρανία, Αυστρία, μέχρι τους «8» που τα πράγματα θα δυσκολέψουν. Εκεί θα πρέπει να δείξει το νέο μέταλλο της. Πάντως δεν βρίσκουμε τον τρόπο, που αυτή η νεανική και με τόσες λύσεις Ιταλία θα μείνει εκτός 8άδας.
Εθνική Ελβετίας: Ο Petkovic έχει το «know how»
Η ομάδα: Το σύνολο του Vladimir Petkovic είναι αδιαμφισβήτητα σκληρό καρύδι. Έχοντας προκριθεί στα νοκ-άουτ κάθε μεγάλης διοργάνωσης από το 2014 κι έπειτα, δεν γίνεται παρά να συμπεριλαμβάνεις τους Ελβετούς στο κόλπο της πρόκρισης. Τα μεγάλα αστέρια δεν τα έχει, όμως μπορεί να σου κάνει ανά πάσα στιγμή τη ζημιά, κυρίως χάρη στο ομαδικό της πνεύμα και την άρνηση στην ήττα. Έχει να βρεθεί στα προημιτελικά ευρωπαϊκής διοργάνωσης από το μακρινό 1954. Κρατήστε το. Φέτος και με τέτοιον όμιλο και διασταυρώσεις το βλέπουν ως τη μεγάλη τους ευκαιρία. Κι ας πέσουν πάνω στην Ολλανδία στους «16». Εκεί θα γίνει μάχη.
Το αστέρι: Δεν μπορείς να ξεχωρίσεις έναν, αλλά αν έπρεπε να το κάνουμε αυτός θα ήταν ο Granit Xhaka της Arsenal. Ναι, γνωρίζω ότι οι οπαδοί των «Gunners» τον κράζουν όπου τον βρουν, ωστόσο όταν φοράει το εθνόσημο της πατρίδας του γίνεται άλλος παίκτης. Εξαιρετικά ώριμος, καθοδηγεί ολόκληρο το κέντρο των Ελβετών και στα παιχνίδια της προκριματικής φάσης ήταν σχεδόν αλάνθαστος με τρομερό ποσοστό ευστοχίας (89,5%) στις μεταβιβάσεις. O Ruben Vargas της Augsburg είναι επίσης μία περίπτωση ποδοσφαιριστή που μπορεί να ξεχωρίσει. Πιθανότατα θα έρχεται από τον πάγκο, αλλά ο τρόπος με τον οποίο κινείται στο γήπεδο και ο απύθμενος εγωισμός του θα σας κεντρίσει το ενδιαφέρον!
Πρόβλεψη: Φέτος θα τα δώσουν όλα για την 8άδα. Από τον όμιλο -έστω κι ως 3οι- έχουν τα φόντα για να προκριθούν. Στη συνέχεια θα πρέπει να υπερβούν τις δυνάμεις τους. Δεν το αποκλείουμε.
Εθνική Τουρκίας: In Yilmaz… we trust
Η ομάδα: Οι Τούρκοι επέστρεψαν. Μετά την αποτυχία στο προηγούμενο Euro και τον καναπέ στο Μουντιάλ του 2018, το σύνολο του Senol Gunes δίνει το παρών στα γήπεδα της Ευρώπης, έχοντας ως παράδειγμα την φετινή Lille του δικού της Burak Yilmaz. Ποιος είναι αυτός; Να αιφνιδιάσει τους πάντες! Ούτως ή άλλως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι με τον Gunes στον πάγκο, οι Τούρκοι έγραψαν την πιο χρυσή σελίδα της σύγχρονης ποδοσφαιρικής ιστορίας τους, φτάνοντας μέχρι τα ημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 2002. Από τότε άλλαξαν πολλά, όμως το δικαίωμα στο όνειρο δεν μπορεί να τους το στερήσει κανείς.
Τα αστέρια: Οι Calhanoglu και Yilmaz αναμένεται να πιλοτάρουν το πλοίο. Οι δυο τους δεν αρκούν, αλλά τα επιτεύγματα τους σε Serie Α και Ligue 1 δείχνουν τον δρόμο και «τρέφουν» μέχρι και τους πιο δύσπιστους Τούρκους, που ελπίζουν σε ένα θαύμα ώστε να επαναλάβει η ομάδα τους την πορεία του 2002. Χλωμό. Μένει όμως να δούμε ποια θα είναι και η «απάντηση» των δύο αστεριών της, που πέτυχαν μαζί φέτος συνολικά 37 γκολ. Ασταμάτητοι.
Πρόβλεψη: Πάνω κάτω την αποκαλύψαμε παραπάνω. Τα θαύματα γίνονται μια φορά, ειδάλλως δεν θα είχαν και νόημα. Οι Τούρκοι θα χρειαστεί να παίξουν ποιοτικό ποδόσφαιρο και να μην περιμένουν τα δώρα των άλλων. Μέχρι τώρα δείχνουν ότι μπορούν να το κάνουν. Στα νοκ-άουτ πρέπει να έχεις και την ανάλογη ποιότητα όμως, κάτι που τα τελευταία χρόνια έχει χαθεί κάπου στη μέση του Βοσπόρου.
Εθνική Ουαλίας: Δεν θα πάει για τουρισμό
Η ομάδα: Η μεγάλη έκπληξη του Euro 2016 θέλει να αποδείξει ότι δεν ήταν ένα απλό πυροτέχνημα. Ο ομοσπονδιακός της τεχνικός, Robert Page, δεν έχει την εμπειρία, ωστόσο γνωρίζει καλά τα «μπορώ» και τα «πρέπει» του ρόστερ του. Μία ομάδα με τους περισσότερους παίκτες στη σύνθεση της από Premier League και Championship δεν μπορείς να την ξεγράψεις. Το θέμα είναι η διάρκεια και αντοχή που δείχνει να μην έχει στο παιχνίδι της. Φέτος, πάει στο άγνωστο και χωρίς ξεκάθαρο στόχο. Στην τελική, αυτό ίσως της βγει και σε καλό.
Τα αστέρια: Ramsey και Bale. Δεν έκαναν και τις καλύτερες σεζόν με Juventus και Tottenham, αλλά πάντα φοράνε τα… καλά τους με την εθνική. Από το πουθενά μπορούν να δημιουργήσουν το ρήγμα που θα φέρει σε δύσκολη θέση τον αντίπαλο. Δε νοείται να τελειώσουν το τουρνουά χωρίς συνεισφορά στο σκοράρισμα. Εξάλλου, αποτελούν και την μοναδική ελπίδα της Ουαλίας για κάτι καλό. Θα αντέξουν το βάρος; Ίδωμεν.
Πρόβλεψη: Θα παλέψουν για την προνομιούχο τρίτη θέση, αλλά Τουρκία και Ελβετία δεν είναι παίξε γέλασε. Το να επαναλάβουν τον άθλο του 2016, θεωρώ πως γνωρίζουν και οι ίδιοι ότι είναι από δύσκολο έως ακατόρθωτο.
Εθνική Κροατίας: Το 4-2-3-1 του Dalic τρομάζει
Η ομάδα: Η Κροατία απέδειξε και στο τελευταίο Μουντιάλ ότι είναι μία ομάδα του συνόλου. Ο «δήμιος» της Αγγλίας στον ημιτελικό του Σότσι, Mario Mandzukic, δεν βρίσκεται καν στη αποστολή, αλλά σε γενικά πλαίσια, τρία χρόνια μετά το «ασημένιο» μετάλλιο στο Παγκόσμιο Κύπελλο δεν έχουν αλλάξει και πολλά για την ομάδα του Zlatko Dalic. Η Κροατία εξακολουθεί να είναι εξαιρετική και εκνευριστικά αλάνθαστη στο παιχνίδι κατοχής, ξέρει να διαχειρίζεται με έναν ξεχωριστό τρόπο την ποιότητα των επιλογών της και επιλέγει να κάνει το παιχνίδι της, μακριά από φοβίες, ακόμα κι αν παίζει κόντρα στο φαβορί του τουρνουά. Με λίγα λόγια, χαίρεσαι να τη βλέπεις. Φαβορί για την πρωτιά στον 4ο όμιλο με βάση τα μέχρι τώρα δεδομένα στα «μεγάλα» ματς.
Το αστέρι: Ο Luca Modric είναι το «Α» και το «Ω» αυτής της ομάδας. Από τα πόδια του ξεκινάνε σχεδόν όλες οι επιθετικές ενέργειες και με μία του κάθετη μπορεί να σου σπάσει την άμυνα στα δύο. Αν του ρίξεις δύο χαφ στο μαρκάρισμα, τότε θα αναλάβει ο έτερος «μάγος» του κέντρου, Marcelo Brozovic, που προέρχεται και από μία πολύ γεμάτη σεζόν στην Ιταλία, όπου κατέκτησε το πρωτάθλημα. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα για τους απέναντι προπονητές. Εκεί πονοκεφαλιάζει και ο Southgate για την πρεμιέρα.
Πρόβλεψη: Η Κροατία θα προκριθεί. Από εκεί και πέρα πρέπει αν της κάτσουν και οι διασταυρώσεις. Αν για παράδειγμα ως πρώτη πέσει πάνω στην δεύτερη του έκτου ομίλου (πιθανόν την Πορτογαλία), τότε θα αναγκαστεί να κολυμπήσει στα βαθιά από τους «16». Αλλιώς έχει όμορφες παραλίες η Κροατία, θα τις χαρούν από νωρίς.
Εθνική Τσεχίας: Η ανέτοιμη παρέα του Krmencik
Η ομάδα: Δεν τους λες και έτοιμους για μία μεγάλη διοργάνωση τους Τσέχους. Η ομάδα του Jaroslav Shilavi ανέλπιστα αλλά άξια βάσει την αγωνιστική της εικόνα πήρε το εισιτήριο για τα τελικά του Euro. Στα προκριματικά επικράτησε με 2-1 της Αγγλίας και απέδειξε ότι αν δεν την υπολογίσεις, θα σου κάνει τη ζημιά. Δεν έχει τα μεγάλα αστέρια και στην αιχμή της επίθεσης υπολογίζει τον επιθετικό του ΠΑΟΚ, Michael Krmencik. Θα παλέψει κάθε ματς, αλλά ως εκεί.
Το αστέρι: Ο Tomas Soucek της West Ham. Με 14 γκολ στη σεζόν που αφήσαμε πίσω μας και ως ο παίκτης με τις περισσότερες κερδισμένες εναέριες μονομαχίες στην Premier League, ο ηγέτης των «Hammers» (μαζί και ο συμπαίκτης του εκεί Boril) κάτι έκανε καλά και με αντίπαλο την Αγγλία σίγουρα θα μεταφέρει τα απαραίτητα σκονάκια στους συμπαίκτες του. Ένας αγαθός γίγαντας που κάνει τα πάντα εντός και εκτός της μεγάλης περιοχής. Καθοριστικός παράγοντας για το παιχνίδι των Τσέχων.
Πρόβλεψη: Θα παλέψουν με τη Σκωτία για την τρίτη θέση, αλλά και πάλι δεν είναι καθόλου βέβαιο αν θα ανήκουν στο κλειστό γκρουπ των τεσσάρων εισιτηρίων δεύτερης ευκαιρίας για τους «16».
Εθνική Γαλλίας: Ποιος θα τους σταματήσει;
Η ομάδα: Από που να το πιάσεις και που να το αφήσεις. Το σύνολο του Didier Deschamps ξεχειλίζει από ποιότητα σε κάθε θέση του γηπέδου και αυτή τη στιγμή είναι το απόλυτο φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου. Οι Γάλλοι έχουν τον κορυφαίο τερματοφύλακα της σεζόν (Μaignan) με 21 clean sheets, περισσότερα από κάθε άλλον στα πέντε μεγάλα πρωταθλήματα της Ευρώπης, τον καλύτερο χαφ (Kante) και το παιδί-θαύμα της PSG, Κylian Mbappe. Και πόσες ακόμα λύσεις, για τις οποίες θα χρειαζόταν ξεχωριστό άρθρο ώστε να τις χωρέσουμε. Η σφαλιάρα του 2016 δεν ξεχνιέται. Ως πρωταθλήτρια κόσμου, ξεκινά το τουρνουά με ένα σκοπό: Να το κατακτήσει. Αήττητη. Και δεν είναι καθόλου απίθανο.
Τα (πολλά) αστέρια: Θα ζαλιστούμε και μόνο που θα τους γράψουμε. Φανταστείτε αυτούς που θα κληθούν να τους κυνηγάνε. Μaignan, Varane, Kante, Griezmann, Mbappe, Benzema, Coman, Giroud. Είναι από τις οξύμωρες φορές που κανείς δεν θα ήθελε να βρίσκεται στη θέση του Deschamps που μέσα στη τύχη του για τις τόσες επιλογές πονοκεφαλιάζει -ευχάριστα- για το ποιους εν τέλει θα επιλέξει στο διαφαινόμενο 4-3-1-2 που αναμένεται να εφαρμόσει. 63 γκολ. Τόσα έχουν πετύχει μαζί οι Benzema (23), Mbappe (27) και Griezzman (13) μόνο στα πρωταθλήματα των ομάδων τους. Δε χρειάζεται να αναφέρουμε κάτι άλλο. Τρόμος.
Πρόβλεψη: Το μονοπάτι προς τον τελικό κρύβει δυσκολίες (Αγγλία και Ισπανία) ωστόσο, αλήθεια, ποιους θα τους σταματήσει όλους αυτούς; Πρέπει να βρεθούν πολλά τρικ και κυρίως στιγμές δικής τους ατυχίας για να γυρίσουν πριν τις 7 Ιουλίου και τα ημιτελικά στο Παρίσι.
Εθνική Γερμανίας: Ο τελευταίος χορός του Low
Η ομάδα: Τα «Panzer» θέλουν να κάνουν το δικό τους restart. Μετά τις συνεχόμενες αποτυχίες στο Euro του 2016 και το Μουντιάλ του 2018 οι Γερμανοί κοίταξαν στον καθρέπτη, κατάλαβαν ότι χρειάζονται αλλαγή, προσέλαβαν τον Flick, όμως ταυτόχρονα τους ήταν δύσκολο να αποχωριστούν τον άνθρωπο, που έχει συνδέσει το όνομα του με το σήμα στη φανέλα. Ο Low θα πει το δικό του αντίο στην ομάδα που τον ανέδειξε και δεν πρόκειται να παραδώσει έτσι εύκολα τα όπλα. Έχει και μία γενιά να υπερασπιστεί.
Τα αστέρια: Hummels και Muller επέστρεψαν. Αυτό από μόνο του προσδίδει στους Γερμανούς μία ταυτότητα νικητή, αυτή που τους έπεσε πριν λίγα χρόνια στα στενά του Ρίο. Ο Kimmich της Bayern Munich θα είναι ρυθμιστής στο κέντρο, όσο οι Havertz και Gnabry θα «χορεύουν» στα άκρα. Αυτό θα έχει -πολύ- ενδιαφέρον.
Πρόβλεψη: Στον όμιλος της… φωτιάς, με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο θα επιβιώσουν. Τώρα αν ο δρόμος των νοκ-άουτ τους οδηγήσει πάνω στους Άγγλους, στο Wembley θα έχουμε δράματα. Γιατί; Γιατί στο τέλος κερδίζουν πάντα οι Γερμανοί…
Εθνική Πορτογαλίας: Τα τσιγάρα του Santos δεν θα σβήσουν νωρίς…
Η ομάδα: Με Fernando Santos, πώς να χάσεις. Ο «δικός μας» Πορτογάλος τεχνικός τέτοιο καιρό πριν πέντε χρόνια οδηγούσε την Πορτογαλία στην κορυφή του Euro, έχοντας πέντε ισοπαλίες και μία νίκη μέχρι το γκολ του Eder στον τελικό απέναντι στους Γάλλους. Τότε δεν είχε καν Ruben Dias και Bruno Fernandes. Φέτος το τρένο των Ιβήρων τρέχει πιο γρήγορα σε μία διαδρομή χωρίς πολλά φανάρια. Για να το σταματήσεις θα πρέπει να «διαβάσεις» το μυαλό του Santos, ακυρώνοντας κάθε τακτικό του πλάνο. Πράγμα κομμάτι δύσκολο.
Τα αστέρια: Η Πορτογαλία, βάσει αριθμών, έχει στο ρόστερ της τον κορυφαίο επιθετικό μέσο της Premier League (Bruno Fernandes), τον αρχισκόρερ της Serie A (Cristiano Ronaldo) και τον MVP της φετινής σεζόν στην Αγγλία, Ruben Dias. Με λίγα λόγια όλη την ελίτ της Ευρώπης στα πόδια της. Μέσα σε όλα και πολύ ταλέντο στις «δεύτερες» επιλογές, όπως ο Pedro Goncalves της Sporting που με 23 γκολ στη LIGA NOS αποτελεί το πιο ελπιδοφόρο χαφ της νέας γενιάς. Με τους Γάλλους έχουν αφήσει ανοιχτούς λογαριασμούς και εμείς περιμένουμε πως και πως τη μεταξύ τους μάχη στους ομίλους και γιατί όχι και αργότερα στη διοργάνωση.
Πρόβλεψη: Στους «8» θα τους συναντήσουμε σίγουρα. Οποιαδήποτε άλλη εξέλιξη θα αποτελέσει τεράστια έκπληξη. Από εκεί κι έπειτα, ποντάρει στις ισοπαλίες και την τύχη. Ξέρει ο κύριος Santos!
Για Αγγλία και Σκωτία μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικότερα άρθρα στο eyap.gr, τρεις μέρες πριν τη δική τους πρεμιέρα στη διοργάνωση. Μείνετε συντονισμένοι, για να δούμε αν τελικά μετά από τόσες δεκαετίες αναμονής «it’s coming home…».
